FanFic.nl

Lean on Me *Glee Story

hoofdstuk 1: Meet Nathalie!

*Biep, biep, biep* En ja hoor daar ging m’n wekker weer. Klaar voor een nieuwe dag! Snel gooide ik mijn benen over de rand van het bed en trok m’n badjas aan. Snel keek ik even uit het raam. M’n moeder is al weg. Dat betekent dus dat ik het ontbijt alleen met m’n vader moet doorbrengen. Daar is niks mis mee hoor, alleen m’n vader zegt nooit zoveel of hij is altijd aan het werk. Langzaam strompel ik van de trap af. ‘hoi pap’ zeg ik als ik hem aan de keukentafel zie. ‘hoi’ zegt hij kort en hij kijkt even op vanuit de krant. Snel maak ik mijn ontbijt en loop weer naar boven. Als we toch niet gezellig gaan doen kan ik net zo goed weer terug naar boven gaan. Ik zet m’n ontbijt op het bureau en loop naar de kast. Wat zal ik vandaag eens aandoen. Net als ik m’n kleding heb uitgekozen trilt m’n mobiel. Ik had een sms.

Sam: Zwemmen gaat niet door. Ik zie je op school! X

Okee dat betekende dus dat ik mijn zwemkleren niet mee hoefde te nemen. Ik zat nu al een paar maanden op Synchroon zwemmen. Eerst leek het me maar niks. Maar aangezien mijn beste vriend het deed, deed ik het ook maar. En na een paar weken vindt ik het toch best wel leuk! Snel trek ik mijn kleren aan! Het was al bijna tijd, dus ik moest opschieten als ik de bus wou halen. Snel prop ik nog even m’n ontbijt naar binnen. Zo snel als ik kan ren ik naar beneden en pak m’n jas. ‘doei pap’ en voordat hij wat kan zeggen ben ik de deur al uit.

Als een gek ren ik naar de bushalte. Ik was op tijd want ik zag de bus in de verte aan komen rijden. Snel stapte ik in en zocht naar een plaatsje. Achterin zitten de standaard jongens en voorin alle nerds en ergens in midden zie ik Rory, een jongen met wie ik al een tijdje bevriend is. Hij zit bij mij met glee club. Soms wat lastig te verstaan, maar voor de rest heel aardig. Naast hem zit een meisje dat ik nog nooit eerder heb gezien in de bus. Ze kwam me ergens wel bekend van voor, maar ik wist niet precies waarvan. Ik liep naar ze toe. Ik bedoel ik zit altijd naast Rory, dus waarom nu niet. ik zie dat ze naar me kijkt. Als ze m’n jas ziet, kijkt ze een beetje raar. Maar daar heb ik wel vaker last van. Ik heb een jas met allemaal kleurtjes. Ik zag hem hangen en ik moest hem gewoon hebben. ‘Hoi Nathalie’ hoor ik Rory zeggen als ik bij ze ben. Ik spring bij Rory op schoot. Het is nogal druk in de bus en verder heb ik niet echt een plek om te zitten. ‘goedemorgen Jongeman, en wie is je gezelschap?’ vroeg ik lacherig. ‘dat is Lora, ze woont vlak bij mij’ Lora kijkt me aan alsof ik haar moet kennen, ik wist dat ze een cheerio was, maar voor de rest had ik nog nooit met haar gesproken en voor zover ik weet Rory ook niet, dus ik wist niet echt wat ze hier deed. Ik wou wat tegen haar zeggen maar ze draaide zich van ons weg. Okee, dan niet. ik maakte nog een praatje met Rory en voor dat ik het wist waren we al op school. Snel liep ik naar m’n kluisje. Het nieuwe jaar was nog maar net begonnen en aangezien ik m’n rooster nog niet wist moest ik eerst lang mijn kluisje om hem te bekijken. Aangezien ik vaak dingen kwijt raak had Sam bedacht om dat ding in mijn kluisje te plakken. Naderhand niet zo handig, want nu moet ik soms eerste helemaal naar m’n kluisje lopen om het te bekijken. Misschien moest ik iets anders verzinnen. Ik had net op m’n rooster gekeken en was klaar om naar het lokaal te lopen toen ik het koudste van het koudste in m’n gezicht voelde. Het was de jaarlijkse Slushie. Elk jaar denk je, misschien dat het stopt. Maar nee hoor, dit jaar begon het weer gewoon. Ik keek in de ogen van puck. Ik wist het. Hij deed het altijd om te treiteren, en vast om door de shirts te kijken van alle meisjes bij wie die het doet. En ja hoor ik had ook nog een wit shirt aan. Geweldig. Plots voelde ik een hand over m’n arm die me wegtrok. Ik kon pas zien wie het was toen ik in de toiletruimte stond. Het was Sam Evans. My one and only best friend. Ik kende hem al een tijdje. Hij was vorig jaar nieuw op school en we hadden gelijk een soort band opgebouwd. Sommige dachten dat we aan het daten waren, maar Sam was eerder een grote broer dan een vriendje. Daarnaast had ik al een geweldig vriendje. Mike Chang, heel veel mensen vonden het raar. Omdat hij bij het football team zat en ik bij Glee maar voor ons werkte het al die tijd prima. En daarnaast deed hij bijna niet meer aan Football. In ieder geval niet sinds hij zo druk was met glee club enzovoort. En hij zei dat hij mij meer wou zien, of dat waar is weet ik niet. ik ben vaak nog onzeker. Hij date een glee lid die ook nog eens aan synchroon zwemmen doet, terijl hij een van de populairste jongens is . Ik weet dat hij ook aan glee doet en dat het hem niks uit maakt maar toch. Ik lijk vaak vrolijk, maar soms als de vernedering van de slushie naar beneden druipt ben ik onzeker. Dan weet ik niet meer waarom hij überhaupt bij me wil zijn. Toen hij dat ooit doorhad dat ik dat dacht heeft hij mij nadrukkelijk verteld dat ik dat nooit moest denken. Dat was ook de eerste keer dat we tegen elkaar zeiden dat we van elkaar hielden. Dat was nu ongeveer 4 maanden gelden en sindsdien is onze relatie sterker geworden. Ik heb al bijna een jaar met hem en hij en Sam zijn eigenlijk de enige die ik echt vertrouw. Ik kan het ook wel goed vinden met de andere mensen van Glee hoor vooral met Kurt, die me soms nieuw kledingadvies probeerde te geven en waar ik echt mee kon lachen, maar bij Sam en Mike voel ik me het meest op m’n gemak. Soms denk ik het nog steeds hoor, dat van waarom zou zo’n jongen mij willen daten? Maar Mike of Sam hadden het altijd door en praatte me er weer uit. Trouwens over Sam gesproken. Hij was net klaar met de slushie uit mijn haren te wassen. ‘waar zit jij met je gedachten?’ hoorde ik hem vragen. ‘huh? Nergens’ ‘tuurlijk, en ik moet dat geloven. Mike houd van je hoor’ zei hij vastberaden ‘hoe wist je dat ik dat dacht?’ vroeg ik. ‘duh? Jij denk daar altijd aan. Jou hoofd zit vol met die jongen’ grijnsde hij terwijl hij een tikje op m’n hoofd gaf. Ik bloosde. ‘geloof me die jongen denkt ook de hele dag aan jou. Serieus, altijd als ik bij één van jullie ben, zijn jullie drukker met aan elkaar denken dan met mij communiceren.’ Zei Sam. Ik weet dat hij het als groepje bedoelde, maar toch. Ik stond op van de stoel waar ik op zat ‘Sammie, dat is niet waar. Ik denk ook aan jou. Ik luister naar al je lange verhalen over al die meisjes.’ Ik stootte hem lachend aan terwijl ik mijn schone shirt pakte en over mijn hoofd trok. Sam ik waren als broer en zus, dus omkleden voor elkaar was niet ernstig. Tot op zekere hoogte dan. ’Weet ik toch, maak je geen zorgen. Je geeft me genoeg aandacht’ zei Sam op een dramatische manier. Ik gaf hem een speelse klap tegen z’n achterhoofd en keek op de klok die boven de deur hing. Shit ik moest opschieten. Ik was al laat. Gelukkig was de scheikunde leraar nooit zo snel met de les opstartten. ‘ik moet gaan Sammie’ zei ik terwijl ik mijn boeken snel pakte. ‘oke Sis, zie je later’ hij noemde me al zo lang sis. Ik was er inmiddels aan gewend. En hij gedroeg me ook als z’n kleine zusje. Soms iets te, maar dat maakte mij niet uit. Ik ben enigs kind en hij heeft een jonger broertje en zusje, dus hij is het gewend. Snel gaf ik hem een knuffel en rende de toiletruimte uit om vervolgens snel naar m’n lokaal te rennen. Zonder erover na te kunnen denken bij wie ik dit jaar in de klas zat, trok ik de deur open. En nu hopen dat de leraar niet boos zou worden…..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.