Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Moonlight. (Stand Alone) » Moonlight. (Stand Alone)
Moonlight. (Stand Alone)
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
8 maart 2012 - 19:29
Aantal woorden:
290
Aantal reacties:
5
Aantal keer gelezen:
249
Moonlight. (Stand Alone)
Verlegen keek ik in zijn richting en vroeg me af want hij zou doen als ik zijn blik kruiste. Maar Edward keek snel naar het tafelblad. Ik deed net alsof ik me omdraaide, zo snel als ik was keek ik weer zijn kant op. Onze blikken kruiste elkaar en op dat moment voelde ik iets, iets wat ik niet verwoorden kan.
Het begon in de school kantine waar ik Edward voor het eerst ontmoette. Ik liep naar zijn richting ondertussen denkend wat ik zou doen als ik bij hem was. 'Uh hoi,' stamelde ik verlegen en ik bleef maar naar zijn gouden ogen kijken. Iets aan hem voelde prettig, eigenlijk heel erg prettig en ik bleef naar hem staren. Ik kreeg geen antwoord van hem terug en teleurgesteld liep ik terug naar de stoel waar ik op zat. Die was ondertussen al in beslag genomen door iemand anders. Weer ging ik naar Edward toe, hopend om nu wel in contact met hem te komen. 'Mag ik bij je komen zitten?' vroeg ik verlegen en sloeg mijn ogen neer in de hoop dat ik een antwoord terug zou krijgen. En onverwacht zei hij ja. Ik pakte een stoel en ging naast hem zitten, terwijl ik hem bestudeerde bleef Edward naar het tafelblad staren. Het leek net alsof hij een schim was, niet echt leefde en maar levenloos voor zich uit bleef staren. Hij gunde me geen blik meer en stond op.
Dat was de eerste dat ik Edward ontmoette, daarna ontmoette ik hem nog drie keer en toen kregen we iets. Het was echte liefde en niemand die dat van me af kon nemen. In de donkere nacht liepen we door het bos. Ik wist ondertussen dat Edward een vampier was, maar hij heeft erbij gezegd dat hij niemand kwaad wil doen. En ik geloof hem want anders kon ik niet bij hem zijn. Hand in hand liepen we verder door het maanlicht en even stonden we stil, onze ogen glinsterend onder het licht van de maan. We keken elkaar een tijdje zwijgend aan en toen kusten we elkaar lang en innig.
Dat was de eerste dat ik Edward ontmoette, daarna ontmoette ik hem nog drie keer en toen kregen we iets. Het was echte liefde en niemand die dat van me af kon nemen. In de donkere nacht liepen we door het bos. Ik wist ondertussen dat Edward een vampier was, maar hij heeft erbij gezegd dat hij niemand kwaad wil doen. En ik geloof hem want anders kon ik niet bij hem zijn. Hand in hand liepen we verder door het maanlicht en even stonden we stil, onze ogen glinsterend onder het licht van de maan. We keken elkaar een tijdje zwijgend aan en toen kusten we elkaar lang en innig.
Reacties:
Mooi!