FanFic.nl

I Get Weak

Sound Of A Broken Heart

".. En toen vertelde hij dus dat hij met Ron gezoend heeft.. Lekkere vriend heb ik, niet?" Zegt Lucas sarcastisch.
"Dat meen je niet!" Zegt Nina verbaasd, "Wat een.. een.. ik kan er het woord niet eens voor vinden.."
"Hij gaat vreemd en.. vervolgens beweert hij.. wel dat hij.. van me houdt!"
"Ja, ja, dat zal allemaal wel.." Antwoord Nina twijfelachtig.
"Het klonk wel alsof.. hij het meende, geloof ik, maar.. pff, Ron mag hem hebben! Ik hoef hem niet meer!"
"Groot gelijk, broertje! Maar.. jeetje, dit had ik zo niet van hem verwacht.. Wat ga je nu doen?"
"Ik kan weinig, of wel?! Ik weet wel.. dat ik hem in ieder geval.. even niet meer hoef te zien! Ben zo klaar met hem."
"Laat het hem inderdaad maar voelen!"
"Hij heeft me al zo vaak eerder pijn gedaan, dat ik.. me eigenlijk afvraag waarom ik nog bij hem was. Eigenlijk al voordat we überhaupt wat kregen - eerst Wiet, toen dat hele gedoe met zijn vader. En nu dit?! Waarom heb ik al die tijd aan hem verspild? Eikel!"
"He, je ratelde daar gewoon een hele zin, zonder ook maar te hakkelen! Je boekt vooruitgang!" Zegt Nina enthousiast.
"Nou, dan heeft het toch nog wat positiefs opgebracht" Antwoordt Lucas.
"Weet je, ik ga even wat fatsoenlijks te eten voor je halen, en een lekker maskertje ofzo, daar vrolijk je vast van op!"
"Oh, ja!" Zegt Lucas opeens opgewekt. "Edwin? Wie is dat?" Zegt hij met een brede grijns.
"Zo mag ik het horen!" Zegt Nina als ze op staat en Lucas een zoen geeft.

"Hey!", zegt Noud als hij later die middag bij Lucas op bezoek komt. "Hoe is het nou? Al beter?"
"Ja, het gaat elke dag een stukje beter.. zeggen ze.."
"Dat is goed om te horen!" Glimlacht Noud. "Hopelijk herstel je snel en kunnen we binnenkort weer een biertje doen in Dansatoria."
"Oh please, heeeel graag! Ik ben dit saaie ziekenhuis zó zat! ... Ik kan niet wachten tot ik eindelijk naar huis mag!"
"Nou, komt dat even mooi uit." Zegt een arts die op dat moment de kamer binnenkomt.
"Wat? Hoezo? Mag ik..?"
"Ja, Lucas. Je maakt erg goede vorderingen en daarom hebben we besloten dat het waarschijnlijk voor jouzelf ook prettiger is om thuis verder te herstellen. Je moet uiteraard nog wel heel veel bedrust houden, er moet ten alle tijden iemand voor je thuis zijn om voor je te zorgen en daarbij zal er binnenkort een fysio- en ergotherapeut komen om je weer helemaal topfit te krijgen, zodat je zo snel mogelijk weer je leven kunt oppakken."
"Dat is geweldig! Ik kan niet wachten!"
"Maar niet te enthousiast hè, zoals ik al zei, je moet nog steeds veel rust houden, je bent nog lang de oude niet.. Je bent nog steeds herstellende van een zeer zware coma. Maar uit onze ervaring blijkt dat thuis herstellen, in de vertrouwde leefomgeving, over het algemeen sneller gaat dan in een ziekenhuis. En we hebben er nu genoeg vertrouwen in, je bent stabiel genoeg. Wel krijg je nog een rolstoel en krukken mee, want op je benen sta je nog wel wat wankel."
"Ah nee he! Moet dat echt?"
"Ja, dat moet echt, we willen geen risico's nemen."
"He gast, het is toch al geweldig dat je straks weer in je eigen bed kan slapen?" Verdedigt Noud de arts.
"Ja, tuurlijk! Maar een rolstoel? I mean, com'n!"
"Ik hoorde van Edwin dat hij je naast zijn bed vond gisteren, dus ja, die rolstoel heb je nog wel nodig!" Zegt Noud streng. "Al is het dan niet fijn, het is wel beter, dus doe niet zo eigenwijs."
"Wanneer zou hij dan naar huis mogen?" Vraagt hij aan de arts.
"Omdat hij inderdaad gisternacht zo gevallen blijkt te zijn, willen we hem vannacht nog houden om een aantal waardes in de gaten te houden, maar in principe gaan wij er van uit dat die val te maken heeft met de zwakte van de spieren. Acht weken in coma geeft je lichaam een aardige knauw. Dus die sterkte moet gewoon weer worden opgebouwd."
"Duidelijk", glimlacht Noud. "Nou, je hoort het. Wie komt je morgen ophalen dan?"
"Mijn moeder komt vast nog wel langs vanavond. Die wil het vast wel doen. Ze werkt toch vanuit huis dus kan ze ook meteen op me passen." Zegt Lucas, als hij met zijn ogen rolt bij het uitspreken van de laatste woorden.
"Nou ja, mocht ze niet kunnen, laat het dan weten. Dan kom ik je ophalen morgen, ik ben toch vrij!"
"Is goed, super."
"En dan kunnen die spullen zo in m'n bus, is misschien ook makkelijker.." Lucas knikt. "Nou, ik moet weer gaan, ik heb nog een laatste klus en dan moet ik nog even snel boodschappen doen, want Nina was druk met tasjesdief. Ik zie je morgen, en anders kom ik snel even thuis langs, oke?!"
"Ja, thanks man!" Noud geeft Lucas even een schouderklopje en gaat dan weer aan het werk.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.