FanFic.nl

One Direction One Shots

Larry 1

Louis Tomlinson POV

‘Lou? Heb je even?’ vraagt Harry.
Ik spring recht. Wat nu weer, denk ik. Het is me opgevallen dat hij de afgelopen dagen opvallend vriendelijk tegen me doet, alsof hij iets gedaan wil krijgen.
‘Wat is er?’
‘Wel, ik vroeg me af of je vanavond iets te doen hebt?’
‘Nee, waarom?’
‘Euhm, wil je misschien mee naar de cinema?’vraagt hij, terwijl hij vreselijk lief lacht.
‘Ja, natuurlijk,’ antwoord ik oprecht ,’ in een avondje cinema heb ik wel zin. Wie gaat er nog mee?’
‘Euhm’, zegt Harry. Ik zie dat hij twijfelt. ‘Niemand, alleen wij twee.’
Daar schrik ik toch van, maar ik wil Haz niet teleurstellen, dus ik stem toe.
‘Geweldig! Zorg dat je om half acht klaar staat!’ roept hij.
Ik lach. Ik heb hem precies heel blij gemaakt. Maar ik maak me wel zorgen, wat is er toch met hem?
Vijf minuten voor half acht. Ik sta klaar, maar Harry is nergens te bespeuren. Ik vraag aan Zayn waar hij is, maar ook hij weet het niet.
‘Niall?’, roep ik naar de keuken.’Weet jij waar Harry uithangt?’
‘Nee,waarom?’ antwoordt hij met een mond die volgens mij propvol zit. Ach ja, natuurlijk, typisch Niall.
‘Ik had afgesproken met hem om half acht, we zouden naar de cinema gaan.’
Op dat moment komt Liam de keuken binnen, hij was gaan lopen in het park.
‘Liam, weet jij misschien waar Hazza is? We vinden hem nergens.’
‘Euhm, ik heb hem net zien passeren, hij liep nogal snel, maar ik heb geen idee waar hij nu is.’
Het is nu acht uur, en ik begin me toch wel zorgen te maken. Tringtring. De telefoon. Snel spring ik recht en loop er op af, maar Niall is me voor. Ik zie hem de telefoon opnemen, en schrikken om wat de persoon aan de andere kant zegt. Niall legt op en zegt:
‘Harry is aangereden. Zorg dat je over twee minuten klaar bent om te vertrekken. We gaan naar het ziekenhuis.’
Het lijkt hier in huis alsof er een bom ontploft is, zo druk is het opeens. Liam komt naar beneden gelopen, hij weet nog niet wat er aan de hand is. Ik vertel het hem en hij spurt terug naar boven om andere kleren aan te trekken.

Harry Styles POV
‘Wwwaaar ben ik ?’ stamel ik.
Onmiddellijk komt er een verpleegster op me af.
‘Je bent in het ziekenhuis, jongen’, zegt ze. ‘Je bent aangereden. Je hebt een snijwonde op je voorhoofd, die hebben we net dichtgenaaid. Maar vertel eens, waarom liep je zo snel?’
Lopen? Waar naartoe? Opeens herinner ik het me. Ik had Louis gevraagd om mee te gaan naar de cinema vanavond en ik was van plan hem te vertellen wat ik voor hem voel. Ik wou nog snel een kaartje gaan kopen met ‘I love you’ op, maar ik was al aan de late kant, daarom dat ik zo rende.
‘Oh, niets speciaals, mevrouw. Ik had gewoon een beetje haast.’ Ik ga het haar echt niet vertellen hoor.
‘Oké, goed dan. Probeer nog maar een beetje te slapen.’
Ik schrik wakker van geruzie op de gang. Volgens mij hoor ik Zayn’s stem, maar wat doet hij hier? Hoe weet hij waar ik ben?
Louis Tomlinson POV
‘Nee, jullie mogen niet binnen, Harry heeft rust nodig. Véél rust, en ik denk dat hij dat niet krijgt als ik deze bende apen binnenlaat,’ zegt de dokter.
Zayn gaat er onmiddellijk op in, maar mij laat het koud. Sinds ik hoorde dat Haz aangereden is, voel ik me totaal niet goed. Het voelt alsof het mijn schuld is, dat ik het had kunnen voorkomen. Ik weet niet hoe, maar toch. Ik zie hoe een verpleegster Harry’s kamer binnengaat, en hoe Zayn stiekem probeert mee te glippen.
‘Waarom mogen we niet binnen? Hij is wakker!’ roept hij uit.

Harry Styles POV
De verpleegster van daarnet komt mijn kamer weer binnen, en ik vang een glimp op van Zayn. Oh, je weet niet hoeveel ik hun nu nodig heb, bedenk ik me.
‘Er zijn hier vier jongens voor je. Zou je het erg vinden …’
‘Nee, natuurlijk niet, laat ze maar binnen.’

Enkele seconden later komen de vier jongens mijn kamer binnen. Al snel voel ik twee armen rond mij. Niall. Maar hij wordt weggetrokken door Zayn, die een kus op mijn wang drukt.
‘Harry! Is alles oké met je?’ vraagt Liam, waarna hij me ook een knuffel geeft.
‘Redelijk’, antwoord ik, ‘ik heb alleen een beetje hoofdpijn.’
‘Wacht,’ zegt Zayn, ‘daar heb ik wel iets tegen.’ En hij begint me overal op mijn hoofd te kussen, totdat hij de wonde tegenkomt.
‘Wat is dat?’ vraagt hij.
‘Ik had blijkbaar een snijwonde aan mijn hoofd, en die hebben ze daarnet al gehecht. Mijn hand is ook verstuikt, maar daar heb ik geen last van. En ik heb daarnet gemerkt dat ik geen hersenschudding heb.’
‘Hoe weet je dat?’ vraagt Louis nieuwsgierig. Het valt me op dat hij zich een beetje op de achtergrond houdt.
‘Euhm,’ antwoord ik,’ dat is niet belangrijk.’
Dat is wel belangrijk, maar ik ga dat echt niet vertellen in het bijzijn van de andere drie jongens.

Nadat we nog een kwartiertje bijgepraat hadden, en het me wederom opviel dat Lou niet veel zei, kwam de dokter terug binnen.
‘Jullie moeten gaan, jongens. Harry heeft rust nodig. Hij zal een nachtje hier moeten blijven, maar één van jullie mag bij hem blijven.’
‘Mag ik blijven?’ vraag Louis direct.
‘Oké, is goed,’ zeg ik na een bevestigende blik van de dokter.
‘Ja, je mag blijven, maar het is best dat je nu iets gaat doen, want hij moet even gaan slapen.’
‘Oké, ik zal wel iets gaan eten,’ antwoord Louis, opeens een stuk vrolijker dan daarnet.
‘Goed, dan komen wij morgen namiddag terug,’ zegt Zayn.
Louis Tomlinson POV
Ik voel me opeens een stuk beter, nu ik weet dat het niet zo ernstig is. En natuurlijk, ik mag hier blijven. Ik zei dat ik iets ga eten, en dat was zo’n slecht idee nog niet, ik had nog geen avondeten gehad. Ik loop naar de cafetaria van het ziekenhuis en neem een broodje. Ik ben wel benieuwd voor vannacht en morgen voormiddag. Ik weet nog altijd niet wat er nu precies met Harry was de afgelopen dagen, en daar moet ik achterkomen vóór morgen middag.

Harry Styles POV

Ik word wakker, en ik weet even niet meer waar ik ben, tot ik me realiseer dat ik in een ziekenhuisbed lig, dus zal ik wel in een ziekenhuis zijn zeker?
‘Harry? Ben je wakker?’
Ik schrik op.
‘Je moet niet schrikken Haz, ik ben het maar.’
‘Oh Louis, ben jij het,’ stamel ik.
‘Is je hoofdpijn al beter?’ vraagt hij ongerust.
‘Hoofdpijn? Welke hoofdpijn? Ach ja, als ik niet meer weet over welke hoofdpijn het gaat zal hij wel over zijn zeker?’
Louis lacht, en ik bedenk me waarom ik hier ook al weer lig.
‘Euhm, Lou?’ vraag ik onzeker.
‘Ja, Harry, is er iets? Kan ik iets voor je doen?’
‘Ik moet je iets vertellen. Maar je moet me beloven dat je niet boos zal worden.’
‘Boos worden op jou, zo’n schattige krullenbol? Nooit!’ geeft Louis toe.
Ik lach, het stelt me een beetje gerust, maar helemaal zeker ben ik nog niet. Plots bedenk ik me dat ik het kaartje nog in mijn zak heb zitten. Ik haal het eruit, maar het is helemaal verkreukelt.
‘Wat is dat?’ vraagt Lou.
‘Euhm, niks,’ zeg ik, en ik probeer het snel weg te steken, maar Louis heeft het al afgepakt.

Louis Tomlinson POV

Ik ga op het kaartje af dat Harry in zijn handen heeft, en pak het, dik tegen de zin van Harry, zo te zien. Er staan maar drie woorden op. I love you.
‘Voor wie is dat kaartje, Hazza ?’ vraag ik, heel nieuwsgierig.
‘Je gaat niet boos worden?’ vraagt Harry opnieuw.
‘Nee, dat heb ik toch al gezegd ? Vertel het nu gewoon!’
Harry vertelt me alles. Dat hij me uitgevraagd had naar de cinema om me iets te vertellen. Dat hij nog snel zo’n kaartje wou gaan kopen, maar dat hij aangereden werd en dus hier beland was. Het begint tot me door te dringen wat er aan de hand is.
‘Harry, ben jij verliefd op mij?’
‘Ja, sorry, Louis, ik kan er niet aan doen. Het gebeurde gewoon. Ik had je al opgemerkt tijdens het bootcamp van X-factor. Ik ben heel blij dat de fans zot zijn van Larry Stylinson, zodat ik ongemerkt veel in jouw buurt kon rondhangen. Sorry, echt waar.’
‘Waarom verontschuldig jij je nou? Je hebt toch niets misdaan?’
Tranen springen in mijn ogen. Ik wil hem niet kwetsen, maar de gevoelens zijn niet echt wederzijds. Niet echt, in de bedoeling van, ik hou van hem, van hun alle vier, maar als beste vriend, niet als ‘vriendje’, als je snapt wat ik bedoel.
‘Ik moet me verontschuldigen, sorry, maar ik ben niet op jou. Ik bedoel, ik hou van jou, net zoals ik van de anderen houd, als goede vriend, en niet meer. Sorry Haz.’
Ik merk dat hij het moeilijk krijgt, ook hij krijgt tranen in zijn ogen.
‘Vind je het erg als ik even wegga ?’
Hij schud zijn hoofd.

Harry Styles POV

Ik kan niet beschrijven hoe ik me nu voel. Leeg. Verlaten. Bedrogen. Ik bedoel, als je niets voor iemand voelt stem je toch niet toe om alleen met die iemand naar de cinema te gaan? Dan blijf je toch niet als enige in het ziekenhuis?

Een half uurtje later komt Louis de kamer terug binnen. Hij komt naast me op bed zitten en neemt mijn hand vast. Ik laat het allemaal maar gebeuren.
‘Haz? Sorry voor daarnet.’
‘Zeg toch niet steeds sorry, je had beloofd om niet kwaad te worden, oké, maar ja. Liefde kan je niet dwingen, wel?’ vraag ik. Ik weet dat ik het hem heel moeilijk maak, maar hij heeft me daarnet ook gekwetst.
‘Ik euhm, heb me net gerealiseerd dat ik eigenlijk toch iets meer voor je voel dan voor de andere drie. Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb steeds de drang bij jou te zijn. Gisteren, toen ik net hoorde dat je in het ziekenhuis lag, voelde ik me verschrikkelijk slecht. Ik moest veel moeite doen niet in tranen uit te barsten, omdat ik niet de slappeling wilde genoemd worden. Maar ik hou van je, Harry.’
‘Echt?’ vraag ik hoopvol.

Louis Tomlinson POV

‘Echt,’ verzeker ik hem. Voor ik nog iets kan zeggen voel ik twee zachte lippen op de mijne.
‘I love you,’ fluistert Harry. Maar ik kan niet antwoorden, want zijn lippen en tong maken dat onmogelijk.
‘Ahum’, hoor ik plots achter me. Ik schrik op en kijk recht in het gezicht van de vriendelijke verpleegster achter me. Ik merk hoe haar oog gericht wordt op het ‘I love you’ kaartje dat helemaal verkreukelt is.
‘Ah, is dat de reden dat je zo snel liep gisteren.’
‘Ja, mevrouw,’ hoor ik Harry antwoorden, ‘ maar nog niets tegen de andere jongens zeggen, dat willen we graag zelf doen.’
Ik sta op van Harry’s bed, en laat de verpleegster haar werk doen. Ze zegt dat de wonde al goed genezen is, maar dat ik nog wel een paar dagen moet wachten met er kusjes op te geven.
‘Oké, mevrouw, ik kus wel ergens anders op.’

Als de verpleegster weg is, kruip ik terug bij Harry in bed. Bij mijn Harry. Ik ben echt blij dat ik hem zo mag noemen nu.
‘Wat bedoelde je daarstraks met ‘ergens anders op kussen’?’ vraagt Harry. Ik schiet in de lach.
‘Ik weet niet, kies jij maar.’
Meteen begint hij me te kussen, overal op mijn gezicht, mijn haar, mijn nek, … tot ik in de tegenaanval ga en we al snel volledig in elkaar verwikkeld een lachbui krijgen. Ik ga een beetje goed liggen en neem Haz in mijn armen. Zo blijven we een hele tijd liggen, terwijl ik zacht met mijn handen door zijn haar ga. De vriendelijke verpleegster komt Harry’s middagmaal brengen, maar dat merken we allebei maar amper.
‘Niall eet dat straks wel op,’ merkt Harry op. Ik lach. Oh wat hou ik van deze jongen.
‘Harry?’ zeg ik.
‘Wat is er, schat?’
‘Ik hou van je,’ antwoord ik.
‘Ik ook van jou,’ zegt Harry, terwijl hij me zo lief aankijkt zoals alleen hij dat kan doen. Meteen voel ik de vlinders hier vanbinnen een spurtje doen. Hij is zo lief.

Harry Styles POV

Zalig vind ik dit. Ik lig hier, in de armen van de persoon waar ik al bijna twee jaar smoorverliefd op ben. Ik voel me echt heel gelukkig, maar toch is er nog iets waar ik me slecht over voel.
‘Lou?’
‘Ja, wat is er?’
‘Ik ben eigenlijk een beetje bang voor de reacties van de jongens, en vooral van de fans.’
‘Daar moet je toch niet bang voor zijn, lieverd, de jongens pakken het sowieso goed op, dat weet je toch. En de fans gaan alleen maar blij zijn dat een van de bromances echt wordt, denk je niet?’
Echt geweldig hoe hij me gerust kan stellen. Ik zou hem voor niks meer willen inruilen.
‘Dank je, Lou. Ik voel me veel beter nu. Ik hou van je.’ Ik wil antwoorden, maar opnieuw komt de verpleegster binnen.
‘Jongens, ik wil jullie niet storen, maar de anderen zijn onderweg.’
‘Oh, dankjewel voor het melden!’ antwoord ik. En het is inderdaad goed dat ze het komt zeggen, want Harry zegt:
‘Snel, ga op die stoel zitten. Ik wil het nog een beetje spannend houden.’
Ik sta op, net op tijd, want Zayn stormt de kamer al binnen, gevolgd door Liam en Niall.

Liam Payne POV

Van het moment ik Harry’s kamer binnenkom, merk ik dat er iets is. Ik weet niet wat, maar er hangt hier iets in de lucht. Na een tijdje gepraat te hebben worden mijn vermoedens waarheid.
‘Jongens, we moeten iets vertellen,’ zegt Harry.
‘Wat, wat, wat ?’ vraagt Zayn. Man, wat is die jongen soms nieuwsgierig.
‘We zijn een koppel,’ zegt Lou. Zie je wel, ik dacht het al. Ik ben oprecht blij voor hen, maar zo te zien is Zayn echt heel blij.
‘Oh, wat lief, Harry & Louis !!! Als jullie later kinderen krijgen noemen jullie er toch wel eentje Zayn, hoop ik ?’

Louis Tomlinson POV

‘Natuurlijk Zayn, en je mag meter zijn. ‘
Zayn huppelt vrolijk door de kamer, zingend ‘ik mag meter zijn’ tot dat hij iets doorheeft.
‘Maar, meter, is dat niet een vrouw ?’
‘Inderdaad, daarom dacht ik onmiddellijk aan jou.’
‘Bedankt, hoor,’ zegt Zayn, terwijl hij een teleurgesteld gezicht op zet.
‘Ja,’ staat Niall me bij,’ jij bent toch diegene die altijd het ijdelste is, die het langste voor de spiegel staat ?’
Ik loop op Zayn af, geef hem een knuffel en ga terwijl stiekem met mijn hand richting zijn haar. Als Liam doorheeft wat ik ga doen, begint hij te lachen en houdt Zayn’s handen stevig vast. Ook Niall komt op Zayn af.
‘3…2…1… nu!’ roep ik. Ik ga door Zayn’s haar terwijl Niall hem heel hard begint te kietelen.
‘Jongens ! Stop ! Stop alsjeblieft !’ roept Zayn uit. Hij heeft zich ondertussen losgewrikt uit Liam’s handen en begint in te tegenaanval te gaan. Ook Liam kietelt mee, totdat Harry roept:
‘Hey! Mag ik niet meedoen?’
‘Zou je dat wel doen, Harry, je ligt in het ziekenhuis, dan mag dat niet,hoor,’ zeg ik om hem te plagen.
Op dat moment komt de dokter binnen.
‘Harry, alles is in orde, je mag naar huis.’
‘Wat zeg je nu, Lou? Wacht maar tot ik thuis ben. Dan kom ik achter je aan.’
Ik loop op hem af en kus hem, tot groot genoegen van Zayn. Ik blijf hem kussen en hoor Niall achter me kuchen, maar trek er me niks van aan, tot dat Liam me af Harry trok.
‘Lou, speel jullie spelletje thuis maar verder.’

Harry Styles POV

Eindelijk mag ik naar huis. We hebben de kamerindeling opnieuw verdeeld, eerst sliep ik bij Zayn en Lou bij Niall en Liam, maar Zayn heeft aangeboden met Louis van kamer te wisselen. Dus nu slaap ik bij Louis.

Het is avond, en we zitten gezellig met z’n vijven op de bank tv te kijken.
‘Harry, lieverd, ga je mee? Ik ga slapen,’ vraagt Louis. Ik sta op en loop hem achterna, terwijl ik zacht door zijn haar ga.
‘We moeten ons spelletje nog afmaken van Liam,’ zeg ik zo serieus mogelijk.
‘Kan dat niet morgen? Ik ben moe,’ zegt Lou.
‘Ook goed,’ zeg ik, terwijl ik dicht tegen hem aankruip.

5 minuten later voel ik opeens een hand op mijn buik.
‘Ik dacht dat we dat morgen pas gingen afmaken.’
‘Inderdaad, kijk maar eens op de klok.’ Ik kijk, en zie dat het 00:01 is. Onmiddellijk begin ik hem te kietelen, en hij schatert het uit. Het voelt zalig, zijn handen overal op mijn lichaam. Maar ik ben wel blij dat ik mijn boxershort nog aan heb. Daar ben ik nog niet klaar voor, en ik denk hij ook niet. Na een kwartiertje ben ik doodop, en Lou ook zo te zien. Ik leg me terug goed, tegen hem aan.

‘Lou?,’ vraagt hij.
‘Ja,schat?’
‘Ik hou van je.’

Reacties: