Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » love is not a compatition but im winning [robert pattinson lovestory<3] » Mary and Edward! no fucking way...

love is not a compatition but im winning [robert pattinson lovestory<3]

28 feb 2009 - 17:54

591

0

308



Mary and Edward! no fucking way...

my eyes are lying...

ATTENTION!!!
kennen jullie het verhaal bite me edward?
nee? GA HEM LEZEN http://www.quizlet.nl/quiz/277663/bite-me-edward-prologue/
maak je hem wel en vind je hem super?
word dan lid van de officiele bite me edward fanhyve ^-^
http://bite-me-edward.hyves.nl/?pageid=11AXEZQGCL6SGS4SK





emaal boven zie ik een drukke boel. allemaal kijken ze me stil aan.
'alles oke?' vraagt edward me maar als ik merk dat niemand naar hem kijkt heb ik door dat het onze speciale manier is.
'ja alles is oke, hoe is het hier?' vraag ik terug.
'damn kijk ergens anders naar' snauw ik en ga tussen jasper en edward inzitten.
'hier is alles ook goed' ik schud mijn hoofd en kijk dan door de menigte :'waar is bella?' 'niet hier dus!' ik sla tegen mijn hoofd aan en kijk naar Mary die zich op Edwards schoot laat vallen. hij vouwt zijn armen rond haar middel en legt zn hoofd in haar nek. ik probeer de enorme brok in mijn keel weg te slikken en een rilling loopt over mijn rug.
'ja ja jackie je ziet het goed,ik en edward zijn met elkaar' ik sper mijn ogen wijd open en schud langzaam van nee :' en bella dan?' stotter ik.
iedereen haalde hun schouders op.
'ach dat mensen kind was perfect om jouw te redden,voor de rest heeft niemand iets aan haar' grijnsde die blonde teef.
met open mond spring ik op :' dit,dit,dit kan niet! jullie bedriegen het lot!' roep ik terwijl ik het verduidelijk met hand gebaren.ik voel hoe het in mijn hoofd teveel word en ren naar buiten,geen jas,geen telefoon niets.ik blijf rennen zonder dat ik weet waarheen tot ik ergens midden in het bos sta. waar zullen ze me nooit zoeken?
weer begin ik te rennen en kom bij het veltje waar ik zoals ik al hoopte de weerwolf tegen kwam.
'he! eindelijk je bent er weer' lacht hij en komt op me af. ik zet een kleine glimlach op en knuffel hem dan hard.
'wow,vampiers die knuffelen wat is er?' mn onderlip begint zachtjes te trillen.
jacob duwt met zn vinger mijn kin omhoog en kijkt me aan met zijn pérfécté glimlach en trekt me mee op de grond. voorzichtig trekt hij me op zn schoot en wiegt me heen en weer. stilletjes lopen de tranen over mijn wangen.weer draait hij mijn gezicht naar hem en veegt mijn tranen weg.
stilletjes keken we elkaar aan,genietend van het geluid.iets wat ik al zo lang niet meer heb gedaan.na een tijdje begin ik te glimlachen en veeg nog maals over mijn vochtige gezicht.ook Jacob gebint te glimlachen :'vertel,waarom was je zo verdrietig?'
ik haal mijn schouders op en kijk jacob mte puppy oogjes aan.
van het lachen laat jacob zich naar achter vallen en ik besluit hem te pesten.
grijnzend buig ik me over hem heen.
'naïeve weerwolf gaat zo zijn bloed afstaan een deze hongerige vampier' fluister ik en bijt altra zacht in zn nek.
'jackie,niet bijten' piept hij angstig.
'oh jawel jacob,o jawel' ik bijt ietsje harder dan daarnet en begin in plaats van door te bijten zacht te zuigen.
'Ahh nou ik schrok me dood!' giechelde hij.i k lach en kijk naar het resultaat.
'heb ik nu een vampier zuigzoen'
'be happy' grijns ik en laat me op zn borst vallen en blijf hem aan kijken.
'waarom huilde je nou?' vroeg hij weer. ik slik wéér de brok in mijn keel weg.
'er is een nieuwe vampier gekomen,Mary'
'die wit blonde?' ik knik en ga weer verder :'nou zei heeft dus nu met edward'
piep ik en slik de tranen weg.gelijk sloeg hij zn armen om me heen.
'je hebt misschien de slag verloren maar geef de oorlog nooit op' fluisterd hij.
ik lach breed en druk mijn lippen voorzichtig op de zijne.
zachtjes zoent hij terug...


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.