FanFic.nl

Elena Lupin and the deathly hollows

light in dark time 's' in aanmaak'

Toen het tot de dooddoeners doordrong dat harry werkelijk verdwenen was duurde het niet lang voor ze afdropen en de geschokte feestgangers achterlieten.
Tot groote opluchting van iedereen waren er geen doden te betreuren en waren er slechts enkele lichtgewonden.
Terwijl Garreth Luna naar binnen droeg die blijkbaar haar voet bezeert had ging Elena op zoek naar haar vader.
Via George kwam ze te weten dat hij haar vader naar binnen had zien gaan terwijl hij Tops leek te ondersteunen.
'Ze was toch niet gewond?'
'Tops? Bij mijn weten niet. Ze zag er eigenlijk best goed uit. Je vader reageerde wel vrij bezorgd, zelf voor zijn doen.Hoe is het met jou trouwens?'
'Wat geschrokken,meer niet.' Stelde ze hem gerust.
Het was ook goed om te zien dat George niets mankeerde, even had ze gedacht dat hij gewond was aan zijn hoofd omdat ze wat bloed gezien had maar het bleek dat het verband om zijn oor was los gekomen en dat de wonde wat was gaan bloeden.Het irriteerde hem wat maar het was niets ernstigs.
'Ga maar naar je vader toe. Ik red me wel.'

Ze had haar vader nog nooit eerder zo over zijn toeren gezien.
De manier waarop hij tekeer ging tegen Tops, nee hij was duidelijk niet in zijn normale doen.
'Waar zat je ook met je gedachten, je had meteen naar binnen moeten gaan toen die kerels arriveerden.'
'En machteloos toekijken hoe ze jou en de anderen misschien wel de dood in gejaagd hadden?Remus, ik ben oud genoeg om op me zelf te passen.'
'Wat als ze je geraakt hadden?Wat als je verkeerd gevallen was?Het kan erg snel mis lopen, dat weet je toch al te goed?'
'Waarom doe je toch altijd zo overbezorgt? Ik ben ten eerste niet ziek, en denk je nu echt dat die dooddoeners plots medelijden met me zouden hebben omdat ik toevalig zwanger ben?'
Verward keek de tweeling elkaar aan toen ze het Tops haar laatste woord tot zich lieten doordringen.
Zwanger? Tops was zwanger?
In Elena' s hoofd vielen plots alle puzelstukken op hun plaats.
Haar emotioneele huilbuien, vaak misselijk zijn...
'En waneer waren jullie van plan ons dit te vertellen?' Riep Garreth in haar plaats en ondanks haar verwardheid kreeg Elena toch een geamuseerde trek rond haar mond toen ze de twee hun geschrokken gezichten zag.
'Hoe lang staan jullie daar al?'
'Lang genoeg om te horen wat jullie zo net zeiden. Dus,jij bent zwanger? Dat is geweldig, hoe ver ben je al? Ken je het geslacht al?'
Elena werd zo hevig in het afvuren van vragen dat haar vader haar even tot kalmte moest dwingen.
'Rustig lieverd. Ze is nog maar twee maanden ver dus we hebben nog geen idee welk geslacht het word en we wouden eigenlijk wachten tot dat moment om het jullie te vertellen. Maar blijkbaar heeft het lod er weer anders over beslist.'
Blozend van opwinding ging Elena op haar knieën zitten en raakte Top 's buik aan alsof die een kostbare schat verborg.
'En wat denken jullie er van? Ik hoop dat jullie er nog een klein broertje of zusje aankunnen.' Zei haar vader terwijl hij duidelijk nerveus leek te zijn over hun reactie.
'Ben je gek? Tuurlijk zijn we er klaar voor. Bij Merlijn 's baard, dit is fantastisch!' Riep Elena opgewonden.
'Ik zie het al, die baby gaat in zijn leven niets te kort komen? Is het niet zusje?'
'Als je bedoelt dat ik hem te veel ga verwennen dan is het antwoord ja.'

Reacties: