FanFic.nl

Ik en Ellen keken eens goed rond. Het was een magere weide met dode planten. We wandelden even verder en opeens hoorden we Aslans stem, maar zagen hem niet Hij zei geloof ik 'Nu heeft Narnia jullie echt nodig!'. Ellen en ik gingen geschrokken verder: En daar zagen we wat we het minst van al verwacht hadden: De Pevensies! Edmund had veel langer haar dan de vorige keer, en Lucy ook. Peter en Susan leken nog altijd een beetje dezelfde. En er stond ook nog een dwerg. Edmund stormde naar Ellen toe en valde haar aan met dodelijke knuffels en kwijlnatte kussen. 'Owkeej' zei Lucy die een beetje vies keek. Peter gaf haar een licht stompje. Ze verwelkomden ons en zeiden wat er was gebeurd: Cair Paravel was een ruine! Alles was naar het schijnt af gebroken alleen de schatkamer stond er nog. Ze hadden onze zwaarden en driehoeken mee! Voor ons was het nog maar 2 maanden geleden maar voor hun een jaar..'Er is iets gebeurd met Narnia en ik weet niet wat' zei Peter boos. 'Dat heb ik je toch al verteld? Die smerige Telmarijnen hebben Narnia zo maar veroverd en de meeste van ons, Narniers uitgeroeid, de onsuggere reuzen!' zei de dwerg die Trompoen bleek te noemen. Ik keek hem erg aan. 'Bedoel je uhh Caspian de negende? In Aslans naam!' zei Ellen al vloekend. 'Hoezo, ken je hem? Neenee niet die gemenerik. Die smerige flikflooier.'