Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Het onmogelijke leven! » de kennismaking.

Het onmogelijke leven!

22 jan 2012 - 17:25

1094

0

304



de kennismaking.

Iedereen zit achter haar kroon aan. ze vermoord iedereen die achter haar aan zit.

Ik ree nog langs het weg restaurant en langs mijn nieuwe school het leek net een gevangenis ik ree de snelweg op richting white valley Mountains. Ik sloeg op geven moment het bos in en toen ik een stukje door het bos was. was ik op een pad. ik ree die pad af en daar stond een kast van een huis ik stopte even. Ik hield mijn helm op. het was echt een mooi huis. Het halve huis was van glas echt zo tiepies iets waar iemand beroemd in woont huis. Maar ik stond daar ongeveer 5 minuten naar het huis te kijken. Toen rook ik het pas vampieren. Ik kon niet weg gaan want er kwam één iemand naar buiten en zes koppen achter hem. Ze waren zo mooi . die gene met het bronze haar was lekker! . een man met parel witte haar een krijt witte huidskleur kwam op me afgelopen met een grote kast van een man met krullend haar in zijn hoofd hoorde ik dat hij Emmet heten en die man in het midden zijn stiefvader Carlisle en de man die daar weer naast liep was jasper hij was normaal bijna net zo groot als carlisle met blonden krulletjes. De man carlisle en emmet en jasper bleven op een afstand staan en de man met parel witte haar begon te praten.’mag ik vragen waarom je hier bent op ons woon erf’ zei hij heel kalm ‘sorry ik ben nieuw hier en ik was aan het rijden in het bos tot dat ik dit pad tegen kwam’ ik stopte even en deed me helm af ‘het was niet mijn bedoeling om hier te komen’ iedereen zijn mond was nog steeds open van dat ik zo mooi was en eentje die kreeg hele andere bedoelingen. carlisle begon weer te praten ‘nu we weten dat je nieuw hier bent is het niet erg we verwachte iemand anders’ ‘en ik sta op jouw te wachten’ en er word een mes gegooid . ik spring van mijn motor af ‘ken jij hun’ vroeg jasper de gene met blonde krulletjes ‘ik heb geen idee wie ze zijn maar blijkbaar kennen ze mij’ ‘doen nou niet of je me niet kent Anastasia’ hij gooit nog een mes ik haal er een uit me laars en gooi die recht in ze schouder ‘die zit ’en ik pak die andere twee messen die hij gegooid heeft ‘wie heeft er nou een mes bij zich’ vroeg een vrouw die achter stond ‘je weet maar nooit wat je tegen komt’’je hebt gelijk’ ‘pak haar’ er kwam 5 mannen uit de bos gerend met messen ‘oh shit’ ik hou die messen vast en wacht tot ze dicht bij zijn en begin met die messen te vechten en steken ik had 2 mannen goed raak die vielen neer. Die andere drie draaide om en rende terug het bos in .ik gooide drie messen in hun achter hoofd toen ze weg rende. ‘oh my f*cking god’ ‘zeg dat wel’ en iederen keek van de mannen naar mij ‘wat’ ‘hoe heb je zo leren vechten’’simpel vecht sport lessen en eigen training remix’ ik liep naar de man waar ik de mes in ze schouder had gegooid ‘je had weg moeten blijven dat was dit niet gebeurd’ ‘maar nu weet ik waar je woont’’dat denk je’’oh echt wel’ en hij probeert op te staan en weg te rennen maar ik was sneller en ik gaf hem een trap op de mes wond en hij ging neer van de pijn. Ik laat het mes nog een keer in hem vallen en dit keer in zijn oog ‘oh that is nasty hebben jullie een aansteker en benzine’en ik kijkt naar de familie achter me ‘ja ik zal het wel even pakken’ en emmet rende naar binnen en kwam terug ‘sorry maar ik heb geen benzine’ ik pakte de 3 lijken en legde ze in het midden neer naast me motor pakte en die andere drie en legde die er ook bij. Ik draaide de benzine tank open en liet de benzine een stukje eruit lopen ‘wat ga je doen’ vroeg carlisle de man met de parel witte haar. ‘Ze moeten toch op een manier op geruimd worden ik zal als ik jouw was naar binnen gaan dit kan nog eens gevaarlijk worden’ ze liepen het huis in zonder tegen te stribbel. iedereen liep naar binnen ik deed een onzichtbare schild over het huis zodat het niks had. ik luisterde naar hun gedachten. Ze dachten dat ik gek was. Ik liep naar de motor deed de aansteker aan en gooide hem erin rende weg maar ik vloog nog een stuk naar het huis toe. Maar stond daarna weer op. Alles was weg inclusief mijn BMW motor. ‘nou was leuk jullie ontmoet te hebben maar ik moet gaan charlie maak zich vast ongerust’ ‘charlie swan bedoel je de politie agent woon je bij hem ofzo’ ‘ja ik ben zijn dochter sabira swan’ hun monden vielen open ‘maar ik moet gaan doei’ en pakte mijn mes van de grond en mijn helm en liep richting het pad ‘ho wacht even ik breng je wel en trouwens heet ik Robert dit is Esmee en dit is Alice en dit is Rosalie dit is Carlisle en Jasper en Emmet wij zijn de familie Cullen’ ‘hallo allemaal leuk kennis met jullie te maken wel op een rare manier maar ja wat kan je er aan doen’ iedereen begon te lachen robert liep naar de garage. En kwam er met een grijze Volvo c30 eruit hij deed de deur van binnen open. ‘nou tot zien’ ‘we hopen je gauw weer te zien.’ ‘ik hoop jullie ook weer eens te zien op een normale manier!’ iedereen begon te lachen. Maar ze waren ook een beetje geschrokken.en ik stapte in en we reden weg. richting de stad ‘ga je ook hier naar school’ ‘ja naar Forks high school’ ‘ja daar zitten wij ook op ‘’gezellig’ we waren bij mijn huis aan gekomen ‘nou bedankt voor het brengen en ik zie je morgen’ ‘ja tot morgen’ en ik stapte uit. Ik liep naar de deur wachte tot hij weg gereden was en liep toen naar binnen. Charlie stond op me te wachten. ‘en waar was jij ik heb je 20 keer gebeld ik had bijna een zoektocht opgezet om je te zoeken ik zag je al tegen een boom aan liggen’ ‘hoho doe rustig charlie er is niks gebeurt en zo te zien heb je bezoek’ en ik draaide me om en deed de deur open. ‘hallo is charlie thuis’


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.