FanFic.nl

Hoe versier ik een prins?

2#

Alle meiden stonden in hun monsterlijke Mount Abby schooluniform (donkerbruine plooirok, groene bloes met plooikraag) samen in de slecht verlichte, met hout beklede aankomsthal.
Ze hadden allemaal hun chique ouders en bedienden bij zich en probeerden op het mededelingenbord te lezen in welke slaapzaal ze waren ingedeeld en met wie ze het komende trimester een kamer moesten delen.
'O, lekker zeg, ik dit bij die Amerikaanse trut,' hoorde ik Gabriella fluisteren tegen Honey O'Hare, een van haar populaire vriendinnen.
Zo noemen ze me altijd; die Amerikaanse trut. En dan doen ze op zo'n vreselijke stomme manier mijn accent na.
Het gekke is dat als ik in de vakantie terugga naar LA, iedereen meteen begint te praten als Kate winslet, omdat ik zogenaamd een Engels accent heb. Het is ook nooit goed.
Ik stond helemaal achteraan te wachten tot ik bij de lijst kon en deed net of ik Gabriella's opmerking niet had gehoord. Intussen probeerde ik te bedenken wat ik voor hatelijks terug kon zeggen. (De hatelijkheden die ik bedenk,zeg ik trouwens bijna nooit hardop. Ik heb gemerkt dat ik niet te veel moet opvallen en mijn geestige opmerkingen beter voor mezelf kan houden.)
Gabriella en Honey hadden hun superluxe dierenmandjes van Louis Vuitton bij zich, met daarin hun bijpassende, superschattige konijnen, Arabesk en Claudine. Als ze het hadden geweten, hadden ze het vast niet leuk gevonden, maar ik ging regelmatig bij het dierenverblijf langs om hun konijnen te aaien.
Vooral het konijn van Gabriella, Arabesk. Die heeft van die lieve, roze oogjes en zachte hangoortjes. Claudine, het lichtbruine konijn van Honey, bijt altijd (maar ja, wat kun je ook anders verwachten?).
Ik had zelf ook graag een konijn gehad, maar een van de nadelen als je als rare Amerikaanse op een Engelse kostschool zit, is dat je geen huisdieren kunt houden. vanwege de belachelijke strenge quarantainewetten. Mijn ouders gaan er waarschijnlijk vanuit dat het goed is voor mijn karakter.
Mijn ouders vinden karakter erg belangrijk.
Mijn vader & moeder zijn allebei tekstschrijver in Hollywood. Ik zou zelf ook graag willen schrijven, maar dan niet van die saaie zooi zoals zij. Ze vinden zichzelf heel modern en ruimdenkend omdat ik hen Sarah & Bob mag noemen (alsof ik dat ooit zou doen!!).
Ze zijn trouwens totaal niet cool. Ten 1e rijden ze in een Volvo en zeggen dingen zoals 'te cool' (mijn vader) en ''super chil'' (mama). Mijn moeder schrijft teksten voor een waardeloze soap die niet eens in Engeland wordt uitgezonden, dat stelt dus heel weinig voor. Mijn vader is bezig met zijn Grote Klapper. Ze vonden LA geen geschikte plek om een tiener groot te brengen. Ze riepen tegen al hun vrienden dat ze bang waren dat ik 'te hollywoods' zou worden.
Toen ik klein was, stuurden ze me naar Le Lycée Francais de Los Angeles. Daar heb ik mijn schermprobleem opgelopen.
Maar de werkelijke reden waarom ik in deze hel belandde, was dat mijn moeder een Engelse is. Zij heeft ook op het Mount Abby gezeten, en zij vond het er Ge-Wel-Dig.
'Het word super chil, schat. Je krijgt daar vriendinnen voor het leven, dat zul je zien.' had ze me ruim 3 jaar geleden beloofd toen we in het vliegtuig zaten.
Mijn enige vriendin tot dan toe was Star. Zij is de dochter van een rockster die in de jaren 80 enorm populair was. Nog steeds zijn er over de hele wereld miljoenen sukkels met fout haar die hem nog geweldig vinden.
Ook al is hij een van de rijkste mannen in Engeland, Star was te vrij en te uniek om op het Mount Abby volledig geaccepteerd te worden en niemand keek tegen haar op, zoals ze wel tegen Antoinette opkeken.
Antoinettes familie bestaat uit beroemde popsterren. Hoewel Antoinette een jaar lagen zat dan wij, vond iedereen haar het stoerste meisje van de school.
Heel wat anders dan Star, die een echt buitenbeentje was en er een heleboel rare gewoonten op na hield. 1. ze droeg alleen zwarte kleding., 2. ze deed aan schermen. 3. ze had een volkomen maffe familie en 4. ze was bevriend met mij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.