Hoofdcategorieėn
Home » De Kronieken van Narnia » The buyed wardrobe » Chapter 15
The buyed wardrobe
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
25 feb 2009 - 19:42
Aantal woorden:
332
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
362
Chapter 15
Chapter 15:
Na even wandelen kwamen ze aan in een kleine open plek. “Rilian en Edmund ga op zoek naar droog hout.”¯ Zei Aslan. De jongens knikten en ze liepen het bos in. “Dorien, dochter van Eva. Ik heb voor jou iets.”¯ Aslan draaide zich om en liep de bosjes in. Even later kwam hij terug met een klein blinkend zwaard. Aslan legde het zwaard neer voor Dorien. “Hoe mooi!”¯ Zei Dorien blij en ze nam het zwaard op. “Hé, er staat een koe op!”¯ Merkte Dorien op.
Toen Dorien het zwaard goed had bekeken kwamen Edmund en Rilian terug en ze legden een hele hoop hout op de grond. Aslan blies over het hout en er kwam een klein vlammetje tevoorschijn dat groeide tot een warme grote vlammen zee.
“Dochters van Eva, Zonen van Adam, Zet jullie in het warme gras en luister... ”¯ Ze gingen zitten. “Jullie zijn oud genoeg om mee te doen in de strijd.”¯ Ellen schrok. “Maar, wat als er iets gebeurt?!”¯ Vroeg ze angstig. “Lucy heeft haar drankje en als je voorzichtig bent, zal er niets met je gebeuren.”¯ Zei Aslan en hij knipoogde naar Ellen.
“Rilian, zoon van Adam. Voor jou heb ik ook nog iets.”¯ Aslan draaide zich om en liep weer de bosjes in en kwam even later terug met een ander klein zwaard. “Dit is ook voor jou.”¯ Aslan legde het zwaard neer en Rilian begon meteen zwaard bewegingen te maken. “Rustig!”¯ Schreeuwde Edmund die bijna onthoofd was door Rilian. “In de strijd mag je dat doen, Rilian.”¯ Lachte Aslan. Rilian ging weer zitten.
Na wat praten keek Aslan in de lucht. “Het is te laat om terug naar het kamp te gaan.”¯ Zei Aslan. “Waarom?”¯ Vroeg Dorien. “Nu de witte heks terug is zit het bos vol spionnen. Het is té gevaarlijk om terug te gaan, daarom zal ik de hele nacht over jullie waken.”¯ Aslan ging liggen. “Slaap maar, het word morgen een drukke dag!”¯ Zei Aslan en iedereen deed wat hij zei...
“Slaap zacht..”¯ Fluisterde Ellen.
Na even wandelen kwamen ze aan in een kleine open plek. “Rilian en Edmund ga op zoek naar droog hout.”¯ Zei Aslan. De jongens knikten en ze liepen het bos in. “Dorien, dochter van Eva. Ik heb voor jou iets.”¯ Aslan draaide zich om en liep de bosjes in. Even later kwam hij terug met een klein blinkend zwaard. Aslan legde het zwaard neer voor Dorien. “Hoe mooi!”¯ Zei Dorien blij en ze nam het zwaard op. “Hé, er staat een koe op!”¯ Merkte Dorien op.
Toen Dorien het zwaard goed had bekeken kwamen Edmund en Rilian terug en ze legden een hele hoop hout op de grond. Aslan blies over het hout en er kwam een klein vlammetje tevoorschijn dat groeide tot een warme grote vlammen zee.
“Dochters van Eva, Zonen van Adam, Zet jullie in het warme gras en luister... ”¯ Ze gingen zitten. “Jullie zijn oud genoeg om mee te doen in de strijd.”¯ Ellen schrok. “Maar, wat als er iets gebeurt?!”¯ Vroeg ze angstig. “Lucy heeft haar drankje en als je voorzichtig bent, zal er niets met je gebeuren.”¯ Zei Aslan en hij knipoogde naar Ellen.
“Rilian, zoon van Adam. Voor jou heb ik ook nog iets.”¯ Aslan draaide zich om en liep weer de bosjes in en kwam even later terug met een ander klein zwaard. “Dit is ook voor jou.”¯ Aslan legde het zwaard neer en Rilian begon meteen zwaard bewegingen te maken. “Rustig!”¯ Schreeuwde Edmund die bijna onthoofd was door Rilian. “In de strijd mag je dat doen, Rilian.”¯ Lachte Aslan. Rilian ging weer zitten.
Na wat praten keek Aslan in de lucht. “Het is te laat om terug naar het kamp te gaan.”¯ Zei Aslan. “Waarom?”¯ Vroeg Dorien. “Nu de witte heks terug is zit het bos vol spionnen. Het is té gevaarlijk om terug te gaan, daarom zal ik de hele nacht over jullie waken.”¯ Aslan ging liggen. “Slaap maar, het word morgen een drukke dag!”¯ Zei Aslan en iedereen deed wat hij zei...
“Slaap zacht..”¯ Fluisterde Ellen.
Slaap zacht
Love it