Hoofdcategorien
Home » Overige » 3 Days to Die » [Proloog] // Skye
3 Days to Die
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
21 jan 2012 - 12:38
Aantal woorden:
394
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
239
[Proloog] // Skye
Er is altijd een manier om ergens onderuit te komen. Nee mam, ik heb schoolwerk. Nee, ik heb geen tijd. Nee, ik heb iets anders te doen. Soms werken deze excuses, vooral bij simpele onbelangrijke dingen. Maar op het moment dat iets veel meer gaat betekenen, werken ze plotseling niet meer.
Ik neem je mee, naar een wereld waar niets is wat het lijkt, en wat het lijkt het niet is. Waar een jongen drie dagen heeft om te sterven, en er niet onderuit kan komen met excuses.
Maar eerst, stel ik je drie vragen. Die je krijg je later te weten wat ze zijn. Probeer er maar achter te komen wat die drie vragen zijn.
Dag vier, 23:52 uur
Skye
Skye
Ik wil dat je dit allemaal leest. Maakt niet uit hoe, of wanneer - Als je het maar doet. Ooit komt het je misschien van pas. Je kijkt me heel verschrikt aan, met wijde ogen - Alsof de dood achter je aan zit. Je drukt het bundeltje met oude en uit elkaar vallende boeken in mijn handen, en heel even voelde ik jou hand tegen die van mij - ze voelden ijskoud, terwijl het buiten niet eens zo koud was voor dit tijdstip.
Je kijkt schichtig om je heen, lijkt je terug te willen trekken naar de schaduwen achter je - weg van het felle licht van de lantaarnpaal boven ons. Ik staar naar het bundeltje boeken, vraag me af wat je ermee bedoelt - waarom deze vervuilde boeken me ooit van pas zouden komen. Dan, kijk je op naar me, en je lijkt iets kalmer. Daar binnen zit een brief. Ik wil dat je dit hele pakketje doorstuurt naar de volgende, als jouw beurt voorbij is. Je zegt het snel, je adem komt in horten en stoten. Plotseling draai je je om en rent weg, regen opspattend als je door een oude plas regen rent, waarna je opgeslokt word door de duisternis.
Nieuwsgierig, maar toch op mijn hoede, hurk ik neer op de straatstenen en leg het bundeltje neer. Ik pak de stoffige sjaal en wikkel hem van de boeken af. De geur van chloor dringt mijn neusgaten binnen als ik het oude stuk stof beweeg, en kleine stukjes stof vliegen de lucht in. Er ligt een briefje op de stapel - Voor Skye. Stuur het door als het tijd is. Ik trek het briefje eraf, het plakbandje een deel van de kant meetrekkend. Ik draai het om, bekijk het een paar keer, voordat ik besluit dat het niets waard is. Ik kijk vluchtig een laatste keer naar de achterkant van het briefje, totdat ik het in mijn jaszak stop, en het bovenste boek oppak. Het heeft een vaalbruine kaft, met lichtbruine vlekjes verspreid - de bladzijden zijn geel en zien eruit alsof ze elk moment er uit kunnen vallen. Ik sla voorzichtig de kaft om, kijk naar de eerste pagina - En in plaats van getypte letters, zie ik blauwe handgeschreven woorden en zinnen, met hier en daar blauwe inktvlekken.
Als je dit leest, sta je waarschijnlijk op de lijst. Gefeliciteerd, over drie dagen ben je dood.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.