FanFic.nl

Zwaar jaar op Zweinstein

3- Bijles

In de dagen die volgde liep hij vaker dan goed voor hem was door de gangen en steeds als hij haar zag maakte zijn hart een sprongetje waarop hij zichzelf in gedachten weer vervloekte. Toen het eenmaal Donderdag avond was liep hij met flinke passen naar zijn leslokaal en hield pas in toen hij haar al zag staan bij de deur. Zwijgend knikte hij haar toe waarbij hij het klaslokaal opende. "Kom binnen" zei hij vriendelijk waarbij hij de eerste stomme zet al maakte door zijn hand achter op haar rug te leggen en haar mee naar binnen te voeren. Snel liep hij door naar een ketel die hij eerder die dag na de lessen al had klaargezet. En begon met de bijles.

De eerste bijles verliep goed, en op wat kleine schoonheidsfoutjes ging het allemaal prima. Wel moest ze haar ingrediënten wat beter uit het hoofd leren. Maar met wat oefening zal dat snel genoeg geleerd zijn. In de tijd dat zij met haar toverdrank bezig was keek hij wat huiswerk na. Maar echt zijn aandacht er bij houden lukte hem niet. Steeds dwaalde zijn ogen en zijn gedachte af naar haar. Waarop hij ook iedere keer weer boos werd en zichzelf vermanend toesprak in gedachten. Toen ze bezig was met het toevoegen van de laatste ingrediënten liep hij naar haar toe. En besprak nog even wat ze goed gedaan had en wat ze minder goed had gedaan. Rosalin was al in het voordeel dat ze nu vaak al zelf doorhad wat ze de volgende keer beter zou kunnen doen. Daar was hij blij om want dan lag het zeker niet aan haar intelligentie al was hij daar geen moment bang voor geweest.

Nadat hij nog wat laatste dingen had uitgelegd verstomde het gesprek zich en vulde de ruimte zich met een ongemakkelijke stilte. In paniek begon Severus maar over het weer te praten. Terwijl hij bij zichzelf dacht, het weer! Wie praat er nou over het weer! Heb je nou echt niks beters op je repertoire dan enkel het weer!? Toen ze na 2 zinnen ook over het weer uitgepraat waren verstomde het weer. Severus schraapte zijn keel en vroeg “goed, zullen we een afspraak voor je volgende bijles maken? Ik heb namelijk nog wat huiswerk na te kijken”� Dat laatste kwam er een stuk botter uit dan dat hij bedoelde maar hij was te laat met zich verbeteren want ze had al een gesloten uitdrukking op haar gezicht en haar agenda gepakt. “wat dacht je van Maandag? Komt dat je uit?”� “Mij wel professor, ik hoop alleen niet dat u dan teveel huiswerk heeft om na te kijken. U hoeft mij geen bijles te geven. U bood het zelf aan”� Was het snerige antwoord wat hij niet verwachtte. Inwendig lachtte hij, “zozo geen katje om zonder handschoenen aan te pakken”� dat had hij niet verwacht.

Toen Rosalin weg was keek Severus naar buiten door het raam. Het weer was een beetje van slag. De hele dag was het heerlijk weer geweest. Terwijl het nu weer stormde en regende. Het weer.. Hoe kwam hij er op om tegen Rosalin als een idioot over het weer te staan brabbelen. Hij was in de war, heel erg in de war. Hoe meer hij Rosalin zag hoe meer gevoellens de overhand namen. Gevoellens die hij niet behoorde te hebben. Tenminste in ieder geval niet to zij van school af was. En dat duurde minstens nog een jaar. Haar ontlopen ging ook niet. Hij gaf haar immers les en als hij eerlijk was wilde hij haar ook niet ontlopen. Want hij vond het veel te fijn haar geur te ruiken, haar te zien. Zelfs de manier hoe ze haar haar uit d’r gezicht streek was hem opgevallen. Wat was er met hem aan de hand.. Zuchtend liet hij zijn gezicht tegen de koele glas aan rusten. En ondertussen staarde hij in de verte zich klaarmakend voor nog een dag. Hij besloot voor zichzelf dat het maar eens uit moest zijn, hij moest zich gedragen als een leraar. Niet een een of andere puber die zijn hormonen niet te baas kon. Daarvan liepen er hier al genoeg rond op school.

Reacties: