FanFic.nl

What the hell happend to me (afgerond)

Hoofdstuk 8: Getting married is a funny thing but stressfull, no way

Ik liep door Grimboudplein 12 heen en weer. Ik was weer teruggekeerd, dit keer met de Zweinsteinexperss samen met Sirius die dat ook nog altijd een keertje had willen doen. Het was een lange reis geweest, maar ik was er blij mee dat we het hadden gedaan. Ik was me samen met Ginny en Hermelien die bruidsmeisje waren aan het omkleden. Mevrouw Wemel was mijn getuigen en Lupos was Sirius zijn getuigen. Ik was er trots op dat ik nu eindelijk ging trouwen. Dan kon ik Sirius mijn man noemen. We kende elkaar eigenlijk pas een paar maanden. Ik glimlachte dat ik nog nooit zo gelukkig was. Ik had mijn lange zwarte haar los hangen en ik had een zilver kroontje op. En mijn witte jurk die sleepte over de grond. Ik hoopte maar dat die niet vies werd. Het was een mooie spimpele egale, maar toch sexy jurk. Ik vond hem prachtig. Ik had een boeket in mijn handen. Ik mocht Sirius natuurlijk niet zien vlak voor de bruiloft. Daar zorgde Hermelien en Ginny wel voor zodat ik niet in de verleiding kwam. We trouwde in een kerk hier vlak bij in de buurt. Ik ging op een heel hoog paard naar de kerk, ik was benieuwd of dat stukje goed ging, ik had helemaal niks met paarden, dus ik hoopte maar dat ik niet zou vallen. Ik grinnikte vrolijk terwijl ik het paard succesvol op klom en we richting de kerk gingen die op loopafstand was. Ginny en Hermelien liepen er naast om te voorkomen dat ik van het paard viel. Ik had het gevoel alsof ik er elk moment vanaf kon glijden. Maar dat gebeurde gelukkig niet, ik kwam veilig aan bij de kerk. Ik hoorde allemaal geroezemoes. Mevrouw Wemel die probeerde me te kalmeren. Meneer Wemel die gaf me weg, hij was de enige vaderfiguur die ik ooit gehad had dus het leek mij logisch als hij dat deed. Mevrouw Wemel die voelde zich al vereerd dat zij mijn getuigen was, maar meneer Wemel, ik weet niet wie er meer vereerd was. Ik hoorde de bekende tune en meneer Wemel die liep met me mee naar het altaar. Hermelien en Ginny die liepen achter me. Het was gewoon perfect. Geen stress at all. Iets wat niet voorkwam in de meeste bruiloften. Ik liep naar het altaar en terwijl ik dat deed keek ik alleen maar naar Sirius die er knapper uitzag dan hij altijd al deed. Hij was helemaal in een zwart pak gehuld. Ik probeerde niet naar de spiegel te kijken die achter hem stond, dat gaf me om een een of andere reden een benauwd als ik daarna keek. Dus het enige waar ik naar keek was Sirius Zwarts die over bepaalde minuten mijn man zou worden. Het is wederom een prachtige zonnige middag, perfect om te trouwen. We hadden regen voorspeld gekregen, maar het was het tegenovergestelde. Het pad richting het altaar was langer dan gepland. Ik had alleen maar de gang van het Grimboudplein 12 geoefend. Perkamentus die had ik ook uitgenodig en die zat er ook naast professor Anderling die vol trots keek alsof ik haar kleine meisje was dat ging trouwen. De spiegel leek te trillen telkens als ik er naar keek. Ik had zo'n gevoel dat de spiegel zometeen misschien tot leven zou komen en me naar huis zou sturen ten teken dat ik mijn taak volbracht had, maar mijn wens moet nog in vervulling gaan. Sirius die keek een beetje zorgelijk toen ik telkens in de spiegel keek. Hij begreep mijn angst. Hij voelde de angst zelf ook, hij wilde ook niet dat ik weer weggezogen werd naar mijn huis. Het was niet een fijn moment om daar nu aan te denken. Ik was er, het altaar. Meneer Wemel liet mijn arm los en glimlachte naar me en ik glimlachte terug ten teken dat het goed gegaan was en dat ik niet gevallen was onderweg of op het paard. Sirius die pakte mijn hand vast en kneep erin. Ik zag dat sommige mensen zelfs een traantje lieten. Dat vond ik echt heel bijzonder. De spiegel trilde niet meer en ik had het gevoel alsof er een deel van me werd weggerukt, maar ik ging niet naar mijn andere demensie, nee ik bleef gewoon hier en ik voelde eenorme opluchting. Ik mocht hier blijven. Ik bleef hier en ik genoot nu optimaal. Het leek alsof Sirius dat ook voelde, hij pakte ook mijn hand stevig vast en bleef die vasthouden. Zijn geloften was prachtig. Hij kende hem helemaal uit zijn hoofd net als ik. We hadden tegen elkaar gezegd dat we hem niet zouden schrijven, maar dat we hem zouden opzeggen zodat het echter was, grotendeels moest improvisatie zijn, dan kwam het het meest en recht uit het hart. Dat was het mooie van onze bruiloft. Het was een prachtige dag. Ik voelde me helemaal thuis.

Toen was het de priester zijn beurt om ons in het echie te verbinden. 'Neemt u Sirius Zwarts', Melina Rush tot uw wettige echtgenoot in goede en in slechte tijden?' 'Dat beloof ik met heel mijn hart', zei Sirius en hij legde zijn hand op zijn hart terwijl hij met zijn andere hand mijn hand vast hield en we tegenover elkaar stonden. Hermelien en Ginny die konden zich ook niet meer inhouden en die moesten ook huilen. Huilen voor mijn geluk, bedacht ik me. 'Neemt u Melina Rush, Sirius Zwarts tot uw wettige echtgenoot in goede en in slechte tijden', zei de priester. 'Dat beloof ik met heel mijn hart', zei ik net als Sirius mijn hand op mijn hart leggend. 'De ringen', fluisterde ik tegen Tops die de ringendraagster was. 'Oh sorry', zei Tops die ook tranen over haar wangen had laten stromen. Ze gaf de ringen aan Sirius. 'Met deze ring beloof ik trouw met heel mijn hart', zei Sirius en hij deed de ring voorzichtig om mijn ringvinger. Ik kreeg ook een beetje tranen in mijn ogen. 'Met deze ring beloof ik trouw met heel mijn hart', zei ik en ik schoof de ring om Sirius zijn vinger. 'Dan mag u de bruid nu kussen', zei de priester. Sirius die drukte zijn lippen op die van mij en er was geen grotere chemie dan trouw beloven in dit verhaal. Ik was nog nooit zo gelukkig geweest in mijn hele leven niet. Iedereen juichtte. Perkamentus stond zelfs op en iedereen volgde zijn voorbeeld. Sommige mensen stormde eerder naar buiten om rijst te gooien. Sirius die tilde me op en rende met me naar buiten met iedereen achter zich aan. We gingen naar het feest dat buiten plaats vond. Sirius en ik gingen volgens het ritueel de 1e dans doen. Ik legde mijn handen om zijn heupen en hij legde zijn handen om mijn heupen. 'Getrouwd', zei Sirius liefdevol. Ik knikte enthousiast. 'Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest', zei ik. 'En het is nog maar het begin', zei Sirius. 'Ik wil heel veel baby's met jou maken, ik wil reizen met jou, avonturen beleven', zei Sirius. 'Ik ook met jou', zei ik. 'Ik hoop dat dat tranen van geluk zijn', zei Sirius lachend. 'Je hebt me zo door', zei ik en ik zoende hem. 'Ik houd van je', zei Sirius. 'Ik ook van jou'. Toen ging iedereen de dansvloer op. Ik dansde ook met Perkamentus. 'Heb jij het ook gezien?' vroeg ik. 'De spiegel bedoel je, ja, ik dacht heel even dat je teruggestuurd werd naar jou demensie of parallel universum, gelukkig niet, ik dacht dat het misschien een teken was dat je je taak vervuld had en jouw wens ook vervuld was', zei Perkamentus. 'Ik ook, zag je me angstig kijken', zei ik lachend. 'Ja heel angstig, maar dit is jullie dag, jou dag', zei Perkamentus en hij draaide me nog een keer in het rond en toen stond ik oog in oog met niemand minder dan Severus Sneep. 'Gefeliciteerd', zei hij en hij dansde met me. Ik vond het niet erg. 'Dankjewel', zei ik. 'Het spijt me dat ik me zo gedragen heb', zei Sneep en hij meende het dit keer echt en hij had het niet onder dwang de excuses zoals die ene keer toen we van de Wegisweg kwamen. Ik glimlachte. 'Had ik je niet al gezegd dat het al goed was', zei ik. 'Ja, maar dit keer meen ik het', zei Sneep. 'De vorige keer niet dan', zei ik grijnzend. Sneep grijnsde ook. 'Heb je je dan er eindelijk bij neergelegd dat je nog heel lang met ons opgescheept zit', zei ik lachend. 'Inderdaad ook dat', zei Sneep. En zo kwam ik weer bij Hermelien en Ginny. 'Heej getrouwd!' gilde Hermelien van blijdschap. We dansde op The Story Of Us van Taylor Swift. 'Leuke zwingende muziek wie heeft die uitgekozen?' vroeg Hermelien. 'Ik!' riep ik boven de muziek uit. 'Nice', zei Ginny. 'Gefeliciteerd, getrouwd, nu Hermelien en ik nog', zei Ginny lachend. 'Lach maar, jij hebt al een vent', zei Hermelien. 'En wat voor een', zei Sirius die aan kwam lopen. Het was inmiddels al 9 uur 's avonds. De avond was nu al voorbij! 'Heej liefje, sorry jongens ik wil even met mijn vrouw dansen'. 'En ik met mijn man', zei ik glimlachend. 'Of course', zei Hermelien glimlachend. 'Heej mag ik ook met je dansen Sirius?' vroeg Hermelien smeekend, het was duidelijk dat ze een beetje tipsie was. 'Ik denk niet dat daar nog tijd voor is Hermelien, Melina en ik gaan zometeen naar onze honeymoonsuite', zei Sirius glimlachend. 'Ooooh romantisch', zei Hermelien lachend. 'Oke dames en heren de bruid en bruidegom vertrekt!' riep Lupos door de microfoon heen. Iedereen juichtte. Sirius en ik die stapte in een gehuurde limousine. Iedereen zwaaide ons uit met rijst en nog veel meer dingen. We waren bijna het boeket vergeten en ik stapte nog een keer uit en gooide die vlug in de lucht en wonder boven wonder ving Ginny die. Ze keek glunderend om zich heen. En toen reden Sirius en ik weg uit het zicht van de mensenmenigde die nog even ging doorfeesten...

Reacties: