FanFic.nl

My Immortal~Hidan

Chapter OO9.

Ik keek door de microscoop. Opnieuw naar de veer. Nog steeds kon ik er geen touw aan vastknopen. Met het blauwe spul had ik al een paar testjes gedaan. Nog steeds geen idee wat het was. Ik zuchtte. We hadden meer spullen nodig. Alleen dit was niet genoeg. Ik besloot het voor vandaag maar op te geven, en verliet de onderzoekskamer. De foto van de tekens had ik nog wel mee. Onderweg naar de woonkamer kwam ik  Sasori tegen op de gang. Hij wilde gewoon verder lopen, maar ik hield hem tegen met mijn hand. Meteen trok hij een wenkbrauw op. 'Wat?' vroeg de redhead op de meest verveelde toon die ik ooit had gehoord. Lekker aardig. Ik pakte de foto uit mijn zak, en liet het aan hem zien. Hij keek ongeïnteresseerd. 'Ja? Wat moet ik hier mee?' Maar toen zag ik dat zijn wenkbrauwen fronsten, en pakte hij de foto uit mijn handen. 'Zoiets gebruiken wij ook om menspoppen te verzegelen...' Sasori bekeek de foto dichterbij. 'Maar dit is anders.' Hij keek op. 'Waarschijnlijk is het om iets uit het lichaam te halen, zoals het leven bij menspoppen. Ik weet het ook niet precies.' Hij gaf de foto terug, en liep verder alsof er niks gebeurd was. Ik keek hem raar na. Vreemde vent. Maar door hem was ik wel iets wijzer geworden. Ik liep verder naar de woonkamer, en liep er naar binnen. Iedereen zat zoals altijd tv te kijken. Zelfs Pein. Gelukkig Hidan ook. De bank was vol, dus liep ik naar hem toe, en plofte neer op zijn schoot. Ik leunde tegen zijn borst, en keek mee naar de tv. Hij sloeg een arm om mijn middel, en trok me nog dichterbij. Rustig keken we gewoon verder naar het beeldscherm, tot me iets opviel. Een paar mensen zaten ons verbaasd aan te staren. Behoorlijk irritant. 'Wat?' vroeg ik chagrijnig. Die mensen waren Kakuzu, Konan en Pein. Het leek hun niet heel erg te interesseren, maar keken toch een beetje verbaasd. 'Toen jullie elkaar voor het eerst zagen een paar dagen geleden moest ik ervoor zorgen dat jullie elkaar niet offerden, en nu zit je bij hem op schoot.' Zei Kakuzu droog. 'En vanochtend zaten jullie half naakt te zoenen.' zei Kisame nog droger. Kakuzu, Konan en Pein keken ons nu nog raarder aan na de opmerking van Kisame. 'Wat? Hebben jullie daar fucking problemen mee?' zei Hidan chagrijnig. Iedereen haalde schouders op, en keken verder naar de tv. 'Mooi.' mompelde ik. Er viel een stilte, terwijl er reclame kwam. Met een zucht bracht ik mijn lippen naast Hidan's oor. 'Ik heb fucking meer spul nodig om onderzoek te doen.' mompelde ik. 'Met alleen dit kom ik er niet uit.' Hij knikte, en kwam met zijn mond bij mijn oor. 'Pein is hier niet voor niets. Hij komt vast een fucked up bevel geven, en dan kunnen we kijken wanneer we gaan zoeken.' Ik knikte ook, en keek weer naar de reclame. Tot opeens drukte Hidan een spoor kusjes in mijn nek. Ik zag die niet aankomen, en er ontsnapte een kreun uit mijn mond. Meteen draaiden alle leden zich boos om. 'Geez, ga ergens neuken!' riep Kakuzu. Hidan en ik grijnsden tegelijk, keken elkaar aan, en waren over hetzelfde eens: dit was het perfecte moment om Kakuzu te pesten. En de rest van de leden ook. Ik kuste Hidan eerst kort op zijn lippen. Toen begonnen de anderen al chagrijnig te zuchten. Grijnzend zoende hij mij daarna hard op mijn mond, en dwong meteen zijn tong naar binnen. We zaten net als vanochtend opnieuw te vechten om dominantie. De rest begon steeds geïrriteerder en kwader te worden. Toen we onze zoengeluiden begonnen te overdrijven, en extra hard kreunden en hijgden was de maat blijkbaar vol. Kakuzu sprong overeind. 'Eruit! Nu! Of ik vermoord jullie!' schreeuwde hij. Ik verbrak de zoen, en keek hem spottend glimlachend aan. 'Dan wens ik je veel succes, dude.' Er begon een klein adertje te kloppen op zijn slaap. Wow. Nu zag hij er toch best eng uit. Hij deed zijn mond achter het masker open, en stond  op het punt te gaan schreeuwen, maar hij werd onderbroken. Pein klikte de tv uit, en stond op. Dat was al genoeg om ons allemaal stil te hebben. Pein straalde een en al macht en kracht uit. Daar moest je wel respect voor hebben. Kakuzu ging op de bank zitten, en Pein keek ons allemaal een voor een aan. Sasori kwam op dat moment ook de kamer binnen. Hij plofte op de plaats van Pein. Ik bleef gewoon bij Hidan zitten. Er viel weer een stilte. 'Goed.' begon Pein. Hij begon langzaam heen en weer te lopen, met zijn handen op zijn rug, en voor zich uit kijkend. Elke voetstap hoorde je op de houten vloer neerkomen, zich afrollen en weer de lucht ingaan. Heel langzaam. Toenk. Toenk. Toenk. 'Ik heb nagedacht...' toenk. Toenk. 'En ik heb besloten dat het zover is.' Toenk. Plof. Hij stond stil. 'We gaan de bijuu's verzamelen. We hebben genoeg geld en leden.' Toenk. Hij liep weer verder. 'De ichibi... Is voor Sasori en Deidara.' Toenk. Toenk. 'Daarna de Nibi voor Kakuzu, Hidan en Yuuki, die alleen meegaat voor de missie die ze met Hidan gaat doen.' Plof. Stilte. 'Eerst gaan Deidara en Sasori. Als zij klaar zijn Hidan, Yuuki en Kakuzu pas. De Ichibi zit in de Kazekage van Suna. Een beetje uitdaging leek me wel fijn voor jullie. Jullie vertrekken morgen.' Pein begon weg te lopen. Plotseling stond hij stil, en keek schuin naar achter. 'Oh ja, Yuuki en Hidan... De enige reden dat Yuuki hier mag zijn, is voor jullie eigen missie. Stop met de leden irriteren, en doe dan die missie. Anders moet zij maar weer gaan.' Hij verdween de kamer uit. 'Tssk... De saaie dick.' Gaapte ik, en sprong van Hidan's schoot. Ik draaide me naar hem om. 'Zullen we meer onderzoeksspul zoeken?' Hij knikte, en we liepen de woonkamer uit. 

Fronsend keek ik naar deze ruïne. Hier was het dak ook al vanaf. Toeval? Zuchtend keek ik naar de grootte van het ding. Het was een enorm kasteel, helaas. Dit ging nog lang duren. 'Hidan? We moeten een beetje doorlopen denk ik.' Riep ik naar achter. Op dat moment kwam hij de hoek omgelopen. 'Hoezo?' Toen zag hij het kasteel. 'Holy fuck... Moeten we dat helemaal gaan doorzoeken?' Ik knikte. 'Ja. Daarom riep ik ook dat we fucking door moeten lopen.' Vlug greep ik zijn hand, en samen renden we naar het kasteel. Eenmaal daar trapte ik de deur in, waardoor het doormidden brak. Hidan trok een wenkbrauw op. 'Wat heb jij er toch mee om die deuren in te trappen? Serieus, er zit ook gewoon een deurklink aan.' Ik draaide me met een hand in mijn zij om. 'Ten eerste: het ziet er fucking awesome uit. Ten tweede, ehm... nou ja, er is eigenlijk geen tweede. Ik vind die eerste al rede genoeg.' Hidan liep glimlachend en hoofdschuddend het kasteel in. Snel ging ik hem achterna.

Reacties: