Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Bleach » I'm totally different [Bleach] » ~Proloog~

I'm totally different [Bleach]

1 mei 2012 - 15:15

305

1

376



~Proloog~

Bamf! Ik schrijf deze story ook op Quizlet, maar ik vond het ook leuk om m hier te plaatsen gezien hij daar -waarschijnlijk- word gewist. :3 Wiieeeh het proloog is af yeahyeahyeah! Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden!!! Als er trouwens nog iets verbeterd kan worden aan mijn schrijfstijl, zeg het gerust, want dit is de eerste keer dat ik op deze manier schrijf! :D

"Heh, ren je niet weg?" de uitdagende stem van Zaraki Kenpachi weerklonk tegen de man voor hem. De man begon te grijnzen. "Waarom zou ik."
Zaraki grijnsde. "Laten we eerst open veld gaan." de man knikte accepterend. "Kumori, Yachiru wacht hier."
Hij en de man liepen met stevige passen door, terwijl Yachiru achter hun aan wou gaan. Ik hield haar tegen en zei met een strenge ondertoon: "Yachiru, je weet wat Kenpachi-Sama heeft gezegd!" ze gromde, ging op haar hurken op de grond zitten en blies haar wangen op. Ik lachte en woelde door haar haren.
Ik zag hoe haar ogen groot werden en ze staarde naar iets achter me. Toen ik me net wou omdraaien, pakte iemand me vast en trok me tegen zich aan. Wild spartelde ik, en riep: "Yachiru, ren naar Kenpachi-Sama!"
In haar angst stond ze op en luisterde ze naar wat ik zei. Ze rende in de richting waar Kenpachi en de man heen gelopen waren.
"Laat me los!" schreeuwde ik naar de persoon die me vast hield.
Wild bleef ik spartelen, tot ik los kwam. Snel zette ik enkele stappen naar voren en draaide me om zodat ik mijn aanvaller kon zien.
"Jij..!" mijn ogen werden groot toen ik naar de persoon keek.
Geschrokken gaf ik een gil toen deze naar voren sprong en ik een hand om mijn nek voelde klemmen. Langzaam voelde ik de grond onder mijn voeten verdwijnen toen ik aan mijn nek werd opgetild.
Steeds strakker klemde de hand om mijn nek, waardoor ik ademnood kreeg. Happend naar adem, begon ik te spartelen in de hoop los te komen. Tranen rolden over mijn wangen toen ik zwarte vlekjes begon te zien. Langzaam stopte ik met spartelen, en bleef als een levenloze zak hangen.
Ik voelde me steeds lichter in mijn hoofd worden, en uiteindelijk voelde of zag ik niets meer.
Ik was bewusteloos.


Reacties:


Iloveanime
Iloveanime zei op 1 mei 2012 - 15:25:
Goed verhaal!
Spannend!
Wil je het melden als je een nieuw hoofdstukje hebt?
Ga zeker weten verder lezen!

Gr. Iloveanime