FanFic.nl

Life as a Vampire

Proloog

Ik rende tussen de bomen door, niet wetend waar ik dit keer verzeild in geraakt was. Mensen omschreven mij als een avontuurlijk, wild meisje, maar dit keer was het gewoon echt niet leuk meer. Er zat iets achter me aan en een deel van me was nieuwsgierig, maar het andere deel was sterker. Het deel dat zei dat er iets heel erg mis was. Heel snel keek ik achterom, maar ik zag helemaal niks. Toen ik weer voor me wou kijken, kon ik nog net een boom ontwijken, maar daardoor struikelde ik over een takje en viel met mijn gezicht in de bladeren. Ik krabbelde overeind, maar wist dat het te laat was. Ik was omsingeld door drie mensen, hoewel ik eraan twijfelde of het wel helemaal mensen waren. Ze hadden rode ogen, een ontzettende bleke huid (op een man na) en keken me met een gemene blik aan. Ik hijgde angstig en mijn ademhaling was beverig. Ik zocht naar een uitweg, maar dat was tevergeefs.
‘Je kunt niet ontsnappen.’ Een roodharige, ontzettend knappe vrouw stapte op me af, lachte gemeen en pakte me ruw bij mijn schouders vast. Ze wierp me een grijns toe en daarna zette ze haar tanden in mijn nek.
Ik voelde me slap worden, alsof alle energie uit mijn lijf gezogen worden. Ik wist dat ik zo zou sterven, dat dit mijn einde was. Mijn hele lichaam trilde en ik probeerde te vechten, wat echter tevergeefs was. Ik kon niks doen, ze was zo ontzettend sterk. Haar greep op mijn schouders werd strakker en ik voelde me alsmaar slapper worden.
Plotseling gilde de vrouw en ze haalde haar tanden uit mijn hals. Ook liet ze mijn schouders los, waardoor ik met een klap op de grond viel en nog erger ging trillen. Langzaam voelde ik een brandende pijn vanuit mijn hoofd naar het topje van mijn tenen gaan, het ging zo langzaam dat het ontzettend veel pijn deed. Voor mijn ogen was alles zwart en ik schreeuwde het uit, voor zover dat mogelijk was.
Een ijskoude hand op mijn wang verzachtte de brandende pijn. ‘Rustig maar, het komt goed,’ stelde de stem me gerust. Hij gooide me over zijn schouder en rende met een ontzettend hard tempo weg. De brandende pijn werd al wat minder, maar was er nog wel.

Reacties: