Hoofdcategorieën
Home » Overige » Losse verha(a)l(tjes)en » Anorexia
Losse verha(a)l(tjes)en
Anorexia
‘Ik zal mijn verhaal zo kort mogelijk houden…dat ik hier nu zit, heeft te maken met een aantal leerlingen op school.’
‘En wat deden die dan?’ vraagt de blonde vrouw voor haar neus.
‘Nou…wat denkt u zelf?’ geeft ze haar terug.
‘Ze hebben je gepest.’ De vrouw schrijft wat op in haar blocnote, ‘maar wat zeiden ze tegen je?’
‘Och zoveel, dat ik stonk, zwerver was een van mijn bijnamen…net als Vetje trouwens. Toch vreemd dat je als “zwerver”ť Vetje genoemd wordt vindt u niet?’ voegt ze er een beetje droogjes aan toe.
Haar moeder zit naast haar, zenuwachtiger dan zijzelf lijkt het wel. Haar tas stijf op haar schoot, en ze zat met haar voet te tikken.
Het meisje zucht diep, hoe kon het zo ver gekomen zijn? Alleen maar omdat ze op school twee jaar te horen heeft gekregen hoe vet, en dik en vies ze er wel niet uitzag?
‘Wat denk je hier te bereiken?’ vraagt de therapeute.
‘Waarom vraagt u dat aan mij?’ vraagt het meisje, ‘u bent hier de zielenknijper, niet ik.’
Ze zag dat haar moeder haar raar aankeek.
‘Kom kom, niet zo brutaal. Je bent hier om beter gemaakt te worden.’
‘Mam, heb je er wel eens aan gedacht dat ik dat misschien niet wil?’ zegt het meisje ineens kribbig.
Boos springt haar moeder op, ‘je weegt verdorie nog maar 30 kilo! Nog even en je had jezelf doodgehongerd!’
‘Nou rustig maar mevrouw.’ Sust de vrouw ons, ‘het is te behandelen, met veel geduld en discipline.’ Ze kijkt mij aan, ‘ik weet dat je hier niet wilt zijn, maar je zult wel moeten. Je streefgewicht zal zo rond de 65 kilo liggen. Dus je hebt een lange weg te gaan.’
Anorexia…dat is wat ze had…
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.