FanFic.nl

legends of friendship!!

proloog

Het nieuwe schooljaar begon heel normaal, maar daar kwam snel verandering in...

Twee kinderen raakten al snel bevriend. Hun namen waren Kimberley en Mike. Ze waren heel vrolijk bezig met geinen en spelen. Na een paar maanden kregen ze een nieuwe klasgenoot erbij. Zijn naam was Anthony. Hij was anders dan de rest. Niemand wist wat er met hem aan de hand was, maar hij was altijd stil en praatte nooit over zichzelf en had het nooit over zijn familie. Op een geven moment kwamen Mike en Kimberley naar Anthony toe om te vragen of hij mee wilde spelen, en vanaf toen ontstond er een onbreekbare vriendschap en die bleef maar hechter worden. Ze vertelden elkaar altijd hun geheimen, maar alle drie hebben een geheim waarvan de ander niets van af weet. Wat zou dat geheim toch zijn...?

Op een dag was Mike heel erg verdrietig. Anthony en Kimberley vroegen aan hem:
'Wat is er Mike?' Mike veegde een traan van zijn wang.
'Ik ga binnenkort verhuizen... en ik kom voorlopig niet meer terug.' zei hij zachtjes.
'Maar Mike, Wanneer kom je terug? Zolang kunnen we niet zonder je!' zei Anthony. Zijn blauwwe ogen keken serieus in de bruine ogen van Mike.
'Ik wil o-ook niet w-weg... m-maar ik moet.' En toen barsten Mike in tranen uit.
Anthony en Kimberley probeerde Mike te troosten, maar tevergeefs; het laatste uur was al voorbij. Dus Kimberley en Anthony namen afscheid van Mike.

En toen werden de drie beste vrienden gescheiden.


Heden...


Het was alweer een jaar geleden toen de drie beste vrienden werden gescheiden. Kimberley en Anthony gingen steeds minder met elkaar om en de vriendschap tussen hun stond ook aan het randje. Maar op een zekere dag liepen ze de school in.
* RING RING*
De schoolbel ging, en de vrienden liepen de klas in. De meester kwam binnen en zei:
'Ik heb een mededeling. Morgen komt Mike terug bij ons op school.' Toen de meester dat zei ging iedereen juichen.
'OMG YAY! Mike komt terug!'
'YAAAAAY!'
'Yesss!!' En ze waren allemaal blij.

De dag ging zo om, maar toen Kimberley en Anthony 's avonds op hun bed lagen te slapen hadden ze een vreemde droom.
Het was niet duidelijk wie of wat het was maar iemand praatte met hun via de droom. Een mysterieuze stem sprak.
'Een enorm ongeluk staat op het punt de wereld te vernietigen... Jullie drie zijn de uitverkorenen en het lot van de wereld ligt in jullie handen...'

De volgende ochtend dachten Anthony en Kimberley alleen maar aan die droom. Wat zou het betekenen? Zou het echt zijn? Nee toch? Wie is die derde persoon?
Ach ja, dachten ze. 'Laat ik het maar vergeten, het is toch nep.'
En ze gingen weer naar school. Toen ze op school aankwamen bleek het toch anders te zijn.
'Hmmmm...' zei Anthony, en hij keek Kimberley aan. 'Mikeis er nog niet.' concludeerde hij.
'Ja.' zei Kimberley. '...Maar ik had toch een vreemde droom vannacht.'
'Oh ja?' vroeg Anthony. 'Ik ook. Het ging over een enorm ongeluk dat de wereld gaat vernietigen.'
'Jij had die droom ook??' riep Kimberley. 'Echt waar??!! Had jij die droom ook??'
'Ja... vreemd.' zei Anthony. 'Wat zou het betekenen?'
'Weet ik niet.' zei Kimberley. 'Maar laten we het voor nu vergeten. Kijk eens wie er daar aan komt!' zei ze met een brede grijns. Ze wees naar een jongen met donker bruin haar en bruine ogen die op hen af kwam lopen. De jongen merkte het meisje met lang, krullend bruin haar en blauwe ogen op, en zag meteen de jongen met bruin haar en blauwe ogen die naast haar zat. Beide droegen en bril en waren dus makkelijk te herkennen. Toen Mike er was riep heel hun klas, beter bekend als 2C, 'HOERA MIKE IS TERUG!!!'
En Mike barstte in tranen uit van blijschap (nogal sentimenteel, maar het is pokémon hé ).
'Ik heb jullie zo gemist!' zei hij.
'Het spijt me zo erg dat ik weg ging.'
'Ach, dat geeft niet.' zeiden Kimberley en Anthony tegelijkertijd. Beiden keken heel verheugd en waren blij om hun beste vrienden groepje weer compleet te hebben. En iedereen was blij. Maar ze merkten niet dat Mike ergens mee zat...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.