FanFic.nl

forbidden love [vampire diaries & supernatural]

Three. What are you doing here?

Eenmaal aangekomen in de bibliotheek, zie ik overal agenten lopen.
Om de plek waar waarschijnlijk mijn ouders als laatste hebben gezeten hangt een geel lint.
De agenten Dobberman en Jason nemen me mee naar de plek met het lint en laten me de boeken en aantekeningen zien waar mijn ouders mee bezig waren.
Ook zie ik het briefje liggen waarop staat dat ze naar mij toe moeten gaan.
Ik had gedacht dat mijn moeder zoiets zou schrijven, maar dit was mijn vader handschrift.
Langzaam ga ik zitten en begin door de boeken te bladeren.
Al de boeken die er liggen hebben te maken met mystic falls en in hun aantekeningen staan alleen maar dingen over vampiers.
Ik weet dat ze bestaan, echte vampiers dan.
Ik heb zoals bijna ieder tienermeisje de Twilight boeken gelezen.
Maar daar kreeg ik alleen maar commentaar op van mijn vader.
Ik hoor het hem nog zeggen, Rose denk je echt dat vampieren glitteren als ze in de zon lopen, wie heeft dat boek geschreven? Vampieren verbranden als ze in de zon lopen.
Altijd als hij over de boeken van Twilight begon vond ik het leuk om er tegen in te gaan.
En argumenten te geven waarom het wel een mooi boek is.
Zoals de liefde tussen Edward en Bella is sterker dan wat dan in de wereld.
Maar daar achter aan gaf ik mijn vader wel gelijk, ik weet dat vampieren verbranden als ze in de zon lopen.
Maar vind het gewoon ontzettend leuk om mijn vader op de kast te jagen 
Ik was weer eens ver in mijn gedachten weg gezonken tot ik opeens weer terug op de wereld werd gezet door iemand die een hand op mijn schouder legde.
Het was agent Jason, die vroeg of ik duidelijkheid kreeg uit de aantekeningen.
Natuurlijk snapte ik de aantekeningen van mijn ouders, maar als ik het zou vertellen zouden ze me aankijken of ik een of andere gek was, die in vampieren geloofde.
Dus ik besloot mijn mond te houden en nee te schudden.
Ik wist dat er maar 1 manier was om mijn ouders terug te vinden en dat was zelf op zoek gaan.
Na al de informatie die ik gelezen had wist ik genoeg of mystic falls de families de er woonde en de vampiers..
Ook wist ik dat ik mijn onderzoek niet alleen kon doen maar ik iemand nodig had, alleen die zou ik bellen als ik thuis was.
Hier in de bibliotheek zou het te veel opvallen als ik ineens zou bellen.
Toen ik klaar met alle aantekeningen door te lezen, vroeg ik aan Jared, (zo heette agent Jason met zijn voornaam) of ik de aantekeningen mee mocht nemen en of hij me naar huis wilde brengen.
De aantekeningen kreeg ik helaas nog niet mee, die waren nodig voor het onderzoek, maar als het klaar was zou Jared ze persoonlijk afgeven.
Daarna pakte ik mijn jas en liep met Jared naar de auto om naar huis te gaan.
Toen jared even later mijn straat in reed zag ik een zwarte Chevy Impala voor mijn huis staan.
Ik had een vermoede van wie die was maar durfde het niet met 100% te zeggen.
Jared stopte achter de impala en ik bedachte hem en stapte uit.
Toen ik naar mijn huis liep zag ik dat er licht branden, ik kon me niet herinneren dat ik die aangedaan had en pakte toen het geweer dat achter de bloempot bij de deur lag.
Sorry, kan er niks aan doen, bij normale mensen ligt de sleutel onder de bloempot, maar bij ons een geweer. (idee van mijn vader)
Ik liep voorzichtig naar binnen met mijn pistool in mijn handen en keek rond.
Niemand te bekennen, dan zal ik toch wel het licht aan gedaan hebben dat ik bij me zelf.
Toen ik mijn pistool weer terug wilde leggen bij de bloempot, voelde ik dat 2 armen mij vast pakte en ik voelde dat een andere persoon een hard ding tegen mijn hoofd aan hielp.
Dit kon niets anders zijn dan een geweer.
Blijkbaar stonden er 2 mannen binnen, het waren toch niet de mannen die ik verwacht had.
De mannen die ik verwacht had waren Sam en Dean Winchester, maar die zouden mij nooit begroeten met een pistool.
Wat doe jij hier binnen! Schreeuwde 1 man.
Uuhm misschien omdat dit mijn huis is, antwoord ik zo rustig mogelijk.
Op dat zelfde moment voelde ik de handen mij loslaten en het geweer ook zakken.
Rose Singer? Hoorde ik de andere man vragen.
Zijn stem klonk verbaast.
Maar dat kan niet de hele familie Singer is vermist zei de man nog steeds verbaasd.
Ik hoorde de 2 mannen achter mij praten.
Oké, nu is het mijn beurt om vragen te stellen, op dat zelfde moment draaide ik me om en keek recht in de ogen van Sam en Dean Winchester.
Nou leuk welkoms comité grapte ik.
Sam en Dean waren eerst verbaast maar snel zag ik ze weer lachen.
Ze kwamen naar mij toe en gaven me een knuffel.
Toen keek Sam mij serieus aan, maar hoe kan jij hier staan? Wij kregen te horen dat jullie allemaal vermist waren, vertelde Sam.
Nou eigenlijk zijn alleen mijn ouders bobby en ellen vermist.
Ik was thuis toen het gebeurde.
Dean was ondertussen naar zijn tas toe gelopen om daar wat uit te pakken.
Hij kwam terug met het dagboek van zijn vader.
Die kende ik nog wel alleen was die nu was dikker dan eerst.
Hoelang ik het eigenlijk geleden dat ik jullie voor het laatst gezien heb, vroeg ik aan Dean.
Uuhm ongeveer 4 jaar antwoordt hij.
Nu kan ik het me weer herinneren.
Ik was ongeveer 16, Dean was al 20 en Sam was ook ongeveer 16.
Ze waren goede vrienden met mijn vader bobby.
Bobby en de vader van Dean en Sam hebben ons alles geleerd over jagen.
Mensen wat vliegt de tijd denk ik bij me eigen.
Ik keek naar Sam en Dean, die ondertussen in de keuken stonden.
Het waren best knappe mannen geworden.
Knapper en gespierder.
Sam was nu ook 20 en Dean 24.

Ik liep naar de jongens toe en vroeg wat ze hier in mystic falls deden.
Dean antwoorden dat ze bezig waren met een zaak, tot ze op het nieuws hoorde dat de familie singer in mystic falls werd vermist, we wisten toen meteen dat het om jullie ging en zijn daarom hier gekomen.
Via, via hoorde we had jullie in dit huis zijn gaan wonen en zijn toen maar even naar binnen gegaan.
En het rest van het verhaal heb je zelf mee gemaakt. Antwoorden Dean lachend.
Maar waar ben jij geweest rose, vroeg Sam.
Nou ik ben in de bibliotheek geweest.
Daar waren mijn ouders voor het laatst toen ze verdwenen.
Ik heb al hun spullen door gelezen en ben erachter waar ze naar op zoek waren.
Vampieren.
Er wordt gezegd dat hier in mystic falls vampieren leven.
Mijn ouders kennende die gaan daar meteen achter aan.
Ze waren veel te weten gekomen over het plaatsje en de vampieren.
En ik denk dat de gene die mijn ouders ontvoerd heeft een vampier is en bang is dat hij of zij ontmaskerd zou worden.
Ik zag hoe Sam en Dean elkaar aan keken en toen vroegen of ik de aantekeningen had.
Hier moest ik helaas nee op antwoorden, die heeft de politie nog voor onderzoek.

Ik zag hoe Sam en Dean elkaar weer aankeken en ik fluisterde.
Daarna keken ze mij weer aan en opdat moment brak ik.
De hele dag heb ik me groot proberen te houden maar nu ging het niet meer.
De tranen rolde over mijn wagen en ik voelde hoe 2 armen mij vast pakte en mij knuffelde.
Stil maar rose, hoorde ik Dean zeggen.
Het voelde fijn hoe Dean mij troosten.
Toen mijn tranen weg waren merkte ik dat het al laat was.
Ik was moe en zag dat Sam en Dean ook moe waren.
Om Sam en Dean nu nog naar een hotel te sturen was te laat.
Gelukkig hadden we een best groot huis en een logeerkamer.
In de kamer stonden 2 bedden en de kamer had een douche.
Het enige nadeel was dat de douche ook mijn douche was maarja kon en niks aan doen.
Ik wees Sam en Dean de kamer, gaf ze een knuffel en ging naar mijn eigen kamer.
Ik pakte mijn pyjama liep naar de badkamer en deed snel de beide deuren op slot en stapte ik de douche.
Toen ik klaar was met douche kleedde ik me weer aan en kamde mijn haren.
Ik was blij dat Sam en Dean en nu waren, dan was ik te minste niet alleen.
En hoefde ik niks alleen uit te zoeken.
Ik hoorde Dean op de deur van de badkamer bonken en riep dat hij zijn tanden wilde poetsen.
Ik maakte de deuren weer open en liep toen weer naar mijn eigen kamer toe.
Ik wilde mijn bed ik stappen maar schrok van een gekrijs van een kraai.
Ik keek op en zag dat het die zwarte kaai met blauwe ogen weer was. Snel jaagde ik hem weg en deed het raam dicht.
Eindelijk kon ik nu hopelijk rustig gaan slapen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.