Hoofdcategorieën
Home » De Hongerspelen » De laatste spotgaai » proloog
De laatste spotgaai
proloog
Ik wist het.
Ik wist dat ik nu mijn mond open zou moeten doen om die vier simpele woordjes te roepen.
Ik wist het echt.
Ik deed het alleen niet.
Net als iedereen op het plein.
Niemand zei iets, maar toch was het niet stil.
De lucht gonsde van die vier, simpele, onuitgesproken woordjes.
Het was nu of nooit. Nu...of...nooit... Nu. Nooit. Nu, Nooit. Nu nooit nu nooit nu nooit.
De woorden wiegde mee met de wind en vormde zich naar de melodie van een spotgaai, die eenzaam en alleen op een tak zat.
Nu of nooit.
BAM!
Het geluid van een vallende deur. De spotgaai hield op met zingen en vloog weg.
Nooit dus.
Toen pas kwamen de woorden eruit.
"Ik bied me aan." fluisterde ik.
Te laat...
Reacties:
omg! Dit is nu al spannend! Ik ga snel het volgende hoofdstuk lezen!
Omg dit is een begin dat er gewoon voor zorgt dat ik verder wil lezen!!!
Dat ga ik ook doen (sorry dus voor de korte reactie)
xxx