FanFic.nl

What the hell happend to me (afgerond)

Hoofdstuk 5: Puzzle

Ik zat rustig in mijn bed met mijn laptop op schoot en opende mijn mail. Het was alsof ik er maanden lang niet op gekeken had. Ik had maitljes van mijn ouders zelfs. Maar ik blokkeerde hen adres en wiste al hun mailtjes. Ze stuurde allebei alleen maar boze maitljes, niet eens hoe gaat het mailtjes en is alles in orde mailtjes. Dus ik was woedend. Perkamentus kwam even kijken of het allemaal goed ging. 'Heej is het allemaal goed met je, sta je niet onder grote druk?' vroeg Perkamentus. Hij kwam aan de rand van mijn bed zitten. 'Ik wil het leven van Sirius redden. Van iedereen natuurlijk, maar van Sirius is op dit moment belangrijker, want die gaat in dit deel dood', zei ik. 'Ik snap het, hij is je grote liefde', zei Perkamentus. 'En hij zou dit deel nog dood moeten gaan en dat laat ik niet toe', zei ik. 'Dat is goed, ik ga je helpen zo veel als ik kan, je denkt misschien dat ik niks doe hier, maar ik probeer echt alles om hem te redden', zei ik. 'Ik ga je helpen', zei Perkamentus. 'Ik hoor hier in de toekomst te kunnen kijken, maar het lukt met niet om ook maar iets te bedenken waardoor Sirius niet vermoord zou worden. Alleen het enige is dat hij niet naar Harry moet gaan als hij een visioen krijgt dat Voldemort Sirius zou hebben, Harry moet er niet naar luisteren. Maar het is onmogelijk om visioenen tegen te houden, zelfs als ik er ben, tenslotte ben ik jullie visioen eigenlijk en dus is het logisch als Harry denkt dat het visioen wat hij gaat krijgen echt waar is. Maar daardoor gaat Sirius dood. Ik wil naar Sirius toe', zei ik zuchtend. 'Ik snap het, zou ik je brengen?' vroeg Perkamentus. 'Professor u krijgt zo meteen bezoek van professor Omber die u beschuldigd de Strijder van Perkamentus te hebben opgericht terwijl Harry, Ron en Hermelien dat hebben gedaan', zei ik. 'Ik weet niet of u nog wel tijd heeft om mij te brengen, mijn spullen moeten hier in elk geval weg', zei ik was blij dat ik me nog niet had omgekleed en dat het me net op tijd te binnen schoot. 'Ik help je', zei Perkamentus en hij toverde alles meteen in een grote hutkoffer. 'Ik kan je nog wel op tijd brengen en als ik hier wordt weggejaagd door het Ministerie van Toverkunst dan kan ik mezelf toch beter nuttig maken bij de Orde', zei Perkamentus alsof hij dit altijd al had zien aankomen. 'Heel erg bedankt professor, misschien kan ik Sirius op Grimboudplein 12 houden als Harry niet op school blijft en toch Sirius wil redden terwijl hij er helemaal niet is. Lucius Malfidus is er ook, maar ja wie wil mij nou geloven, zou Cornelis Droebel ook een visioen gehad hebben over mij. Dat zou niet zo gunstig uit komen voor de Orde en voor mij. Ik moest maar hopen dat het Ministerie van Toverkunst niets over mij wist anders dan was ik er toch echt bij en niet ten goede', zei ik.

Perkamentus die bracht me naar Grimboudplein 12 en ik was hem daar zo dankbaar voor dat ik altijd bij hem in het krijt zou staan. Ik vond het een erg gunstige gezinde avond en misschien kon het me toch nog geluk brengen. 'Doe hem de groetem van me en zeg alsjeblieft dat hij moet binnen blijven voor zijn eigen bestwil', zei Perkamentus. 'Misschien kan ik hem binnen houden met een list', zei ik. 'Hoe dan?' vroeg Perkamentus.' Met mijn charme', zei ik en ik gooide mijn zwarte haar in de lucht toen ik mijn staart los deed. 'Aha ik snap het', zei Perkamentus en het was duidelijk dat er iets begon te dagen en hij het begreep. 'Succes en veel plezier', zei Perkamentus en hij verdween met een klein knalletje. Ik glimlachte en liep naar binnen. 'Sirius die is boven', zei mevrouw Wemel meteen terwijl ze me begroette met een knuffel. 'Oh oke, ik vroeg me af of u misschien iets kon doen met de voordeur, magisch betoveren dat hij niet het huis uit kan gaan, ik wil voorkomen dat hij zo meteen iets stoms doet, geloof me het is niet zijn schuld en ook niet die van Harry, het is jeweetwel', zei ik. Mevrouw Wemel begreep het meteen. 'Ik zou kijken wat ik kan doen, misschien weet Lupos ook nog wat leuks te verzinnen', zei mevrouw Wemel. 'Dan ga ik ondertussen mijn charme in de strijd gooien', zei ik. 'Daar hoef je niet eens moeite voor te doen als je bij Sirius in de buurt bent geloof ik. Hij valt altijd meteen in katzwijm zodra hij je ziet', zei mevrouw Wemel glimlachend. 'Heej we dachten al dat we je zoete geluid van een planning hoorde', zei Fred die aankwam met een grote doos waar ongetwijfeld heel veer vuurwerk in zat. Iets wat snel bevestigd werd door mevrouw Wemels blik naar de doos. 'Oh jeetje, jullie zijn nu al van school he', zei ik. 'Hoe weet jij dat nou, je was er niet eens bij, weet je ik sta niet eens verbaasd dat ze altijd alles weet', zei George met een andere doos in zijn hand. Dat betekende dat ik moet opschieten met Sirius en Harry redden. Nou Harry kan het zelf wel af, dat weet ik, maar Sirius niet. 'Bellatrix van Detta die gaat hem vermoorden', zei ik. 'Wat die heks die ook uit Azkaban is ontsnapt en die Marcels ouders heeft gemarteld met de Cruciatus vloek', zei Fred vol ontzag maar ook angst. 'Inderdaad die heks ja, dus er moet een manier zijn om Sirius gewoon hier thuis te blijven houden, anders loopt hij gevaar, groot gevaar en ik wil niet dat hij voor mijn of Harry's ogen sterft', zei ik. 'Dat is heel erg logisch', zei George minachtend bij de naam Bellatrix van Detta. 'Ik ga nu en ik wens niet gestoord te worden', zei ik. Fred knipoogde, maar zijn knipoog was niet zo twinkelend als normaal en ik maakte me toch zorgen om Sirius, zou hij er nog wel zijn... Ik rende met 2 treden tegelijk de trap op en gooide deur van Sirius en mijn kamer open. Hij was er godzijdank. Hij stond gebukt om Scheurbek te eten te geven. Hij keek geschrokken om om te zien wie er met zo veel geweld de kamer binnen kwam. 'Heej wat doe jij nou hier, ik had je pas morgen terug verwacht', zei Sirius verbaasd. 'Ik kom hier om je te waarschuwen', zei ik. 'Oh', zei Sirius ietwat teleurgesteld. 'Je moet binnenblijven, vandaag en morgen als het kan', zei ik. 'Ik ben altijd binnen', zei Sirius triest. 'Ik weet het, maar vandaag moet ik je binnen houden, Harry die krijgt straks een visioen of die heeft ie al, maar dat visioen dat is dat jij door Voldemort gevangen wordt gehouden en gemarteld wordt door de Cruciatus vloek en Harry nobel als altijd die gaat je natuurlijk helpen, maar daarmee jaagt hij jou wel weer de dood in', zei ik. Hoezo? vroeg Sirius verontwaardigd. 'Bellatrix van Detta gaat jou vermoorden als jij naar het Departement van Mystificatie gaat', zei ik. 'Oh dus ik moet binnenblijven zitten tot Harry vermoord wordt?' vroeg Sirius een beetje boos. 'Harry wordt niet vermoord, Perkamentus die helpt hem, hij jaagt Voldemort weg door middel van de Occlumentie', zei ik. 'Oh', zei Sirius nog steeds een beetje boos. 'En jij denkt dat ik Bellatrix niet aan kan', zei Sirius. 'Sirius ik wil alleen dat je blijft leven, ik wil je niet voor mijn ogen zien sterven of die van Harry', zei ik. 'Ja dat was waar ook, jij weet alles al he, moet dat even lekker zijn', zei Sirius die steeds meer kwaad werd en stem verhief. 'Sirius ik heb altijd het beste met je voor gehad, ik houd van je, snap dat dan, zo moeilijk is dat toch niet om dat te begrijpen', zei ik. 'Ik houd ook van jou, maar je moet me ook de ruimte gunnen', zei Sirius en zijn stem was weer normaal qua volume maar nog even serieus als net. 'Sirius ik gun je die ruimte, alleen vandaag niet dat is alles', zei ik. 'Maar ik kan toch niet gewoon blijven zitten en niks doen!' zei Sirius en hij verhief zijn stem weer. 'Guy's kan het volume wat zachter', zei Fred. 'Het is hier geen kippenhok', zei George die ook binnenkwam. 'Shut up!' zeiden Sirius en ik inkoor. 'Oh nou sorry hoor, we gaan al weer', zei Fred en hij keek bezorgd naar mij en ik keek bezorgd terug. 'JE DACHT ZEKER DAT JE ER WEL VANAF ZOU KOMEN MET JE CHARMES HE!' schreeuwde Sirius. 'MISSCHIEN WEL JA, MAAR HET IS DUIDELIJK DAT DAT NIET HET GEVAL IS!' schreeuwde ik terug en ik was zo teleurgesteld en kwaad dat hij me niet wilde geloven. 'IK WIL JE ALLEEN MAAR REDDEN SIRIUS!' 'IK HOEF NIET GERED TE WORDEN, IK KAN PRIMA VOOR MEZELF ZORGEN!' schreeuwde Sirius en het speeksel vloog in het rond.

'Oh jeetje dit is geen goed teken', zei mevrouw Wemel tegen Lupos die beneden stonden te luisteren naar de ruzie tussen Melina en Sirius. 'Als die 2 ruzie hebben dan kunnen we het verder wel shaken, we moeten er alles aan doen om die 2 weer samen te krijgen', zei Lupos. 'Anders zijn we er geweest. Mijn hemel, dit is moeilijker dan verwacht', zei mevrouw Wemel. 'Ik dacht dat die 2 altijd het met elkaar eens waren, maar dit gaat over Harry dus het is eigenlijk ook wel logisch dat het niet altijd zo goed gaat dan', zei Lupos. 'Ik zou ook niet kunnen zitten en wachten tot er iets gaat gebeuren als het mijn peetzoon was', zei mevrouw Wemel. 'Molly wat is er aan de hand, ik hoor geschreeuw van ons voorbeeld stelletje', zei Bill Wemel. 'Het gaat niet goed, Sirius die wil iets doen als Harry naar het Departement van Mystificatie gaat, maar Melina die vindt dat niet goed omdat hij zichzelf dan in groot gevaar stort om gedood te worden door Bellatrix van Detta', zei mevrouw Wemel antwoord geven op zijn vraag. 'Ik zou ook niet niets kunnen doen', zei George plotseling. 'Maar hoe weet jij dat, jij hebt nog nooit een vriendinnetje gehad', zei Fred een poging om hem aan het lachen te maken. Maar George die vond het weinig om om te lachen en ze keken allemaal hoe ze iets konden doen om de ruzie te sussen.

'WEET JE HOE HET IS OM OPGESLOTEN TE ZITTEN HIER MAANDENLANG ZONDER DAT IEMAND JE GEWOON ALS TOVENAAR BESCHOUWT, NIET ALS VOORTVLUCHTIGE EN DAN HEB JE OOK NOG SNEEP!' schreeuwde Sirius. 'SNEEP IS HET MINSTE VAN JE PROBLEMEN', schreeuwde ik en ik had een nieuwe strategie bedacht. Gewoon net zo lang ruzie maken als nodig is om hem te redden dan. Heel wat minder leuk dan je charmes in de strijd gooien, maar ja, ik moest iets doen om hem hier te laten blijven! 'SIRIUS JE KAN NIET ALTIJD BOOS OP ME BLIJVEN OMDAT IK JE EEN PLEZIER DOE OM JE HIER TE LATEN BLIJVEN EN JEZELF NIET TE LATEN VERMOORDEN DOOR ZO'N LOEDER ALS BELLATRIX VAN DETTA!' schreeuwde ik. 'JE WEET DONDERS GOED DAT IK ALS HET ZOU GEBEUREN NOOIT ZO ZOU HEBBEN GEWILD EN JOU NOOIT ZO ZOU WILLEN VERLATEN!' schreeuwde Sirius en plotseling boog hij zich dichter naar me toe en zoende me. Het was een heftige kus. Een kus die lang duurde en ik wensde dat die nooit ophouden... En dat deed het ook niet. 'Het spijt me dat ik zo tegen je tekeer ben gegaan, dat was niet mijn bedoeling', zei Sirius. 'Ik snap het wel', zei ik. 'Echt oh gelukkig', zei Sirius. 'Ja natuurlijk snap ik het, je voelt je machteloos omdat je niks kan doen en je voelt je schuldig om mij niet op mijn woord te vertrouwen, maar Sirius beloof me alsjeblieft iets, vandaag blijf alsjeblieft hier binnen, alsjeblieft', smeekte ik. We lagen samen op bed. 'Natuurlijk beloof ik dat, ik vertrouw jou mijn leven toe', zei Sirius en hij meende dat uit de grond van zijn hart...

Maar ik stomme idioot dat ik ben viel in de armen van Sirius in slaap. En toen ik wakker was was hij weg en ik wist meteen waarheen....

Reacties: