FanFic.nl

My Immortal~Hidan

Chapter OO4.

Een zwaar chagrijnige Kakuzu stond ons op te wachten. 'Kom, dan gaan we naar de base. Ik wil weg hier.' gromde hij. Hidan en ik knikten, en volgden hem. Het bleef lange tijd stil, terwijl we het weiland uitliepen en in een bos uitkwamen. 'Bitch, je hebt toch wel fucking door dat je je bij Akatsuki moet aansluiten?' Zei Hidan na hele lange tijd. Ik trok een wenkbrauw op. 'Nee? Hoe zou ik dat fucking moeten weten, klootzak?' Hij zuchtte. 'Ik zit bij Akatsuki, ik zit er voor de rest van mijn leven bij, en van Jashin-Sama moeten we fucking bij elkaar blijven. Dan is het toch fucking logisch, bitch?' Ik zuchtte. 'Oké, dan kom ik wel bij die fucked up organisatie, klootzak. Jij je fucking zin.' 
'Niet mijn zin, Jashin-Sama's zin. Mij boeit het geen ene fuck wat er met jou en jouw leven gebeurd.' 
'Hmpf, bij mij is het fucking hetzelfde.'
'Ik-' begon Hidan weer, maar hij werd onderbroken door Kakuzu die opeens een woedeuitbarsting kreeg. 'Hou eens jullie bekken dicht! Het is dat jullie onsterfelijk zijn, anders had ik jullie allang vermoord! Ik. Word. Gek van jullie! Sterf ofzo! Val hier dood neer, dan ben ik ook weer van jullie af! Ju-' 
'Hou zelf je fucking bek! Wij vroegen niet om jouw fucked up mening, en wij hoeven jou ook niet! Val zelf fucking dood ofzo!' snauwde ik naar Kakuzu. Hidan grinnikte. 'Bitch heeft pit...' ik gaf hem een vuile blik. Er viel weer een lange stilte terwijl we liepen. 

'We zijn er.' Zei Hidan toen we voor een rotswand stonden. Kakuzu stak zijn hand uit, en een grote opening werd zichtbaar. Droog liepen we naar binnen. De opening sloot meteen achter ons. Een paar fakkels gingen lichtten de gang op.  'Moet ik haar eerst meenemen naar Pein?' Vroeg Hidan aan Kakuzu. 'Ik denk het. Zoek het zelf maar uit met haar.' antwoordde hij, en meteen daarna liep hij weg. Hidan en ik bleven achter. 'Oké, bitch. Ik breng je nu naar de fucking leader, en dan zoeken we alle shit uit of je kan blijven enzo. Kom mee.' Hij liep meteen weg. Snel liep ik achter hem aan. Eerst bleef het stil. Toen vroeg ik; 'Heb ik grote kans om te mogen blijven?' ik vroeg het lichtjes onzeker. Hidan keek schuin achterom. 'Ligt eraan in wat voor bui hij is. Maar waarschijnlijk krijg ik het wel voor je gedaan.' hij liep verder. Had hij daarnet nou geen een keer gescholden? Weird. Ik liep haastig achter hem aan, naar die leader van hun. Toen ik eenmaal naast Hidan liep ging ik weer rustig lopen. Onze voetstappen galmden door de doodstille gang. 
Aan het eind van de gang stonden we stil voor een deur. 'We zijn er, bitch.' mompelde Hidan, en hij zwaaide de deur open. 'Hidan, je moet kloppen. Shinra Tensei!' Gromde een zware stem. Met een enorme kracht sloeg de deur weer dicht. Hidan vloekte voor zich uit, en  klopte daarna heel sarcastisch op de deur. 'Binnen.' zei de stem droog. We liepen de kamer in. Het was een kantoor. Er stonden kasten vol documenten en boeken, en voor ons stond een bureau. Achter dat bureau zat een man met oranje haar, heel veel piercings en rinnegan. Hij keek eerst mij aan, en daarna Hidan. 'Wie is dit?' vroeg hij.
'Yuuki Akako.' antwoordde Hidan chagrijnig.
'Waarom is ze hier?' 
'Opdracht van Jashin-Sama.'
De leader knikte. 'Wat moeten we met haar? Moet ze lid worden van Akatsuki, of is alleen een verblijfplaats genoeg? En wat is jullie doel?'
'Van Jashin-sama moeten we bij elkaar in de buurt blijven. Alle Jasinisten zijn vermoord door een of andere fucked up organisatie, wij moeten hun uitroeien en ons geloof herstellen.' Hidan zei het zwaar verveeld. Blijkbaar mocht hij de Rinnegan-gebruiker niet.
Leader staarde naar mijn pentagram. Zijn ogen knepen samen. 'Nee. We hebben hier al een Jashinist. We moeten verschillende soorten kracht hebben, niet dubbele. Zij komt niet bij Akatsuki.' hij zei het op een vastberaden, strenge toon. Shit. Dit ging nog moeilijk worden. Hidan deed zijn mond open om te protesteren, maar ik was hem voor. 'Wat wil je dan met me gaan doen?' Pein keek me chagrijnig aan. 'Voor jou is het sowieso u. En wat ik met je ga doen? Ik vraag wel of Zetsu trek heeft.' Geen idee wie of wat Zetsu was, maar zo te horen at het mens. 'Ik laat me echt niet zomaar opeten. Ú onderschat me wel heel erg.' Schamperde ik. De leiders ogen versmalden. Hidan legde vlug zijn hand over mijn mond en hield mij in een soort houdgreep waardoor ik niet meer kon praten. 'U zei daarnet dat ze ook alleen een fucking verblijfplaats kan krijgen. Kan dat dan niet? Dan heeft ze verder niks met missies en andere Akatsuki-zaken te maken.' Pein keek nog chagrijniger. 'De base is geen hotel.' 
'Het moet van ons fucking geloof. Als ik haar kwijtraak word ik fucking vermoord door Jashin-Sama.' Dat laatste verzon hij sowieso. Als ik zou sterven is Hidan de laatste volgeling. Die zou Jashin zeker niet vermoorden. Pein dacht even na. 'Hidan, ik weet dat je liegt. Maar vooruit. Ze mag hier blijven tot jullie missie volbracht is en die organisatie dood is, maar op één voorwaarde.' ik beet keihard in Hidans hand. Hij vloekte luidruchtig, en liet me los. Ik stond op, en keek hoopvol naar Pein. 'Welke voorwaarde?'
'Hidan regelt alles voor je. í�lles. Hij mag niet naar mij toe komen. Als hij zo graag wil dat jij erbij komt, dan moet hij er ook maar voor zorgen.' Hidan vloekte nog drie keer zo hard toen hij dat hoorde. Ik grijnsde evil naar hem. 'Oké, Leader-Sama. Dat zit wel goed denk ik.' zei ik zoetjes tegen Pein. 'Ga nu. Vraag maar aan Sasori om een mantel. Onze kleding moet je wel dragen, ook al zit je niet bij Akatsuki.' Ik knikte, en trok Hidan mee. Hij vloekte opnieuw. 'Bitch, laat me los, ik kan ook fucking zelf lopen!' snauwde hij. Ik grijnsde, en liet hem los. 'Waar slaap ik?' vroeg ik aan hem. 'Zoek maar zelf uit, bitch. Jaag maar een of ander fucked up lid zijn bed uit, en slaap daar.' gromde Hidan. Ik knikte vrolijk. 'Oké! Kun je me naar de woonkamer brengen?' Hij zuchtte. 'Daar lopen we al naartoe, bitch.' Ik knikte opnieuw. Het bleef stil terwijl we liepen. 
De woonkamer was niet moeilijk te vinden. Je hoefde alleen het geluid te volgen. Van meters afstand kon je het geluid al horen. Geschreeuw, tv-geluiden, en om de zoveel tijd een explosie. Toen we de kamer binnen kwamen keek ik verbaasd rond. Het was best netjes voor een nest s-rank criminelen. Er stond een tv in de ene hoek van de kamer, met een enorme bank ervoor. In de andere hoek stond een eettafel. Verder stond er nog een boekenkast, en was er een deur naar de keuken. De leden die hier zaten keken me allemaal aan. Ik trok een wenkbrauw op. 'Hello, bitches.' Zei ik droog. Ze begonnen allemaal boos te schreeuwen, op Kakuzu en een zwartharige jongen met Sharingan na. 'Bekken dicht en stel jullie fucking voor.' zei Hidan chagrijnig. 'Deidara, un.' zei een blondharige jongen. 'Itachi.' zei de zwartharige. 'Sasori.' zei een jongen met rood haar zwaar verveeld. 'Konan.' zei het enige meisje dat ik hier zag. Was ik hier maar met één ander meisje..? 'Kisame.' zei een gare man die heel veel op een vis leek. 'Zetsu.' zeiden twee stemmen tegelijkertijd. Ik keek verbaasd toen ik een plantman zag. Blijkbaar had hij een gespleten persoonlijkheid. 'En jij bent..?' vroeg Konan. 'Yuuki. Ik verblijf hier een tijdje. Ik ben geen lid van de Akatsuki.' zei ik. 'Ben je de vriendin van Hidan, un?' vroeg Deidara. 'Nee, fuckface! Tuurlijk niet!' snauwde ik meteen. 'Wat, un? Het had toch kunnen zijn.' mompelde hij. Nu was het besloten: ik zou vanacht in zijn bed slapen. Moest hij maar op de bank of zo. 'Maar... Voor vanacht heb ik nog geen bed.' zei ik, terwijl ik mijn lange haar losschudde en uitdagend het bovenste knoopje van mijn top losmaakte, zodat je een stukje inkijk kon zien. Ik knipperde met mijn lange, zwarte wimpers naar Deidara. 'Weet jij een oplossing?' fluisterde ik in zijn oor, terwijl ik zo naar voren leunde dat hij nog meer inkijk zag. Ik zag dat hij rood werd, en slikte. 'Eh... J-Je mag mijn bed wel hoor, u-un. Ik slaap wel op de bank.' zei hij hakkelend. Ik zag zijn ogen de hele tijd naar beneden gaan. 'Echt? Nou, fucking bedankt.' zei ik zoet, terwijl ik mijn top weer dichtdeed, en me weer als mezelf begon te gedragen. Dit ging nog leuk worden.

Reacties: