FanFic.nl

forbidden love [vampire diaries & supernatural]

4. Stranger

Een aantal dagen zijn voorbij gegaan.
Mijn ouders zijn nu al 5 dagen vermist.
En Sam en Dean zijn dan ook al 5 dagen bij mij.
Gelukkig kennen we elkaar al lang en kunnen goed met elkaar over weg.

Ondertussen heb ik van jared de aantekeningen terug gekregen.
Nu kunnen Sam, Dean en ik eindelijk vooruit.
Sam had wel wat dingen opgezocht op zijn laptop maar ver kwamen we niet.
We hadden echt de aantekeningen van mijn ouders nodig.
Sam en Dean waren bezig de aantekeningen door te lezen.
Ik besloot om onder tussen maar boodschappen te doen.
2 van die volwassen mannen eten best veel.
De supermarkt waar ik naar toe liep was niet groot, maar ze hadden alles wat ik nodig had.
Als eerste pakte ik wat bier, Dean had mij nog na geroepen dat ik dat niet moest vergeten.
Dus ja dat moest ik dan maar mee nemen.
Ik was zo druk bezig met het zoeken naar het merk dan Dean per se moest hebben, dat ik niet doorhad dat ik tegen iemand aanliep.
Het was een man van denk ik rond de 20 jaar. Zo zag hij eruit.
Hij was erg knap en gespierd.
En had prachtige blauwe ogen.
Omdat ik heb niet gezien had, was ik blijkbaar redelijk hard tegen hem aangebotst.
Hij had blijkbaar 2 flessen whisky in zijn hand die nu over de grond lagen.
De jongen was niet boos, maar verontschuldigde zich juist.
Dan moest hij niet doen maar ik.
Sorry, jongedame ik had je niet gezien.
Hoe kan ik het goedmaken, ik zal me eerst voorstellen ik ben Damon salvatore.
Mijn naam is Rose singer. Maar ik moet juist sorry zeggen.
Ik liep jou omver.
Damen begon te lachen, en ik merkte dat ik rood werd.
Ach, maakt niks uit Rose, er zijn geen dode of gewonden gevallen.
Naja op de whisky na dan, zegt Damon grappend.
Maar ben jij niet de dochter van die 2 geschiedenis mensen die vermist zijn? Vraagt Damon.
Ja, dat ben ik.
O sorry, zegt Damon, ik hoop dat ze snel worden gevonden.
Damon nogmaals sorry, voortaan let ik beter op.
Ik wil mijn spullen pakken en weglopen, maar toen stond Damon voor mij.
Hij keek mij recht ik mijn ogen en zei: vanavond kom ik langs, als jij me ziet laat jij me binnen in je huis, begrepen?
Zonder dat ik het door had antwoorden ik met ja.
Het was heel freaky maar toch ook weer niet want Damon, had prachtige blauwe ogen.
Ze kwamen me bekend voor maar waarvan weet ik niet.
Nadat Damon dit gezegd had was hij ineens weg.
Damon had iets hij was knap en mysterieus.
Snel deed ik de rest van de boodschappen, rekende af en liep naar huis.
Toen ik thuis kwam waren Sam en Dean nog steeds de aantekeningen aan het door lezen.
Ik gooide extra hard de deur dicht zodat ze me zouden horen.
En dat was ook.
Ik hoorde Dean meteen roepen, heb je bier?
Ja, Dean heb bier, riep ik terug.
Mooi! Was zijn enige antwoord.
Ik ruimde alle spullen op en begon maar met eten te koken.
Deze keer was het iets makkelijks. Spaghetti simpel maar toch lekker.
Tijdens het koken had ik mijn iPod aangezet. Ff snoeihard Metallica.
Dit deed ik bijna altijd met het koken.
Muziek aan en koken, ik vond koken nooit iets aan dus ja moet iets om het leuk te maken.
Toen de spaghetti klaar was schoof ik 2 borden onder de neuzen van Sam en Dean.
En ging zelf aan de bar in de keuken zitten.
Die 2 hadden toch geen tijd om even rustig te eten.
Omdat het huis erg stil was zette ik maar weer mijn iPod aan.
Nu green day, iets vrolijker dan Metallica.
Nadat ik klaar was met eten zette ik mijn bord in de vaatwasser en liep naar boven om me om te kleden.
Want Damon kwam langs en ik wilde er toch graag netjes uitzien.
Ik stond voor mijn kast en pakte 2 jurkjes een zwarte en een blauwe.
Niet speciaals maar wel mooi. Ik legde ze beide op mijn bed en zocht wat assessors bij mijn bureau.
Toen ik langs het raam liep zag ik weer die kraai zitten, ik schrok niet maar toen ik hem weg wilde jagen zag iets op het dak staan.
Het leek op een mens, ik schrok en gaf een gil.
Zonder dat ik het door had zette ik een paar stappen achteruit en zag het zwarte gedaante weg schieten.
Sam en Dean hebben mij moeten horen gillen want binnen een paar seconden stonden ze op mijn kamer.
Vragend wat er aan de hand was.
Ik vertelde dat ik eerst die kraai zag en daarna een zwart gedaante dat op een man leek.
Sam en Dean zagen dat ik geschrokken was en liepen naar hun kamer om 2 geweren te pakken en rond het huis te gaan kijken.
Dean zei tegen mij dat ik binnen moest blijven en een pistool bij de hand moest houden.
En als er iets was ik moest bellen of gillen, ze zouden zoiezo als ze iets hoorde van mij zo snel mogelijk terug zijn.
Door alles wat er gebeurde was ik Damon vergeten.
Een paar seconden nadat Sam en Dean weg waren ging de deurbel.
Ik schrok maar mijn gevoel vertelde dat het iemands bekend zou zijn.
Ik liep naar beneden, maar voor de zekerheid pakte ik een pistool uit de keukenla.
Ik keek door het raampje bij de deur en zag dat het demon was.
Gelukkig geen vreemde.
Snel stopte ik het pistool in mijn tas die langs de deur stond en maakte open.
Toen Damon voor de deur stond liet ik hem meteen binnen.
Pas toen hij binnen stond besefte ik dan ik me niet omgekleed had en kreeg weer een rood hoofd.
Gelukkig maakte het Damon niet uit, want hij zei dat ik er mooi uitzag.
Toen Damon zijn jas uit had gedaan vroeg ik of hij wat drinken wilde en liep naar de keuken.
Ik had het nog niet eens door en Damon stond al ik de keuken.
Ik was onderweg naar de koelkast toen ik nogmaals vroeg aan Damon wat hij wilde drinken.
Hij antwoorden met Jou, hij had ineens een rare lach op zijn gezicht.
En voordat ik iets kon zeggen stond ik met mijn rug tegen de muur en Damon stond voor mij en keek mij recht ik de ogen.
Hij zei: lieve rose, ik heb een vampier, je bent niet bang ik wil alleen jou bloed proeven, dit vind je niet erg en laat het toe.
Maar eerst kus je me.
Op een of andere rare manier doe ik wat Damon zegt.
Ik voel hoe Damon zijn lippen de mijne raken, hij geeft een lange tedere zoen.
Ik voel zijn lippen niet meer op de mijne maar nu op mijn wang, langzaam gaan zijn lippen naar mijn nek.
Eerst voel ik zachte kusjes maar dat fijne gevoel word snel weggevaagd door een helse pijnscheut in mijn nek,
Langzaam voel ik bloed mijn lichaam verlaten en begin ik me steeds lichter in mijn hoofd te voelen.
Net voordat ik het gevoel heb dat ik buiten bewustzijn ga raken merk ik dat Damon stopt.
Hij houdt me stevig vast zodat ik niet weg val en kijkt me recht ik de ogen en zegt weer iets:
Drink mijn bloed, je wond zal genezen, als je nu binnen 24 uur dood gaat word je ook een vampier. Dit wil ik niet dus ga niet dood.
Je zult ook vergeten dat ik een vampier ben. Maar je zult mij niet vergeten
Ik ben Damon salvatore een goede vriend van je.
Als mensen vragen wat er gebeurd is zeg dat ze gevallen bent.
Ik zie nog hoe Damon in zijn pols bijt en zijn bloed in mijn mond doet.
Maar daarna word alles zwart.

Dean’s P.O.V.
F*ck niks te vinden.
Ik heb nu met Sam al 2 rondjes om het huis gelopen en niks kunnen vinden.
Nergens een spoor van een kraai of een zwarte schim.
Ik wil rose zo graag beschermen, ze was echt geschrokken dat kon ik merken aan haar.
Ze had iets of iemand gezien dat was duidelijk.
Maar ik kan het gewoon niet hebben dat ik niks heb kunnen vinden.
Ik wil haar beschermen maar ook indruk maken.
Ik heb het haar nog niet laten merken maar ik begin wat voor haar te voelen.
4 jaar geleden was het nog anders toen was ze nog zo’n meisje meisje.
Nu is ze een vrouw
Een mooie vrouw, die ook lief is en pit heeft.
Ze durft veel en daar val ik voor.
Ze is niet snel bang.
Dus wat dat net was, was echt iets engs.
Maar wat is mijn vraag.
Samen loop ik met Sam terug naar de voordeur.
Het eerste wat me opvalt, is dat de deur nog open staat.
Ik had rose nog gezegd dat ze binnen moest blijven.
Al wat geïrriteerd loop ik naar binnen toe en roep hard.
ROSE, waar ben je!
Geen antwoord.
F*ck denk ik weer bij me eigen.
Snel kijk ik overal rond op haar kamer, de woonkamer.
Tot ik Sam hoor roepen van uit de keuken.
Dean kom snel hier roept hij.
Ik ren zo snel mogelijk naar de keuken, daar zie ik Sam geknield zitten.
Ik loop dichter bij en zie dat hij langs rose zit.
Haar nek zit onder het bloed maar er is geen openwond.
Alleen nog een paar kleine littekens is haar nek
De enigste vraag die ik nu kan stellen is of ze nog leeft.
Sam knikt, ze leeft nog alleen ze is buiten bewust zijn.
Zo te zien heeft ze veel bloed verloren.
Dean, dit kan niet anders dan het werk van een vampier zijn, zegt Sam.
De littekens, het bloed alleen in haar nek.
De vampier moet haar zijn eigen bloed moeten hebben gegeven anders was ze nu dood geweest.
Lees het maar na in de aantekeningen.
Op dit moment kan ik Sam alleen maar gelijk geven.
Alles komt overeen met de aantekeningen.
Het enige wat ik nu wil is rose in veiligheid brengen.
Voorzichtig loop ik naar haar toe en til haar op.
Ik loop naar boven met rose in mijn armen, en leg haar op haar bed.
Ik pak een was handje uit de badkamer en maak haar nek schoon.
Op het zelfde moment komt Sam binnen lopen.
En zegt, Dean als ze echt vampierenbloed in haar lichaam heeft duurt het 24 uur voor het eruit is. In die tijd moeten we er voor zorgen dat haar niks overkomt.
Daar zorg ik wel voor Sam, ga maar slapen, ik blijf bij Rose. Antwoord ik.
Ik hoor Sam weglopen en ik ga naast rose op bed liggen.
Ik blijf bij je tot je wakker word, fluister ik in haar oor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.