Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Zwaar jaar op Zweinstein » 1-Eerste schooldag

Zwaar jaar op Zweinstein

15 feb 2012 - 16:43

1469

3

383



1-Eerste schooldag

Vertwijfeld liep ze door de zaal. Na 4 jaar lang op Klammfels gezeten te hebben is Hogwarts een geheel iets nieuws. Een paar jaar was ze er tussenuit geweest. Maar nu moest ze toch echt haar opleiding afmaken. Gelukkig kon dat in één jaar op Zweinstein school voor hekserij en hocus pocus. Zo stil mogelijk nam ze plaats aan de tafel van de afdeling "Zwadderich" waar ze zojuist bij was ingedeeld. Om me heen kijkend zie ik overal mensen druk praten en lachen. Ik laat mijn blik door de zaal glijden en werp een blik op de leraren. Ook hun zijn druk in gesprek en besteden weinig aandacht aan de herrie die de leerlingen maken. Langzaam gaat mijn blik verder maar wordt al snel terug getrokken naar de oppertafel waar een man me aanstaart. Waarschijnlijk een leraar. Ik kijk terug en hij glimlacht flauwtjes en maakt een knikje met zijn hoofd. Op dat moment voel ik zachte kriebels in mijn nek en mijn maag maakt een sprongetje. Snel kijk ik weg en voel mijn wangen rood worden, voelend dat zijn blik nog steeds op mij gericht is. Het maakt me een beetje onzeker ook nieuwsgierig naar wie die man is.

De volgende dag word ik vroeg wakker. De zon is nog maar net op maar ik kan niet meer slapen.
Terwijl ik me aankleed om te gaan ontbijten vraag ik me af hoe mijn rooster er uit zal zien, welke lessen ik vandaag heb en of die man zich nog zal laten zien. Misschien was het wel een gast van een van de docenten of de man van een van de docentes, wie zal het zeggen je weet het niet. Boos mompel ik in mezelf “wat kan mij het nou schelen of hij zich nog laat zien.. het was gewoon een man die me toevallig aankeek”¯

Ondertussen slenter ik de trap af naar beneden. Het is stil in de gangen, bijna iedereen slaapt nog. Ik loop de grote zaal binnen en neem plaats in de hoek van mijn afdelings tafel.
Ik kijk een keer rond en een teleurstelling overvalt me. De man is er niet en het besef komt dat ik stiekem wel gehoopt had. Dat hij zich zou laten zien bij het ontbijt. Ik richt mijn aandacht op het eten en denk weer aan het rooster. Opeens klinkt er een stem achter me. Een zware diepe stem die warm klinkt. "goedemorgen, er vroeg bij vandaag?" Ik kijk verschrikt op en zie hem staan de man van gisteren avond. Hij heeft een stapeltje papieren in zijn handen en ik lach twijfelachtig en zeg zacht "Ik kon niet meer slapen" Hij kijkt me lang aan knikt en zegt "Het zullen de spanningen voor de eerste dag wel zijn" Ik kijk hem bedenkelijk aan en zucht "dat zal het wel zijn ja" hij steekt zijn hand naar me uit en verschrikt steek ik langzaam mijn hand ook uit. Hij doet zijn mond open om iets te zeggen maar achter hem wordt geroepen. "Severus daar ben je, ik heb je de hele tijd gezocht. Ik zie dat je Rosalin ook al hebt gevonden. Zij is de leerling van Klammfels die dit jaar is overgestapt naar Zweinstein" Ja ik had haar inderdaad al opgemerkt gisterenavond zegt de man die schijnbaar Severus heet. Ik was gisteren nog naar haar op zoek. De man kijkt naar mij en lacht flauwtjes. Verlegen lach ik terug. De man die op hun afkwam kijkt verward. Maar begint dan weer te praten. Nou Rosalin ik ben Albus Perkamentus het schoolhoofd van Zweinstein. Dit is Professor Snape je afdelingshoofd en leraar toverdranken.
Ik steek mijn hand uit en schud zijn hand. Prikkelingen schieten door mijn hand en ik trek hem snel terug. Aan zijn gezicht te zien had hij het ook gevoeld.
Snel gaat hij rechtop staan en maakt een excuus. En zo'n 5 seconde later was hij opeens weg. Ik kijk achter me en zie hem nog net de zaal verlaten. Zo lacht schoolhoofd die heeft haast. Nu is hij nog vergeten je rooster te geven maar die zul je zo meteen wel krijgen want je eerste twee lesuren zijn van hem. In de kerkers "toverdranken"

Na mijn ontbijt met veel moeite weggewerkt te hebben sta ik op en daal de trappen af richting de kerkers. Ik ben vroeg, maar in mijn achterhoofd weet ik dat dat eigenlijk expres is gedaan in de hoop hem nog even voor mezelf te hebben. Opschrikkend van die gedachten blijf ik staan en voel iemand achter op me botsen. Ik draai me om en daar staat Professor Snape. Snakkend naar adem voel ik het bloed naar m'n wangen stijgen. Sorry stotter ik. Hij lacht toegeeflijk, het maakt niks uit. Waar schrok je van dat je zo ineens stil bleef staan? "uh nergens van, stotter ik. Ik was even bang dat ik mijn boeken was vergeten" verzon ik snel. “Oke, zo niet dan heb ik er nog wel een voor je te leen zolang”¯ zegt hij. “Kom, je kunt alvast wel binnenkomen. Je bent vroeg de rest zal er pas over en kwartier zijn. Ze zijn immers liever te laat dan te vroeg. Wat is jouw reden dat je zo vroeg bent?”¯ "Ik schiet in de lach om zijn opmerking en breng half hikkend uit dat ik bang was om te verdwalen dus daarom maar wat eerder ben vertrokken uit de grote zaal" Ik loop achter hem aan het leslokaal binnen en zoek een plaatsje op voorin aan de rechterkant. "Zo" zegt hij "normaal gaan leerlingen altijd zo ver mogelijk achteraan zitten bij mijn lessen" Ik schrik en ben bang dat hij mijn gedachtes van daarnet doorhad maar antwoord "Zo erg kunnen uw lessen toch niet zijn? Toverdranken is een ingewikkeld maar leuk vak. En ik hoop eerlijk gezegd dat u beter bent dan mijn vorige leraar Toverdranken, want die maakte er vaak een potje van" Hij kijkt me schattend aan en antwoord "voor jou zal ik extra goed mijn best doen" Ik kijk hem aan en slik. Op dat moment komt de eerste medeleerling binnen en die gaat zitten. De blik van de professor veranderd en het lijkt net of het gesprek van net niet had plaatsgevonden.

Na twee uur toverdranken gehad te hebben was het einde les. Hij had heel de les niks tegen haar gezegd. Wel voelde ze af en toe zijn blik op haar rusten.
Rustig pakte ze haar boeken in en besefte toen dat ze haar lesrooster nog niet had. Haar hart sloeg een slag over, want dat betekende dat ze weer even alleen met hem zou zijn.
Is er iets hoorde ze achter zich. "uh, ja!? Heeft nog een lesrooster voor mij? " ”¯Ja natuurlijk die ben ik vergeten te geven, loop maar even mee want die liggen nog op mijn kantoor, daarna zal ik met je meelopen naar je volgende les. Snel pakte ze haar tas en volgde de professor naar buiten. Even hield hij in zodat ze naast hem kon lopen. "En?" zei hij is de eerste les Toverdranken goed bevallen? Ik heb extra goed mijn best gedaan" "Ja bedankt, het was een erg goede les antwoordde ze terwijl er een blos omhoog kroop naar haar wangen" Hij schoot in de lach. Het viel haar op dat zijn gezicht oplichtte als hij lachte. Iets wat hij zo te zien in de les weinig doet.

"Hier is mijn kantoor, kom maar even binnen”¯ Hij opende de deur en liet haar voor. “Ga hier maar even zitten dan pak ik je lesrooster even”¯ Hij liep door een deur en ze hoorde een kast opengaan. Even later viel de kast weer dicht en verscheen hij weer terug in de deuropening. “ in mijn les viel het me op dat je op sommige punten een flinke achterstand hebt op je medestudenten”¯ Ze sloeg haar ogen neer en antwoorde “Dat kan wel kloppen zoals ik zei, maakte mijn vorige leraar toverdranken er een potje van”¯ “als je wilt kan ik je wel helpen die achterstand in te halen. Als we een of twee keer per week een avond afspreken waarin we extra lessen plannen voor toverdranken. "Oh graag! . "Dan doen we dat" zei hij. Kom vanavond na het avond eten maar even terug langst mijn privé vertrekken dan plannen we de eerste les. Dan breng ik je nu even terug naar je les.

De rest van de dag ging als een droom voorbij want met haar hoofd zat ze al in de avond. Iedere minuut leek wel uren te duren en toen eenmaal de laatste bel van de dag klonk werd haar ongeduld vervangen door zenuwen. Ze wilde het niet toegeven maar haar leraar toverdranken had indruk gemaakt. Diep in gedachten verzonken liep ze terug naar de grote zaal waar het avondeten stond te wachten. Doordat ze zo in gedachten was hoorde ze niet dat een klasgenootje wat vroeg en schrok ze toen zei riep "heej slaapster, ik vroeg je wat" “Oh sorry”¯ antwoordde Rosalin”¯ ik was in gedachten”¯ “Ja dat was te merken lachte haar klasgenootje die zover ze zich nog kon herinneren Chloé heette. “Maar wat vroeg je?”¯ “Nou”¯ zij het klasgenootje die aan haar naam op het perkament wat uit haar tas stak inderdaad Chloé bleek te heten “Ik vroeg me af of je zin had om vanavond mee te gaan naar de zwerkbal training te kijken”¯ “Oh sorry, maar vanavond kan ik niet want dan heb ik bijles van Professor Snape”¯ “Van Professor Snape!?”¯ riep Chloé “Weet je dat wel heel zeker? Zover wij weten laat die man je liever zakken dan dat hij je bijles geeft”¯ “Jawel toch is het Professor Snape van toverdranken”¯ “Nou alvast sterkte dan maar, en kijk uit dat hij geen strafpunten geeft voor het aanwezig zijn bij zijn bijlessen”¯ “Maar waarom zo negatief over hem? zo erg is hij toch helemaal niet?”¯ “Zo erg niet!? voor de Zwadderaars niet nee. Maar voor ons van de andere afdelingen is hij verschrikkelijk. ”¯Oh ik vond hem vandaag anders helemaal niet zo gemeen overkomen tijdens de les. Maar ik zal vanavond wel zien. bedankt voor het waarschuwen!”¯


Reacties:


Vamtwii
Vamtwii zei op 6 juli 2012 - 23:51:
Dit is geweldig
Ik ga morgen snel de rest
lezen, ben aardig moe

xx


SSIM
SSIM zei op 15 feb 2012 - 19:41:
Thanks voor je reactie!

Ik ben inderdaad een beetje ruzie aan het maken met de aanhalingstekens. Ik probeer het maar het wil nog niet echt.

We blijven proberen


Balsemio
Balsemio zei op 15 feb 2012 - 19:36:
Wat een leuk idee om hier een verhaal over te schrijven!
Ik ben erg benieuwd hoe de bijles verloopt..

Misschien is het een kleine tip om wat meer om je leestekens en punten te letten. Als personages iets zeggen dan staan daar soms geen aanhalingstekens bij, wat het lezen ervan soms wat onduidelijk maakt.
Kijk maar of je er wat mee doet! ^^

x