FanFic.nl

'Hoe erg, Eddie!' zei Ellen voor de duizendste keer en gaf hem nog eens een knuffel. In die tijd waren 13-jarige jongetjes dat niet gewoon om een lief te hebben maar Edmund blijkbaar wel. Met z'n allen gingen we op een krukje zitten en praatten. 'Wat zou hij zeggen?' 'Wat zou er gebeuren?' 'Zou Aslan haar doden?' 'Zal er Aslan iets ergs te wachten staan?' klonk er allemaal uit onze monden. Na een tijdje kwam Aslan terug. De weerspiegeling in zijn ogen van de zon zag er heel triest uit. 'Als je je niet aan je afspraak houdt!' zei Jadis en ging verder. Aslan was boos en gromde heel luid, zo angstaanjagend! We wilden hem allemaal vragen stellen maar we wilden ook niet zo'n grom terug krijgen. Dus we zwegen. 'Al de wezens die kunnen zwaardvechten en pijlen schieten, leer het aan de onervaren, dankuwel' zei hij en ging triestig terug zijn tent in. 'We gaan elkaar opdelen in groepen!' zei Peter plots. Hij wees 9 centauren en faunen aan voor het leren van zwaardvechten, 6 dwergen voor het leren te werken met pijl en boog en andere wezens om nog te leren werken met andere dingen zoals katapulten, onuitstaanbaar geluid, dolken, takken, knuppels, enzoverder. Hij wees Ellen aan om te gaan leren driehoeken en zwaardvechten bij een jachtluipaard dat Mentu heette, Edmund om te leren zwaardvechten bij een centaur die Waffel heette, Susan om te leren schieten met haar pijl en boog bij een dwerg die Klups heette, Lucy leerde een paar vechttechnieken voor haar dolk bij een egel die Feo heette, En ik en Peter zaten bij dezelfde Faun om te leren zwaardvechten. Die faun heette Ruko, en het was er niet eentje waarmee je kon sollen. De rest werd nog verdeeld in andere groepjes, er zaten per groepje ongeveer 15 wezens. Ik vond het wel spijtig dat we zo verspreid waren maar al goed zaten ik en Peter nog bijeen zodat ik tenminste nog iemand kende! Ellen zat in de groep bij Tumnus, die ook moest leren werken met driehoeken. Maar daar begon de "les". 'Vandaag leren we ons beschermen met een schild' zei Ruko.