FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventures

Chapt 57: A friendly battle?! Chiara vs Bianca! ~ part II

''Interessant,'' grinnikte Bianca tegen de pokéball waar daarnet haar verslagen pokémon in was teruggekeerd. ''Maar we zijn nog lang niet klaar,'' sprak ze toen hardop, waarmee ze de aandacht van haar tegenstander en haar pokémon trok. Chiara glimlachte breed en kwam recht, terwijl ze Kioko nog steeds in haar armen had. De Pichu was uitgeput, maar dat was ook vrij logisch. Het meisje knikte en liep terug naar de plek waar ze zojuist haar pokémon had rond gecommandeerd. ''Klopt,'' sprak ze toen, haar blik gericht op de Pidgeotto die aan de andere zijde van haar stond. Vervolgens gaf ze hem een knikje dat hij het veld op kon gaan. In de tussentijd had Bianca ook weer een pokéball tevoorschijn gehaald. Bailey gaf weer een startsein en er verschenen weer twee pokémon op het strijdveld. Chiara had het volste vertrouwen in haar Pidgeotto. Hij had minder training doorstaan dan Taiki, maar dat betekende niet dat hij niet sterk was. Zijn vaardigheden waren meer de snelle kant op, maar Nagareboshi was desalniettemin een goede vechter. Haar donkerblauwe ogen stonden nu gericht op de Pidgeotto zijn tegenstander. Dat was een Munna, nietwaar? Ze kon zich nog herinneren dat ze die pokémon waren tegengekomen in Stration City. Zonder enige waarschuwing droeg Bianca haar pokémon al een aanval op. Dit zorgde ervoor dat Chiara de twee pokémon nauwlettend in de gaten hield. Een Psybeam, huh? ''Ontwijk en doe je Gust!'' Nagareboshi gehoorzaamde en wist zonder enige moeite de aanval te ontwijken. Vervolgens veroorzaakte hij een sterke windvlaag met zijn vleugels, maar de Munna hield stand.

''Denk maar niet dat ik je gemakkelijk laat winnen, Chiara. Daar is dit gevecht te leuk voor!'' De blondine keek haar grijnzend aan. Chiara weerspiegelde haar uitdrukking. ''Dat verwacht ik ook niet, Bianca,'' reageerde ze hierop. Ze moest Bianca gelijk geven, ze had nog nooit zoveel plezier beleefd aan een gevecht als nu. Misschien omdat ze meestal werd gedwongen om te vechten voor haar en haar pokémon hun vrijheid. Natuurlijk was ze nu ook een beetje gedwongen om te vechten, maar een vriendschappelijk gevecht voelde heel anders aan dan het type gevecht waar ze aan gewend was geraakt. ''Weet je, ik kan er niet bij dat je de Gym Challenge niet doet. Je bent best goed!'' Chiara voelde warmte richting haar wangen stromen. Dat hoorde ze helemaal niet vaak. Was dat een compliment? ''Maar niet goed genoeg,'' hoorde ze dit keer, waarna dezelfde grijns van daarnet op Bianca's gezicht zag. ''Munna, gebruik je Yawn!'' Het roze wezentje voerde meteen uit wat haar was opgedragen. Ze gaapte flink, waardoor direct daarna Nagareboshi hetzelfde deed. Dat ging vast voor problemen zorgen, niet waar? ''Nagareboshi, doe je Quick Attack!'' droeg Chiara de Pidgeotto op. Deze reageerde vrijwel meteen en vloog met een enorme snelheid richting de Munna. Bianca nam de moeite niet om haar pokémon te waarschuwen, net zoals haar Munna de moeite niet nam het te ontwijken. Waarom niet? ''Psyshock,'' sprak de blondine toen met een gemene grijns om haar lippen. Chiara riep toen tegen haar pokémon dat hij het weer moest ontwijken, maar het enige wat er gebeurde was dat hij met een plof op de grond terechtkwam. Wat..? Hij was toch nog niet geraakt? De Munna had haar aanval nog niet eens afgevuurd. Pas toen viel het haar te binnen. Yawn. Dat veroorzaakte een slaperig effect, die pas later in het gevecht in werking werd gesteld. Nu zat ze echt in de problemen.

De Psyshock van Munna was natuurlijk raak. Chiara beet op haar onderlip, zich afvragend wat ze nu moest doen. Hoe lang zou het duren voordat Nagareboshi wakker werd? En hoeveel had hij dan wel niet te verduren gekregen? Talloze vragen en twijfels spookten toen door haar hoofd. ''Munna, wil je zo vrij zijn om het af te maken~?'' Haar donkerblauwe ogen schoten naar de blondine, die een vrolijke doch gemene glimlach op haar gezicht had staan. Bianca had dit natuurlijk allemaal van te voren gepland. Wat slim. Hier zou ze eigenlijk van moeten leren. Nog voordat de Munna de genadeklap kon uitdelen, liet Chiara Nagareboshi terugkeren. ''Jij wint deze ronde, Bianca,'' mompelde ze, toen ze de vragende blikken van zowel de blondine als Bailey op zich voelde branden. ''Oh? Dat betekent dat we gelijkstaan,'' grinnikte Bianca toen vermaakt, terwijl ze haar eigen pokémon terug liet keren. ''Klaar voor de laatste ronde?'' voegde ze er toen aan toe, nadat ze haar derde pokéball tevoorschijn had gehaald. Chiara knikte en keek Taiki toen neutraal aan. Hij grijnsde licht, zette zijn voorpoten op de grond en rende het veld op. Nu was het zijn beurt om te laten zien wat hij kon. ''Pignite, kom er maar uit!'' De pokéball van Bianca klapte open en een witte straal verscheen, die niet veel later de vorm van de pokémon aannam. Chiara fronste licht. Vuur tegen vuur, huh? Dit zou nog wel eens lastig kunnen zijn. ''Begin maar met je Flamethrower, Pignite!'' De varkenachtige pokémon opende zijn bek en liet een enorme vlammenzee verschijnen. Zoveel effect zou het niet hebben op Taiki, maar ieder beetje telde, dus Chiara droeg hem algauw hetzelfde op. Ook hij liet een zee van vlammen verschijnen uit zijn bek. De twee Flamethrowers botsten met elkaar, maar geen van beide gaf het zo snel op. Taiki en Pignite deden hun best om hun vlammen niet te laten doven door de ander, waardoor een soort wiegend effect ontstond.

Na een aantal minuten was Chiara het zat. ''Quick Attack!'' De Quilava staakte zijn Flamethrower en sprong vlug aan de kant, voordat de andere Flamethrower hem kon raken, waarna hij met een enorme snelheid op de Pignite af rende. ''Body Slam!'' riep de blondine plots, toen Taiki vrij kortbij was gekomen. Zowel pokémon als trainer keken geschrokken naar het enorme varken, die zich met zijn volle gewicht op de Quilava stortte. Deze wist zich echter snel te hervatten. ''Nogmaals je Quick Attack!'' Dit keer, tot haar eigen verbazing, werkte de aanval wel. De Pignite werd flink naar achteren geduwd, maar wist alsnog zijn evenwicht te bewaren. ''Pignite, nog een keer je Flamethrower!'' Ook deze aanval was raak, omdat Taiki niet genoeg tijd had gekregen om weg te komen. Zo ging dit een paar keer door tussen de twee pokémon. Iedere keer als hun een aanval werd opgedragen, voerden ze die meteen uit om geen tijd te verliezen. En iedere keer dat een aanval was uitgevoerd en raak was, werd meteen de volgende omgeroepen. De tijd die werd gegeven om een aanval uit te kunnen voeren die daadwerkelijk raak was, was maar klein. Deze kansen waren wel erg groot nadat de één een aanval had uitgevoerd. ''Pignite, ontwijk en maak het af met je Flame Charge!'' droeg Bianca haar pokémon op. Het was te zien dat Taiki op het randje zat, maar Pignite zag er net zo gehavend uit. Als Chiara nu niks deed, had ze verloren. Als ze nu wel iets deed, bestond de kans dat ze dit zou winnen, maar dat zou riskant worden. ''Taiki, Flame Wheel!'' De Quilava staakte zijn Flamethrower voor de zoveelste keer en sprong op, waarna hij omringd werd door vlammen en op de Pignite afrolde, die op zijn beurt ook weer op hem af kwam gestormd. Chiara beet weer op haar onderlip, afwachtend op wat ging gebeuren. Ook Bianca leek zenuwachtig te zijn over de uitkomst van deze botsing. Een knal was hoorbaar, gevolgd door een rookwolk die was ontstaan door de botsing van de vlammen. Hoe lang ging het duren voordat ze de overwinnaar zouden zien..?

Een aantal seconden verstreken, maar die leken wel uren. Eindelijk leek de rook langzaam te verdwijnen. Chiara keek vol spanning naar het veld. Ze had geen kick gehoord, noch gezien van de twee pokémon. Wat zou dat betekenen? Dat ze allebei waren uitgeschakeld? Op dat moment werden haar ogen groot van verbazing. De twee pokémon waren langzaam in zicht gekomen. Ook Bianca droeg diezelfde uitdrukking op haar gezicht. De Pignite lag op de grond. Bewusteloos. Taiki, echter, stond triomfantelijk over de Pignite heen gebogen. Hij had een brede grijns op zijn snoet, terwijl hij zich tot Chiara richtte. ''... Pignite is uitgeschakeld. Taiki is de winnaar!'' riep Bailey na een korte stilte. Pas toen leek het tot haar door te dringen dat het gevecht voorbij was. Ze had gewonnen. Taiki had gewonnen. Een glimlach van oor tot oor verscheen op haar gezicht. Haar pokémon hadden gewonnen! De training had zijn vruchten afgeworpen! ''Taiki, dat was geweldig!'' riep ze enthousiast naar de Quilava, waarna ze op de grond knielde en de pokémon in haar armen sloot. Kioko moest haar best doen niet geplet te worden tussen de twee en dat terwijl ze aan Chiara's schouder was gaan hangen. ''Chiara,'' hoorde ze toen op een serieuze toon. Ze keek op, recht in de groene ogen van Bianca, die een serieus gezicht trok. Dit veranderde echter al snel in de brede glimlach die ze gewend was van de blondine. ''Dat was een geweldig gevecht!'' Ze stak haar hand weer uit naar Chiara en trok het meisje recht. Deze knikte instemmend. ''Dat was het inderdaad,'' mompelde ze erbij. ''Zeker voor herhaling vatbaar.''

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.