FanFic.nl

•Fallen Angel Of Blood•

~ 18. 'I Speak The Damn Truth' ~

´Wat zei je?!’ snauwt Sayuri heel kwaad. ‘Waarom zou hij met jou in één bed slapen?!’ Als ze dat zegt hoor je veel ongeloof in haar stem. Daardoor verschijnt er een spottend lachje op jouw lippen. ‘Je gelooft me dus niet? Wat jammer nou Sayuri! Maar jammer genoeg voor jou, lieg ik dus helemaal niet. Ik spreek honderd procent de waarheid.’ Zeg je met een zachte zucht.
Je hoort een aantal stappen meteen dichtbij komen. Snel draai jij je om en kan je nog net haar klap ontwijken. Die klap ontwijk je door een stap naar links te zetten. Doordat haar reactiesnelheid niet zo heel snel is, knalt haar hand hard tegen de deur. Je kan aan haar gezicht zien dat ze pijn heeft. Wat best logisch is, aangezien ze een hele harde klap uitdeelde. Je doet niet eens moeite om jouw lach in te houden. Eindelijk is zij degene die pijn heeft en niet jij. ‘Waarom lach je?!’ snauwt Sayuri dreigend. Ze probeert meteen uit te halen naar jouw gezicht, maar je reageert snel en houdt het tegen met jouw hand. Je bent goed in ontwijken, dat moet natuurlijk wel als je al op jonge leeftijd een Genin geworden bent. Vanuit jouw ooghoeken zie je haar kwade blik. De blik waarmee ze laat zien dat ze je uit de grond van haar hart haat. Ze balt haar hand tot een vuist en probeert je nogmaals te slaan. Je kan zien dat ze je in jouw maag probeert te raken, maar je bent slim en snel. Door jouw snelle reactievermogen houdt je haar hand snel tegen.
Zo snel als je kan pak je haar arm beet en draai je het om. Dat doe je net zo lang doen, totdat ze met haar rug naar je toegedraaid is. Na een aantal seconden gaat ze met haar rug naar je toestaan. Snel wikkel je de arm die je nog vrij hebt om haar nek. Als ze tegenstribbelt sla je met de zijkant van jouw hand op haar elleboog. Ze slaakt een luide kreet. ‘Kan je er echt niet tegen dat Itachi met iemand sliep.. Een persoon die jij niet bent? Wil je me daarom zo graag slaan?!’ vraag je met een hele diepe zucht. ‘Ik kan er niet tegen dat jij bij hem in één bed sliep! Waarom jij?!’ snauwt ze luid en veel kwader. Je ziet dat ze je probeert aan te kijken. Je knijpt daardoor best hard in haar bovenarm. Eindelijk ben jij degene die de leiding heeft.
‘Voel je soms wat voor hem?’ hoor je haar vragen. Haar stem klinkt bijna wanhopig. Ergens denk je dat ze bang is. Bang waarvoor weet je niet, maar je kan het wel raden. Je raadt dat ze bang is voor competitie. Bang dat Itachi jou boven haar verkiest. ‘Waarom wil je dat weten?’ vraag je op je hoede. Normaal gesproken zou ze je net zolang slaan, totdat je zegt wat ze wilt horen. Het is niks voor haar om het zo te vragen. ‘Omdat ik het wil weten! Ik heb het recht om het te weten!’ antwoordt ze met een kwade ondertoon in haar stem. ‘Je hebt helemaal niet het recht om het te weten! Wat laat jou denken dat je het recht hebt om alles te weten?! Ik ben jouw hondje niet!’ snauw je luid.
Je hoort haar eventjes grommen. Niet lang daarna voel je een keiharde trap tegen jouw knieën. Je blijft haar strak vasthouden. Geen denken aan dat je zal opgeven nu. Ze zet al haar kracht naar achter, zodat je keihard tegen de muur aanknalt. Ze blijft het duwen tegen de muur een aantal keren herhalen. ‘Heb je er genoeg van?!’ snauwt ze luid, terwijl ze door blijft gaan. Uit reflex laat je haar arm los en sla je hard in haar rug. Maar tegelijkertijd duwt ze ook naar achter. Met een harde klap komt jouw elleboog tegen de muur aan. Een hele erge pijn raast door jouw hele arm. Je bijt snel op jouw lip en trapt in haar rug. Ze zal niet winnen. Door de trap die je in haar maag gaf, knalt ze tegen een kast aan die aan de andere kant van de kamer staat. Ze zit op dit moment letterlijk in de kast, omdat de trap zo hard was dat de kastdeuren braken.
Als je naar de blik in haar ogen kijkt, zie je nog veel meer haat. Veel meer haat dan ze ooit getoond heeft. Met die vurige blik staat ze op en rent ze naar je toe. Snel ga je in de verdediging staan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.