FanFic.nl

My Immortal~Hidan

Chapter OO5.

Het was nu een uur 's nachts. Nog alleen Hidan, Deidara, Sasori, Kisame en ik zaten in de woonkamer. Er stond een actiefilm op op de tv, waar geen van ons eigenlijk naar keek. Sasori en Deidara zaten te ruzieën over de betekenis van kunst, Kisame zat glazig voor zich uit te staren, en Hidan en ik zaten elkaar half dronken uit te schelden. Ja, dronken. Hidan had ergens een kratje bier vandaan gehaald, en wij waren de enigen die ervan wilden. Natuurlijk hadden we het overdreven. 'K-Klootzak, je weet toch wel -hik- dat we hierna een ritueel van twee uur moeten doen om dit goed te maken aan Jashin -hik-?' vroeg ik giechelend en hikkend. Van ons geloof mochten we eigenlijk geen alcohol. Als ik dronken werd, werd ik ongelofelijk blij. Hidan werd helaas agressief, en schold nog meer dan normaal. 'Natuurlijk weet ik dat, fucking fucked up klote bitch! Ik ben niet zo fucking dom!' Tierde hij meteen. Ik giechelde opnieuw, en opende een nieuw flesje. Net toen ik een slok wou nemen, werd het flesje uit mijn hand getrokken. Wazig keek ik naar mijn hand, me afvragend waar het gebleven kon zijn. Langzaam keek ik op. Ik keek recht in het gezicht van Pein, die er niet zo blij uitzag. 'Oh, hoi Pein-Sama! Ook wat bier?' bracht ik uit terwijl ik de slappe lach had. Pein zuchtte en pakte het kratje. Hij liep ermee de kamer uit. Daarna hoorde ik een knal en gerinkel van glas. Ik lachtte nog harder. De leider kwam even later de woonkamer weer in. 'Yuuki, Hidan, volgens mij kunnen jullie beter nu gaan slapen. Jullie wilden morgen toch op onderzoek uitgaan?' Hij had net zo goed niks kunnen zeggen. Hidan bleef gewoon schelden tegen de muur, en ik bleef maar doorlachen. Hij zuchtte opnieuw, en liep naar mij toe. 'Waar slaap je vanacht?' vroeg Pein. 'In Deidara's bed.' hinnikte ik. Hij tilde me op, en droeg me de kamer uit. Onderweg werd mijn lach steeds zachter, totdat ik in slaap viel in zijn armen.

Hoofdpijn. Dat was het eerste wat ik dacht de volgende ochtend. Er scheen een fel licht in mijn gezicht waardoor ik wakker werd, en die afschuwelijke kater voelde. Langzaam gingen mijn ogen open, en keek waar ik was. Ik lag in een onbekend bed. Tegenover dit bed stond nog een andere, maar die was onbeslapen. Kreunend rekte ik me uit, en herinnerde me het toen weer. Dit was Deidara's bed. Maar hoe was ik hier terechtgekomen..? Ik probeerde me te herinneren wat ik vorige avond had gedaan. Bijna niks kwam naar boven. Alleen dat Hidan aan kwam zetten met bier, en dat ik er een flesje van dronk. En nog een. En nog een. Fuck, wat had ik gedaan toen ik dronken was? Meteen sprong ik het bed uit, wat ik beter niet had kunnen doen. Vloekend zakte ik door mijn benen. Kutkater. Ik stond weer op, en liep naar de aangrenzende badkamer. Er lag een borstel. Vast van Deidara. Gapend borstelde ik mijn haar, en gooide een plens water in mijn gezicht. Meteen was ik een stuk wakkerder. Ik droogde mijn gezicht af, en liep terug naar de slaapkamer. Mijn mantel hing daar over een stoel. Degene die me in bed had gelegd had blijkbaar alleen mijn mantel uitgedaan. Ik trok mijn mantel aan, en ging de kamer uit. Op de gang zag ik meerdere deuren, waarvan ik vermoedde dat het de slaapkamers van de andere leden waren. Ik keek om me heen. Waar moest ik naartoe? Na een tijdje piekeren besloot ik om de deur naast Deidara en Sasori's kamer open te doen. Ik klopte eerst aan. Niemand antwoordde. Voorzichtig deed ik de deur open, en keek naar binnen. Meteen werd er een kunai op mijn keel gelegd, en gloeiden twee rode ogen op in het donker. 'Wat doe je hier?' vroeg de emotieloze stem van Itachi. 'De weg vragen. En waarom reageer je meteen zo overdreven? Ik eet je echt niet op hoor.' gromde ik. De kunai verdween. 'Oké dan. Wat zocht je?' 
'De woonkamer. Of nee, weet jij misschien waar er aspirientjes liggen? Ik heb nogal veel hoofdpijn.' 
'Ik breng je wel naar de woonkamer. Vraag daar aan Konan maar om medicijnen. Zij gaat daarover.'
'Oké. Dankjewel, Itachi.' hij kwam uit de schaduwen, en liep de kamer uit. Ik volgde hem, terwijl hij me de weg wees. Na een tijdje kwamen we bij de woonkamer. 'Hier is het.' Meteen draaide hij zich om, en was verdwenen. Ik keek verbaasd naar de plek waar hij daarnet nog stond. Toen draaide ik me om, en liep de woonkamer in. 
Alle leden zaten er al. 'Hey bitch.' grijnsde Hidan. 'Heb jij niet zo fucking veel hoofdpijn als ik heb?' gromde ik terug. Hidan wees naar Konan, die kwam aangelopen met een pilletje en een glas water. 'Hier, dit helpt tegen de hoofdpijn.' glimlachte ze. 'Werkt het echt?' vroeg ik wantrouwig. 'Ja. We hebben het al heel vaak kunnen uittesten op Hidan, hij heeft nogal vaak een kater.' Lachtte ze. Haar lichtbruine ogen straalden. Hoe kon zij zo vrolijk zijn? Ze had waarschijnlijk al honderden mensen gedood, een klote verleden gehad, en toch bleef ze lachen. Dit was ook van binnen een sterke vrouw. Ik nam het pilletje dan toch maar aan, en slikte het samen met het glas water in. 'Over vijf minuten begint het te werken.' zei Konan nog, en ze verdween de keuken in. Ik plofte naast Hidan op de bank. 'Vandaag gaan we onderzoek doen naar Tenshi, bitch.' Zei hij meteen. Ik zuchtte. 'Hoe laat vertrekken we?' 
'Nu.' Hij trok me overeind, en nam me mee de woonkamer uit. 'Hé, klootzak, ik moet nog fucking ontbijten!' protesteerde ik. 'Jammer, bitch. We gaan gewoon nu.' Ik hoorde dat hij hiervan genoot. Kon natuurlijk ook niet anders, hij was ten slotte een psychopaat. Ik zuchtte opnieuw, maar liet me toch meevoeren. Wat zou er vandaag gaan gebeuren?

Reacties:

Rebels zei op 2 feb 2013 - 17:24:
Hidan vind Yuuki wel wat n.n