Hoofdcategorieėn
Home » One Direction » All I want for Christmas is You -Liam Payne- [16+] » |7|
All I want for Christmas is You -Liam Payne- [16+]
|7|
Ik liep de concertzaal en ging zo snel mogelijk terug naar het hotel. Eenmaal in mijn kamer aangekomen barste ik in tranen uit. Ik bleef zo de hele tijd zitten te snikken totdat ik de deur hoorde dichtslaan. “Is alles oké?”¯ Vroeg Liesl. “Nee, Danielle is echt kei gemeen!”¯ “Ik heb alles gehoord van Liam. Dit heeft hij nog nooit meegemaakt.”¯ “Hoe bedoel je?”¯ “Hij zei dat gewoon, en heeft Danielle meteen weggestuurd.”¯ “Door mij?”¯ “Nee, voor jou. Hij was boos op haar. Misschien komt hij straks even langs.”¯ “Heb je ons adres aan hun gegeven?”¯ “Jha, alee van het hotel toch ja. En ik heb Louis zijn gsm nummer.”¯ “Ahn, leuk voor je.”¯ “Sorry, ik weet dat je niet in de stemming bent.”¯ “Het maakt niet.”¯ Helena en Ilham kwamen ook mijn kamer binnen. “Ik vind het echt gemeen van Danielle,”¯ ze Ilham. “Ik ook zoiets doe je toch niet,”¯ zei Helena. Er werd op de deur geklopt. “Ik ga wel,”¯ zei ik en slenterde naar de deur. Het was Liam. “Hey, kom binnen,”¯ zei ik. Hij stapte binnen en liep samen met mij naar mijn kamer. “We laten jullie wel even alleen,”¯ zei Ilham. Liesl deed de deur achter zich dicht. “Dorien, ik weet dat je boos op me bent maar… maar ik kan het allemaal uitleggen. Ofja nee, eigenlijk niet.”¯ “Het maakt niet Liam,”¯ zei ik en keek hem recht in zijn ogen aan. “Nee, ik vind dat je moet weten wat er scheelt. Maar ik heb zelf nog maar een vermoede.”¯ “Ze haat me gewoon dat is het,”¯ zei ik triest. Ik ging op bed liggen. “Nee dat is het niet, volgens mij is ze jaloers.”¯ Ik keek hem aan. “Waarom moet ze op mij jaloers zijn. Ze is toch jouw vriendin, niet omgekeerd.”¯ “Ben jij dan jaloers op haar?”¯ “Nee, maar met een beroemde zanger een koppel zijn zou wel leuk zijn. Die kunnen zo romantisch voor kje zingen.”¯ “Jha daar heb je nu wel een punt in. Maar dat is geen rede om jaloers te zijn hé.”¯ “Jha, dat is waar.”¯ Hij legde even, heel kort zijn and op mijn hand. Ik ging recht zitten en keek hem aan. Er verscheen een glimlachje op zijn gezicht. “Wil je dat ik hier even blijf?”¯ “Nee, dat hoeft niet. Ik wil niet dat je nog meer problemen dankzij mij krijgt.”¯ “Zeker?”¯ “Jha, ga maar. Ik stond mee met hem op. “Als je me nodig hebt hier is mijn nummer. Bel me maar als er iets scheelt.”¯ “Oké.”¯ Hij gaf me een knuffel. “See you later,”¯ zei hij nog voordat hij de deur uitliep. Ik kon mijn oren niet geloven. “Heeft hij me echt geknuffeld of was dat een elusie?”¯ Vroeg ik. “Nope, pure realisteit meiske,”¯ zie Liesl. “OMG!!”¯ Riep ik. Ik voele me opeens vele vrolijker. Ik ging terug op bed zitten en zette het nummer in mijn gsm. Ook keek ik naar de foto’s die ik had getrokken. “Alles is dan toch nog een beetje goed gelopen hé,”¯ zei Helena. “Jha, een beetje toch.”¯ “Hé, weet je wat. We zullen morgen met de jongens afsprkeen,”¯ zei Liesl. “Goed idee,”¯ zei Ilham. “Ik zal wel bellen,”¯ zei Liesl en nam haar telefoon al en liep even de kamer uit. Even later kwam ze terug. “Voila, geregeld, “ zei ze. “Sorry, maar ik heb daar geen zin in,”¯ zei ik. “Geen zin om Danielle tegen te komen?”¯ Vroeg Liesl. “Liever niet.”¯ “Is oké.”¯
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.