FanFic.nl

We kwamen uit aan de uitgang van een bos, dicht bij een groot kasteel. We wandelden wat verder tot we Aslan zagen. 'Zo, dochters van Eva? Ik heb al vaak gezegd dat je nooit ergens op dezelfde manier naar toe kunt, en toch is het jullie geslaagd! Er regeert een koning, die jullie misschien nog veel geluk biedt maar ook ongeluk kan jullie te wachten staan.' zei hij. We keken hem met grote ogen aan en toen liep hij terug het bos in. We slikten even en vroegen ons af of we niets verkeerd hadden gedaan. Maar dat hadden we niet besloten we. We liepen richting het kasteel tot we in de verte een paar mannen in harnassen zagen aankomen. We liepen terug richting het bos maar ze hadden ons direct ingehaald. Ze namen ons mee en we stribbelden wel tegen. Ze vroegen of we Calormenen waren maar dat waren we niet, we zeiden dat we hertoginnen waren en dat Ellen zelfs koningin was van Narnia omdat ze getrouwd was met Koning Edmund. Maar ze zeiden alleen maar dat Caspian de negende de enige koning was van Narnia. We waren ondertussen toch benieuwd geworden wie die Caspian was en hoe hij het rijk van ons durfde in te pikken. Na een tijd kwamen we aan in het kasteel, we werden gedumpt in een aparte cel maar na een tijdje werden we er terug uitgehaald. We werden gebracht naar een grote zaal en op de troon zat..
EEN SUPERMOOIE JONGEN!!
Maar nee hij was echt knap. Hij was rond de 15 jaar en had zwart haar. Op een of andere manier deed hij je denken aan het nieuwsanker van het journaal op één, Die Freek Braeckman. En tja vanaf dan begon ik mij wel af te vragen hoe zo een knappe jongen de troon al had. Ik wist bijna zeker dat hij waarover hij regeerde, Narnia dus, een heus meisjesidool was. Maar Ellen vond er niets aan. 'Mijn type niet' in haar woorden. We werden verplicht te knielen, en dat deden we. Maar hij was echt mooi! 'Wie zijn jullie?' vroeg hij aardig.