FanFic.nl

In ons groepje zaten 16 mensen. 'Ik deel jullie per 2, ga snel in een rij staan!' zei Ruko die ons boos aankeek. Ik en Peter stonden vanachter in de rij. 'Kun jij zwaardvechten?' vroeg hij. 'Uhh nee' antwoordde ik 'En jij?' ging ik verder. 'Niet echt, een beetje' zei hij. 'Jullie per 2!' zei Ruko en duidde mij en Peter een plekje aan, hijzelf ging staan op een vierkante steen. 'Kijk even hoe je je beschermt met je zwaard' zei hij. Hij duidde uit de groep een centaur aan. 'Hoe heet u?' vroeg Ruko. 'Knuffel is mijn naam' zei de stoere centaur. 'Uhh, okee Knuffel' zei Ruko en ging verder 'Knuffel gaat mij nu proberen aan te vallen met zijn zwaard, maar ik ga mij beschermen met mijn schild' zei hij en deed een teken aan Knuffel dat hij mocht aanvallen. Knuffel wou recht in het hart van Ruko steken maar net voor de top van het zwaard het hart raakte sprong Ruko achteruit en smeet met zijn eigen zwaard en schild het zwaard van Knuffel uit zijn handen. Er klonk een luid applaus, wat Ruko's ego streelde. 'Nu doen jullie dat per 2, wanneer jullie 5 keer per persoon hebben gevochten mogen jullie in kleermakerszit op de grond zitten' zei hij. Ik en Peter gingen over elkaar staan op het aangewezen plekje. Peter begon met mij aan te vallen, vier keer vloerde ik hem en kreeg in een mum van tijd het zwaard uit zijn handen. Bij de vijfde keer werd het moeilijk want hij had zelfs bijna een lok haar uit mijn haartjes gesneden! Maar hij richtte dus naar mijn hoofd en net op tijd nam ik mijn zwaard en tilde ik et moeite het zwaard op uit zijn handen. 'Goed verdedigd!' zei Ruko die langs kwam om te kijken. Maar Peter was veel beter dan mij, niet 1 keer duurde het langer dan een minuut dat hij het zwaard uit mijn handen kreeg of zijn schild voor mijn neus toverde. Opeens balkte een ezel iets onverstaanbaar wat lunch geweest moest zijn want iedereen snelde zich naar de boomstronk waar we die ochtend nog ontbijt hebben gehad. Ik en Peter wandelden er rustig naar toe waarop Lucy in de verte riep 'Hey slakken, wees eens wat sneller! Straks is al de eiersla al op!'. Toen ik dat hoorde wandelde ik ook een beetje sneller. En eiersalade was er nog genoeg, want niemand lustte het. Des te meer voor mij!