Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Ranch Therapy » [10]
Ranch Therapy
[10]
De volgende ochtend wordt ik wakker door de zon die fel in mijn ogen schijnt. Langzaam open ik mijn ogen en laat ze door de kamer heengaan. De dunne deken waar ik onder heb geslapen ligt op de grond en de gordijnen zijn helemaal opengeschoven. Snel stap ik van het bed af, rek me even uit en loop met kleding in mijn hand naar de badkamer. De schrok van mijn leven krijg ik als de douche na tien minuten koud wordt. 'AAAAAAAH,' schreeuw ik en ik hoor gestommel op de trap. 'Wat is er?' 'Het water is ijs en ijskoud' 'Oja, vergeten te vertellen, na tien minuten wordt de kraan weer koud en blijf zo.' 'Lekker dan,' zeg ik, draai de kraan uit en grijp naar de handdoek. Als ik aangekleed en gewassen beneden kom, zie ik een grijzende Macy zitten. Ik trek een mondhoek op, trek een stoel naar achter en ga erop zitten. 'Wat is de planning?' vraag ik als ik een boterham pak en deze besmeer met iets waarvan ik denk dat het jam is. 'Ik ga je een paar klusjes van mij geven en dan kijken we hoe dit je vergaat!' 'Een paar?! Kan ik niet eerst met één beginnen??' 'Dat zou ook kunnen.' Ze glimlacht, werkt haar laatste boterham weg, drinkt haar glas leeg en neemt het servies mee naar het aanrecht. Als ik later mijn servies in de afwasmachine zet is Macy al bezig met haar bezigheden voor vandaag. Ik kijk in de keuken rond en vind een klusjeslijst van Macy. Ze heeft van al haar klusjes een omcirkelt en er 10 uur bij gezet. Op de klok in de keuken is het nu kwart voor 10. Op mijn gemak wandel ik naar de voorkant van de stallen, begroet ook, William, die een paard aan het berijden is. Geboeid door alles kijk ik het aan en dagdroom dat ik zelf op dat paard zit en kan rijden. Bruut wordt mijn droom verstoor door een hand om mijn arm die me meesleept. 'Opletten!' zegt Macy en kijkt serieus. 'Yes sir .... euhm Madam!' giechel ik, maar als ik haar blik zie, schud ik de glimlach weg en kijk haar serieus aan. 'Je mag vandaag een paar stallen uitmesten. Jij doet de ene kant en ik de andere kant. Ik ben sowieso sneller, dus ga zorgvuldig te werk en maak er geen wedstrijd van om me in te halen, want dan mag je alles overnieuw doen. Ik zal je er eentje voordoen en dan kun je je gang gaan.' Ze geeft me een hooivork en een kruiwagen waar ik de mest in kan laden. Ze laat me zien waar ik de mest moet dumpen en waar ik nieuw stro kan halen. Nadat ze een stal heeft voorgedaan ben ik zelf aan de slag gegaan en tot nu toe gaat het best goed. Rustig, zoals Macy benadrukte, maak ik de stal mestvrij en leg er wat nieuw stro in. Rond twaalf uur hoor ik iemand 'pauze' schreeuwen en ik laat mijn hooivork leunen tegen de staldeur en loop naar de keuken toe. Lekkere broodjes en een glas melk staan op de keukentafel en uitgehongerd kijk ik naar het voedsel. 'Je mag eten hoor!' zegt Macy die mijn reactie bekijkt. 'Moet ik niet wachten op je pa?' 'Die is weg, paardenmarkt.' Mijn mond maakt een 'o' en zonder er hongerig uit te zien, begin ik te eten en te drinken. Na een halfuurtje sta ik weer in de stallen de boel op te ruimen. Het is fysiek hard werken, maar zeker de afleiding die ik even nodig heb. Als ik om 2 uur eindelijk klaar ben met de stallen loop ik naar het weiland toe waar een paar paarden staan. Ik klim op het hek en ga erop zitten. Starent naar elk paard begin ik te dagdromen. Cowboy Gustav. Het klinkt net als een clown in het circus. Deze gedachte zorgt voor een glimlach op mijn gezicht en langzaam zie ik het weiland weer.
Reacties:
(Kijk even naar de eerste zin van dit stuk - dt-fout. (: )
Cowboy Gustav, die voorstelling vind ik wel leuk, en ik vind het leuk hoe hij zo z'n best doet met het paardrijden. Hij is best schattig.
Let wel op hoe je dingen beschrijft, of dat logisch is met elkaar. Hij heeft nog nooit paardgereden, maar hij helpt Macy wel bij het opzadelen en hij kan zijn paard wel aansporen? Dat klinkt een beetje raar.
In hoofdstuk 7 en 8 beschrijf je hoe Gustav aankomt in Amerika en hoe ze naar de ranch rijden, aan het begin van hoofdstuk 9 zet je in twee zinnen neer wat er na aankomst op de ranch gebeurt. Dat is natuurlijk persoonlijk en het is per definitie niet verkeerd, maar ik wil je toch de tip geven om er goed over na te denken welke dingen je uitvoerig beschrijft en welke niet. Bijvoorbeeld het kennismaken met Macy's vader: hij klinkt als een personage dat later nog belangrijk zou kunnen worden. Vergeet niet dat jij je verhaal wel in je hoofd hebt zitten, maar de lezer weet verder nog niets en kent al die figuren niet.
Concreet in dit geval zou ik zeggen: de hele beschrijving van het rijden naar de ranch had wat mij betreft korter gemogen, terwijl ik naar de kennismaking met de ranch zelf en met Macy's vader juist nieuwsgierig was. Ik wil daarmee niet zeggen dat dit slecht was of zo, helemaal niet! Je hebt een prettige schrijfstijl en ik hoefde niet lang na te denken voor ik weer wist waar het over ging, dus dat spreekt allemaal voor je. ^^ Maar ik wilde je toch die tip geven. (:
xo
Geweldig!!! Ik hou van dit verhaal -grijns- het is super!!