FanFic.nl

Eeuwige leugens (TC) -pauze-

nr8

[Tom pov]



Arme mam. Ze doet de deur open voor een wildvreemde jongen, blijkt dat het nieuwe lief van haar zoon te zijn. Maarja.

Ik schud mam uit mijn gedachten en concentreer me helemaal op Bill. Hij staat voor mijn bureau met mijn laatste nieuwe graffiti ontwerpen in zijn handen. Ik ga achter hem staan, sla mijn armen om hem heen en kijk over zijn schouder mee. "Vind je ze mooi?" "Ja, ze zijn prachtig." "Maar lang niet zo prachtig als jou." zeg ik en druk een kusje in zijn hals. "Tomi...." zegt hij lachend. "Wat?" vraag ik plagerig. Hij draait zich om in mijn armen. "Ik hou van je." Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik laat mijn tong over zijn lippen glijden. Hij opent zijn mond en terwijl ik met mijn tong de zijne streel legt hij zijn armen in mijn nek. Ik duw hem wat opzij en dan achteruit zodat hij tegen mijn kast staat. Met mijn handen ga ik onder zijn shirt en streel zijn rug. Ondertussen glijden zijn handen over mijn rug om op mijn kont te blijven rusten. Hij knijpt er zachtjes in en een kreun komt uit mijn mond.

"Tom ik......"

Wanneer ik besef dat die 'Tom' niet van Bill kwam open ik mijn ogen en zie dat Bill me angstig aankijkt en snel laat hij me los. Ik draai me om en zie mam in de deuropening staan. "MAAHAAM!!!!!!" "Sorry, ik wilde jullie niet storen. Ik kom alleen maar zeggen dat ik even weg ben." "Ja, mam. Doei, mam." Ik maak er nog zo een extra ga-nu-eens-weg-want-je-stoort-gebaar bij zodat het zeker duidelijk is. Ze lacht en doet de deur achter zich dicht. "Zo, eindelijk alleen!" zeg ik met een supergrote smile op mijn gezicht. Bill lacht flauw en gaat op mijn bed zitten. "Hee, wat is er?" vraag ik terwijl ik naast hem op bed ga zitten. "Weet je moeder dat je bi bent?" Ik lach even.



"Nu wel, ja."

Bill lacht ook. "Je hebt het niet verteld hé?" "Nee, maar ik denkt dat dat nu ook niet meer nodig is." Hij lacht en zucht. "Ik durf het niet te vertellen." "Dan zeg je het toch gewoon niet?" "Maar ooit zullen ze er toch wel achter komen? Zeker nu ik jou heb!" "OOIT zullen ze er wel achter komen, maar pas als jij er klaar voor bent. En als je wilt, dan blijf ik bij je als je het verteld." "Dank je." "He, voor jou doe ik alles!" Hij lacht. "Tomi, wat zou ik toch zonder jou moeten?" "Waarschijnlijk net zoveel als ik zonder jou." Hij lacht weer, komt op mijn schoot zitten en geeft me een liefdevolle knuffel. "Ik hou van je Tomi!" "Ik ook van jou." Hij begraaft zijn gezicht in mijn nekholte en miljoenen vlinders verspreiden zich over mijn lichaam. Ik heb mij nog nooit zo gelukkig gevoelt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.