Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Vampire Knight » Vampire Knight: Full Moon » Chapter One - Night of Vampires

Vampire Knight: Full Moon

20 jan 2012 - 14:45

965

2

345



Chapter One - Night of Vampires

Vertaling; Onii-san = Oudere broer. Ojii-sama = Grootvader. Senpai = Senior.

1. Night of Vampires

Ӣ Vijf jaar later Ӣ

"Sakura-chan? Sakura-chan, wakker worden." vroeg er een bekende stem.
Met totaal geen zin, werd ik langzaam uit mijn droom gehaald en ik opende mijn roodbruinige ogen.
"Hmmm...Wat is er Onii-san?" vroeg ik slaperig en de persoon moest zachtjes lachen.
"Je moet opstaan, anders komen we te laat voor onze les." vertelde Takuma Ichijo, mijn oudere broer.
Hij verliet mijn kamer en ik kwam van mijn bed begon om te kleden in mijn school Night Class uniform.
De anderen in de Night Class, zijn rond de 15/16 jaar of zelfs ouder, dus ik ben de jongste, want ik wordt over een paar weken al 11.
Met veel frustratie haalde ik de klitten uit mijn lange, zacht krullend felroze haar en ik staarde mijn spiegelbeeld.
Het is al bijna 5 jaar geleden, dat Onii-san en Kaname-sama mij vonden in de kou van december.
Ze namen me mee naar Onii-san`s grootvader, Asato Ichijo oftewel Ichiou om uit te vinden, wie ik precies was.
Kaname-sama kwam uiteindelijk tot een conclusie dat ik mijn geheugen kwijt ben geraakt.
Ojii-sama heeft niks kunnen vinden over een jong vampier met een omschrijving van roze haar, roodbruine ogen en 6 jarige leeftijd.
Ojii-sama wou mij naar een vampierfamilie ergens ver weg hier vandaan, maar Takuma stelde om mij te adopteren als zijn kleine zusje.
Met veel argumenten en met Kaname-sama`s argumenten, was Ichiou met veel tegenzin met hun eens en adopteerde mij.
Maar hij vertelde wel, dat Onii-san de verantwoordelijkheid is van alles wat ik doe.
Na 5 jaar tijd, heb ik tot nu mijn herinneringen niet terug gehad voor een of andere reden.
Kaname-sama vertelde dat misschien een andere krachtige vampier mijn geheugen heeft gewist, maar de reden waarom is nog steeds een raadsel.
"Sakura-chan! Ga je mee?" vroeg Onii-san vanaf de deuropening, ik knikte en liep samen met hem de trap af.
De anderen stonden of zaten al te wachten in de hal, behalve Kaname-sama.
"Saaakuuuuraaaa-chaaaaaaan~!" schreeuwde er iemand en voor ik het wist, werd ik opgetild en rond gedraaid.
"Hanabusaaaa~! Stooop!" schreeuwde ik lachend en ik werd duizelig weer neergezet.
Hanabusa Aido heeft goudblond haar en prachtige blauwe ogen. Zoals ieder vampier heeft hij een bleke huidskleur.
Aido blaasde zijn wangen op en keek mij boos aan. Ik wist niet of ik moest lachen of niet.
"W-wat? Wat is er?" vroeg ik hem warrig.
Voor hij antwoord kon geven, kreeg hij een klap op zijn hoofd door Akatsuki Kain.
Akatsuki heeft kort, strawberry blond golvend haar en amberkleurige ogen.
"Negeer hem, Sakura... Hij is gewoon pissig dat hij uit zijn schoonheidslaapje is gehaald." vertelde Akatsuki een beetje verveeld, vanwege Hanabusa`s gedrag.
"Ik ben niet pissig! EN! Het was jou schuld dat je de felle zon binnen liet!" schreeuwde Aido woedend en als blikken konden doden.
"Oh, hou op, Hanabusa! Doe niet zo kinderachtig."
“Ruka!”ť en nu schreeuwde Aido kwaad tegen Ruka Souen.
Ze was gewoon beeldschoon, want ze had prachtig lang, licht bruin haar tot haar middel en had donker bruine ogen.
Ze begonnen alweer met elkaar te ruziën over weet ik veel wat en ook hoeveelste keer, terwijl Onii-san probeerde om hun te kalmeren.
Rollend met mijn roodbruinige ogen en keek rond, zoekend naar de anderen.
Rima Toya en Senri Shiki, zaten allebei op de bank.
Senri zat pocky te eten, terwijl Rima een tijdschrift zat te lezen.
Rima had lang, licht oranjekleur haar dat zat in 2 hoge staartjes aan beide kanten van haar hoofd. Verder had ze een lichte huidskleur en licht blauwe ogen.
Senri heeft warrig, mahonie gekleurd haar en licht getinte blauw/zilverachtige ogen.
"Dat is genoeg, Aido, Ruka." snel draaide ik me om en zag dat Kaname Kuran naar beneden kwam gelopen.
Hanabusa en Ruka hielden allebei gelijk op en verontschuldigde zich.
De 2 deuren gingen open en we liepen rustig naar buiten.
Terwijl we naar buiten kwamen werden we verwelkomd door geschreeuw en gegil van de Day Class studenten.
Langzaam werden de poortdeuren geopend en we liepen door de zware menigte van gillende meisjes, dat ieder naar een Night Class student riep.
"Ooohh, kijk! Sakura-senpai!"
"Hierzo, Sakura-senpai!"
"Ze is zoooo schattig!"
"Sakuraaaaa-chan~!"
Met een zucht liep ik sneller door, want ik kon dit gewoon niet uitstaan. Waarvoor noemen ze me eigenlijk 'senpai'? Ik ben helemaal geen senior. Ik ben de jongste en de kleinste van iedereen.
Vorige week, met behulp van Onii-san, heb ik me opgemeten en ik was rond de 1.39 cm.
De anderen stopte en keken naar achteren. Fronsend keek ik ook om en zag dat Kaname-sama Yuuki Cross probeerde te helpen.
Yuuki had kort, bruin haar, roodbruinige ogen en ze was zwaar aan het blozen.
Voor ik kon knipperen had Zero Kiryu de hand weggeslagen van Kaname en keek hem woedend aan.
Zero had kort, zilverachtig/wit haar en licht lavendel ogen.
Vanuit mijn ooghoeken, zag ik Ruka en Hanabusa allebei kwaad naar Zero staarde.
Kaname-sama liep terug naar ons toe en we liepen door naar onze klas.
Met een zucht zat ik naast Senri en begon verveeld naar de leraar te luisteren.
Ineens voelde ik dat iemand met mijn haar aan het spelen was, ik keek om en zag dat Senri verveeld met mijn haar aan het spelen was. Blijkbaar was zijn pocky-doosje helemaal op.
"Wat doe je, Senri-kun?" vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw.
"Niks." was zijn enige antwoord.
Schuddend met mijn hoofd, keek ik weer om naar de leraar, maar ik werd uit mijn trans gehaald.
Waar zijn Hanabusa en Akatsuki eigenlijk? Ze waren toch mee gelopen in het klas lokaal?
Kaname-sama stond op en liep de klaslokaal uit, blijkbaar opzoek naar de twee.
Ik haalde diep adem, maar verstijfde van wat ik rook.
In een woord, bloed. Ik rook het zoete geur van bloed en de anderen in de klas hadden het ook al gemerkt.
Diep nadenkend keek ik uit het raam en zag dat ze wolken langzaam verdwenen.
De maan verscheen vol en verlichtend in onze klas lokaal binnen.
Alsof dat een soort teken was, lichte ieder vampiers ogen op in een rode gloed en ik ineens een zware dorst.

I`ll also show you a sweet dream
Next night


Reacties:


fallinlove
fallinlove zei op 22 jan 2012 - 15:13:
wow echt leuk geschreven meid
ben zelf best wel druk bezig met al mijn verhalen
maar dit is echt top!
ik werd er echt ingezogen


KiKey
KiKey zei op 21 jan 2012 - 18:16:
Jaaa leuk! Sorry ik was een tijd niet online, had het druk met Allesandro.