FanFic.nl

Hiding love. [COMPLEET]

7. Thank god for Elvis!

Ik werd wakker in een heerlijk groot bed. Het duurde even voordat ik me realiseerde waar ik was. Ik schoot overeind. Nick lag niet in bed. Ik zuchtte en liet me terug in de grote wolk van dekens en kussens vallen. Ik kon hier wel aan wennen. Groot huis, lekker bed, mooie vleugel in mijn woonkamer.. Ik hoorde zachte voetafdrukken op het laminaat en keek afwachtend naar de deur. Hij stond op een kier. De voetstapjes werden steeds luider, tot de deur openging. Een blonde hond kwam wild kwispelend de kamer binnenrennen en sprong op het bed. Toen hij mij zag begon hij te blaffen.
‘Rustig maar jochie!’
Ik aaide het dier. Langzaam maar zeker kwam hij helemaal tot rust en settelde zich naast mij in de dekens. Ik aaide hem en streek langs de blonde haren op zijn rug. Wat een mooi dier.
‘Elvis? Jochie, waar ben je?! Elvis!’
Er klonk een fluitje. Elvis spitste zijn oren.
‘Elvis?’
Nick deed de deur open. Elvis sprong en zwaaide enthousiast met zijn staart. Ik trok gillend de dekens over mijn hoofd, bang dat de zwiepende zweep me in mijn gezicht zou raken.
‘Shit! Oh, eh.. Elvis! Hier!’
Elvis sprong van het bed. Ik keek langzaam over het randje van de dekens om te kijken of de kust veilig was.
‘Naar de mand, nu!’
Nick had een rode kleur. Ik proestte het uit van het lachen. Nick lachte schaapachtig met me mee.
‘Sorry! Ik wilde je niet.. Sorry!’
Nick sleurde Elvis aan zijn halsband mee naar de woonkamer. Ik stapte uit bed en liep achter ze aan. Nick speelde met Elvis, het was ontzettend schattig.
‘Wie is de leukste hond van heel LA? Ja, dat ben jij hé, jochie?’
Nick drukte zijn neus tegen die van Elvis en sloot zijn ogen. Ik ging op de bank zitten en keek ademloos toe. Een jongen en zijn hond. Ik had nog nooit iets gezien dat zoveel liefde en vriendschap uitstraalde. Ik schrok toen er op de deur werd geklopt. Nick deed zijn ogen open, duwde Elvis richting mij, waar ik hem vastpakte en over zijn kop aaide. Nick liep naar de deur om open te doen.
‘Broertje-lief, ga je mee een stukje met de hondjes lopen?’
Joe Jonas kwam binnenlopen, zijn handen lagen tegen zijn achterhoofd aan. Achter hem aan rende er een klein, energiek hondje binnen. Elvis begon te blaffen en trok zich los uit mijn greep.
‘Elvis!’
Ik viel bijna op de grond, maar kon nog net op tijd de leuning van de bank vastgrijpen. Joe keek verbaasd mijn kant op.
‘Hey! Jij bent dat meisje dat zich gister had opgesloten in de wc!’
Ik keek hem aan. Shit! Ja! Dat was Joe geweest. Nick snelde naar me toe en hielp me overeind. Dankbaar glimlachte in naar hem.
‘Ehm, ja. Hallo!’
Ik stak mijn hand naar hem uit, in de veronderstelling dat hij hem zou schudden. In plaats daarvan drukte hij er een kus tegenaan.
‘Altijd een waar genoegen een mooie vrouw te leren kennen. Ik ben Joseph, maar de buitenwereld noemt me Joe.’
‘Taylor, aangenaam.’
Elvis rende achter het kleine hondje aan en samen verdwenen ze in de slaapkamer. Ik wilde er achteraan lopen, maar Nick hield me tegen.
‘Laat ze maar. Ze spelen altijd samen.’
Joe keek ons aan.
‘Dé Taylor? Nick heeft de afgelopen week de hele tijd over je gehad. Leuk om een gezicht bij de verhalen te kunnen plaatsen.’
Joe lachte. Nick keek hem boos aan. Ik keek Nick aan. Het was een vreemd tafereel.
‘Zullen we dan maar?’
Joe verbrak de stilte. Nick ademde opgelucht uit.
‘Eh, ja, is goed. Taylor, ga jij douchen? Er liggen wat toiletspullen voor je klaar in de badkamer.’
Ik schonk Nick een glimlach.
‘Bedankt!’
Hij gaf me een knuffel, floot de honden terug en liep samen met Joe naar de deur. Ik kreeg nog een dikke knipoog van Joe, maar negeerde die en liep richting de slaapkamer. De deur sloot achter Nick en ik was alleen.
Een half uurtje later was ik schoon, mijn haar gewassen met heerlijk geurende shampoo en stond ik mijn tanden te poetsen. Ik zette de radio aan.
‘En nu, de allernieuwste hit van Hot Chelle Rae: Like it like that!’
Ik vond het een aanstekelijk deuntje. Al poetsend danste ik mee op de melodie van het liedje. Ik spuugde het schuim uit en spoelde mijn mond na met wat mondwater. Ik liep de slaapkamer in en sloeg een handdoek om me heen. Mijn ondergoed lag op bed. Ik trok mijn slipje en BH aan, waarna ik op zoek ging naar mijn jurkje. Waar is dat ding? Ik keek de kamer rond. Met een schok bleef ik staan. In het hoekje van de kamer lag een natte prop. Ik herkende het patroon van de stof en rende ernaartoe.
‘Gadverdamme!’
Wat moest ik nou doen?! De honden hadden mijn hele jurkje onder gekwijld! Ik had niets anders om aan te trekken.
‘Taylor?’
Nick klopte op de deur. Hij kwam binnen en keek naar me. Ik was vergeten dat ik nog in mijn ondergoed stond en sloeg snel de handdoek weer om me heen. Nick kreeg een rode gloed over zijn wangen. Ik herstelde me.
‘Kijk nou wat die honden hebben gedaan!’
Ik gooide de prop wat ooit mijn jurkje was geweest naar hem toe. Hij ving het en keek er walgend naar.
‘Wí¡t is dit?!’
Ik trok mijn wenkbrauw op.
‘Kijk eens beter?’
Hij keek me vragend aan? Met mijn hoofd knikte ik naar de prop.
‘Is dit.. Is dit jou jurkje?! Gadverdamme, hij zit onder het kwijl! Oh god, het spijt me verschrikkelijk!’
Nick zag er oprecht geschokt uit. Ik verzachtte een beetje.
‘Wat moet ik nou doen?! Ik heb niets anders om aan te trekken!’
Hij gooide het jurkje in de vuilnisbak die in de hoek van de kamer stond.
‘Er zit denk ik niets anders op dan dat je iets van mij leent. Links achterin is mijn kast, zoek maar wat uit.’
Nick liep de kamer uit en liet me weer alleen. Dan moest het maar. Ik liep naar de kastdeur en deed hem open. De lichten schoten aan en rijen kleren verschenen. Mijn mond viel open. Dit is de grootste, mooiste, meest rijk uitgedoste kledingkast die ik in mijn hele leven heb gezien. Ik liet mijn hand langs verschillende maatpakken glijden. Wauw, die jongen had smaak! Ik ging op zoek naar een casual outfit. Na de maatpakken en schoenen (die jongen moest een schoenentik hebben, het kon niet anders!) kwam ik bij wat normalere kleren aan. Op een plank lag een stapel zwarte shirts van Hugo Boss. Die moesten per stuk al een fortuin waard zijn, maar ik trok er toch een aan. Nu nog een broek. Ik liep naar de andere kant van de kast. Gelukkig was Nick een dunne jongen en waren zijn broeken niet véél te groot. Ik vond een rode skinny en hield hem voor. Dit moest voor mij een normale broek zijn. Ik liet mijn benen door de pijpen glijden. Perfect! Ga ik nog op zoek naar schoenen?
‘Nick?’
Ik riep zo hard ik kon. Nog geen tien seconde later verscheen hij in de deuropening.
‘Kan ik je helpen?’
Ik draaide een rondje.
‘Staat het me?’
Hij grijnsde.
‘Fantastisch. Ik heb nog nooit iemand anders zo goed in mijn broeken zien passen.’
Gelukkig was het gedempt licht in de kast, anders kon hij zien dat ik net zo rood was als de broek zelf. Ik veranderde van onderwerp.
‘Welke maat schoenen heb je?’
Nick keek weg.
‘Beloof je niet te lachen?’
Ik knikte.
‘Maat 41..’
Ha! Perfect. Ik liep naar het rek met schoenen en vond een paar nieuwe, zwarte All-Stars.
‘We hebben dezelfde maat schoenen gek!’
Nick kreeg een twinkeling in zijn ogen.
‘Wie zegt dat jij mijn schoenen aan mag? Er is toch niets mis met die van jou?’
Ik dacht na. Hij had een punt. Maar ik had altijd al een paar zwarte All-Stars willen hebben.
‘Maar die passen toch niet bij deze outfit?’
Ik zette mijn pruillipje op. Je moest wel heel zeker van jezelf zijn wilde je die kunnen negeren.
‘Oke oke, hou ze maar. Zie het maar ter compensatie van je jurk.’
Mijn mond trok in een grimas. Ik won!
‘Bedankt Nick, ik zou niet weten wat zonder je te moeten doen.’
Nick lachte.
‘Kom mee, dan maak ik wat te eten voor je.’
Samen liepen we de kast uit. Ik moest en zou daar nog een keer terugkomen, als was ’t het laatste wat ik zou doen!

Reacties: