FanFic.nl

Lucky Charms

OO1.

Met mp3oortjes in loop ik door Oxford street, de grootste winkelstraat in Londen op zoek naar kerstcadeautjes voor mijn ouders, waar ik met de kerstdagen naar toe ga. Terug naar mijn geboorteplaats Wolverhampton, waar ik opgegroeid ben. Gelukkig heb ik het meeste al gevonden, het enige wat ik nog wil, is een nieuwe cd voor mijn zusje. Snel loop ik een grote cd winkel binnen en laat mijn ogen over de rekken vol met verschillende albums glijden. Mijn blik valt op een groot bord met verschillende kreten erop.
Nieuwste Boyband Sensatie!
Koop hier het debut album van One Direction!
Geinteresseerd steek ik mijn hand uit om het album te pakken als ik zie dat twee jongens bijna gespannen naar mijn handelingen kijken. Ik haal mijn schouders op en pak het album waar vijf jongens op staan, die me vrolijk aankijken. Op de achterkant lees ik de namen van nummers en knik dan blij. Dit zal May heel leuk vinden. May is vijftien jaar en een echt meisje. Begint te gillen bij iedere knappe jongen die ze ziet en is gek op jurkjes. Ze luistert alleen maar blije liefdesliedjes, waar ik echt compleet gek van wordt.
Als ik richting de kassa begin te lopen, voel ik een hand op mijn schouder. Verbaasd draai ik me om en kijk dan in de meest betoverendste ogen die ik ooit gezien heb. De kleur valt niet te bepalen, door de vreemde mengeling van groen, grijs en blauw. Ik wend snel mijn blik van zijn gezicht en trek een verbaasd gezicht.
'Ben je een fan?' Vraagt de jongen met de mooie ogen met een leuke glimlach. Ik schud mijn hoofd, 'Het album is voor mijn zusje, ik heb nog nooit van,' Ik kijk voor de naam even op de cd cover, 'One Direction gehoord.' De jongen kijkt een beetje sip. 'Eh, oke.' Stamelt hij en kijkt gegeneert naar zijn vriend die naast hem staat. Ook deze jongen is buitengewoon knap, met hazelnootkleurige ogen en bruin haar. Ik bekijk beide gezichten goed en kijk dan weer naar de cd cover. Een lampje begint te branden en ik staar verbaasd naar ze, 'Oh, jullie zijn van One Direction.' Zeg ik, nu beschaamd omdat ik me stom gedraag als ik de 'nieuwe boybandsensatie' ontmoet. De jongen met bruine ogen glimlacht breed, waardoor er witte tanden te zien zijn. 'Zou je het leuk vinden als we de cd voor je zusje signeren?' De jongen met mooie ogen lacht, waardoor de wilde krullen op zijn hoofd een beetje meebewegen, 'En als je wil, signeren we er ook een voor jou. Ik ben zeker dat je onze muziek ook wel leuk vindt.' Ik knik maar een beetje, en de jongen loopt weg om een cd voor mij erbij te pakken. 'Ik ben Liam.' Zegt de jongen met bruine ogen, 'En dat daar is Harry.' Ik knik beleefd en glimlach verlegen. Het is lang geleden dat ik met vreemde jongens heb gepraat. Meestal vermijd ik dat, zo veel mogelijk. Harry komt terug lopen met een cd en met een zwarte stift wil hij er wat op schrijven, 'Wat is je naam?' Zegt hij dan vrolijk. Hannah, maar iedereen noemt me Avery omdat ze dat minder saai vinden.' Antwoord ik, niet wetend waarom ik hen deze nutteloze informatie vertel.
Liam glimlacht, 'Avery dan. En je zusje?' 'May.' Ze knikken en beginnen allebei te schrijven. Daarna overhandigen ze me beide cd's. 'Zeg, ik wil echt niet onbeleefd zijn ofzo, maar het is lang geleden dat we een meisje hebben ontmoet dat niet flipt bij onze aanwezigheid en je lijkt me een aardige meid,' Begint Harry, 'Heb je misschien zin om een keertje wat te gaan drinken, ook met de andere drie jongens erbij deze vakantie?' Maakt Liam zijn zin af. Ik schud snel mijn hoofd, 'Het spijt me, ik zit met kerst in Wolverhampton.' 'Een andere keer dan.' Zegt Harry snel, hij pakt de stift weer uit zijn blazer en pakt mijn pols, waar hij zijn nummer op schrijft. 'Bel ons een keer. Het lijkt me echt leuk. En weet je wat, schrijf jouw nummer ook even op mijn arm.' Hij knipoogt en geeft me de stift. Twijfelend kijk ik naar zijn uitgestoken arm en schrijf dan toch mijn nummer op. Harry en Liam lachen naar me en nemen dan afscheid, waarna ze de zaak uitlopen en mij verbaasd achterlaten.

Weer terug in mijn appartement lees ik Harry's nummer af, en zet het na wat getwijfel in mijn telefoon. Je weet maar nooit. En misschien zijn ze wel heel aardig en gezellig om mee af te spreken. Ik schud mijn hoofd tegen mezelf. 'Je gaat ze niet bellen.' Zeg ik, terwijl ik in de spiegel kijk tegen mezelf. De cd van May, die ingepakt is, leg ik tussen de andere kerstcadeau's en pak dan mijn cd. Ik lees de twee boodschapjes van de jongens en een lichte glimlach verschijnt rond mijn lippen. Daarna stop ik de cd in mijn cdspeler en druk op play. De eerste tonen van het nummer beginnen te spelen en ik kijk nieuwsgierig naar de titel. 'What Makes You Beautiful', lees ik hardop tegen mezelf voor. Ik ga in mijn grote leunstoel zitten en tik mee op de maat. Na een tijdje kan ik me echter niet inhouden en dans ik vrolijk door mijn appartementje op de maat van de muziek.

Reacties:

1 2

Hermelien zei op 15 jan 2012 - 18:58:
Pure AWESOMENESS
Geen woorden aan vuilmaken want dit is geweldig !
Echt zo aanstekelijk en gewoon wauw
Om jaloers van te worden :'
Kus

realMe zei op 15 jan 2012 - 18:58:
ze moet ze bellen....
anders is het zielig voor hun.....
en ze zijn zo lief als ze dat doen....
okey, ik zou nu maar ophouden anders word hij echt heel lang dit bericht....
met vooral nuteloze informatie

ga je snel weer verder, dit is echt heel leuk