FanFic.nl

My Immortal~Hidan

Chapter O11.

Er scheen licht tegen mijn dichte ogen, waardoor ze knipperend opengingen. Zuchtend ging ik overeind zitten en keek wazig om me heen. Het viel me op dat ik niet in mijn eigen kamer was. Fronsend keek ik naar mijn kleding. Wat..? Toen zag ik Hidan naast me liggen. Oh ja. Ik herinnerde me gisteren weer, en glimlachte. Vandaag moest ik maar wat aardiger tegen hem zijn. Ik aaide met mijn hand door zijn haar. Zijn gezicht bewoog een beetje, maar hij werd niet wakker. Ik kamde met mijn vingers zijn haar naar voren. Zo zat het ook mooi... Ik keek om me heen naar een klok. Misschien moesten we opstaan. Helaas kon ik er geen vinden. Aan het ochtendlicht te zien was het wel al tijd. Plagend prikte ik met mijn vinger in Hidan's wang. Hij trok zijn neus op, en trok zijn gezicht samen. Dat was alles. Fronsend prikte ik iets harder. Het werkte alsnog niet. Dan maar het grove geschut. Ik bracht mijn hoofd naast zijn oor. Grijnzend beet ik zacht in zijn oorlel, en likte erover. Er kwam een kreun uit zijn mond, en zijn ogen gingen langzaam open. Hij gaapte, rekte zich uit, en keek mij daarna vaag knipperend aan. 'Een fucking goede morgen.' zei ik nog steeds grijnzend, en ik gaf hem een ochtendkus. Hij glimlachte. 'Jij ook... Hoe laat is het?' Ik haalde mijn schouders op. 'Kweenie. Waar is een klok?' Nog een keer gapend wees hij. Ik volgde met mijn blik zijn vinger. Aha. Daar dus. 'Tien uur...' mompelde ik. 'Dan kunnen we nog wel even blijven liggen. We hadden pas om acht uur op hoeven staan, die twee kuturen boeien niet.' zei hij droog. Ik keek hem verbaasd aan. 'Flipt Pein dan nie-' De deur vloog open. Een kwaadkijkende leider kwam binnen. 'Jullie. Opstaan. Nu.' gromde Pein. 'Waarom? We hoeven toch geen fucking missie te doe-'
'NU!' Bulderde Pein. Oke, nu zag hij er toch best eng uit. 'Ik ga eruit als jij de fucking kamer uit bent. Privacy?' Grijnsde ik. Leader rolde met zijn ogen, en ging toch de kamer uit. 'Zo.' mompelde ik. 'Die is weg.' Ik sprong het bed uit. Hidan keek me teleurgesteld aan. 'Ahw, kun je niet nog blijven?' Ik schudde mijn hoofd. 'Nee. Als je slim bent sta jij ook op. Pein leek best boos...' Hij haalde zijn schouders op. 'Dus?'
'Laat maar. Ik ga even naar mijn kamer.' hoofdschuddend ging ik zijn kamer uit. Eigenlijk was ik wel nieuwsgierig naar hoe Pein ging reageren.
Hidan's shirt viel net over mijn kont. Gelukkig, want Kisame kwam zijn kamer uit. Hij keek goedkeurend naar mijn lichaam. 'Nice... Ik snap Hidan wel.' grinnikte de blauwe vent. Ik verstrakte. 'Hou je bek, mislukte kutvis!' schreeuwde ik. Zijn grijns verdween. 'Alleen dat schelden moet ze vanaf komen.' mompelde hij. Verder negeerde ik hem maar, en ging mijn eigen kamer in. Daar trok ik mijn eigen ondergoed en Akatsuki-kleding aan. De geleende kleding ging ik later wel terugbrengen. Sloffend ging ik daarna naar de woonkamer. Er zaten daar een paar mensen. Kakuzu zat een boek over economie te lezen, Konan zat een heel ingewikkeld origami-figuur te maken, en Itachi zat emo voor zich uit te staren. Ik mocht hem eigenlijk wel. Hij was tenminste stil. Ik ging tussen hem en Kakuzu in zitten, en staarde ook voor me uit. Er verstreek een lange tijd. Konan had uiteindelijk haar origami-draak af. We schrokken ons allemaal kapot toen ze het ding rond liet vliegen en vuurspuwen, waarna zij ons uitlachtte. Toen werd ik boos, en liep vloekend en scheldend de kamer uit. Rechtstreeks naar Pein's kantoor. Ik trapte de deur in tweeën, en liep nog steeds chagrijnig de kamer in. 'Yo, Pein! Waar is een fucking trainingszaal?' vroeg ik snauwerig. Hij keek me woedend aan. Er klopte een adertje op zijn slaap. 'Jij... Deur... Brutaal... Kapot...' Bracht hij uit. O-oh. Niet goed. Ik had mijn zeis ook niet bij me. Zo snel als ik kon draaide ik me om, en stormde weg. Ik hoorde Pein schreeuwend achter me aan komen. 'Hidan! Help!' Gilde ik. Ik kwam gelukkig al aan bij zijn kamer. Nog steeds in zijn trainingsbroek kwam hij eruit. 'Wat heb je nou weer gedaa-' Ik sleurde hem terug de kamer in, en gooide de deur dicht. Hijgend leunde ik tegen de deur. Hidan keek me raar aan. Hij deed zijn mond open om iets te vragen, maar werd onderbroken. Pein ramde tegen de deur. 'Yuuki! Doe open! Nu!' schreeuwde hij. Ik moest al mijn kracht gebruiken om de deur dicht te houden. Hidan trok een wenkbrauw op. 'Hoe the hell heb je dat voor elkaar gekregen?' Vroeg hij droog. 'Misschien had ik niet zijn deur kapot moeten trappen en tegen hem moeten snauwen.' zei ik schaapachtig. Hidan grinnikte, en wilde weer iets zeggen. 'Shinra Tensei!' werd hij onderbroken. Ik piepte, en de deur werd uit zijn schanieren geblazen. Ik kon nog net op tijd ontwijken door op Kakuzu's bed te springen. Pein kwam trillend van woede de kamer in. 'Jullie! Pak jullie spullen, en gaa naar de Nibi zoeken! Ik ben het zat!' schreeuwde hij. Ik grijnsde. 'Okay, leader-sama.' Hij gaf me nog een giftige blik, en verdween toen. Ach ja. Het was het waard. Nu hadden we nog iets te doen. Nog steeds grijnzend vertrok ik dan maar naar mijn kamer.

Reacties: