FanFic.nl

Hiding love. [COMPLEET]

9. Lost in the moment.

Het was alweer drie dagen geleden dat Nick me meenam naar zijn huis. Joe snapte niet waarom de pers zo hard kon zijn en verwelkomde me hartelijk, Nick stuurt me allemaal gemixte signalen door over zijn gevoelens en Kevin heb ik nog steeds niet ontmoet, blijkbaar is hij een weekje weg met zijn vriendin. De jongens zijn elke dag hard aan het werk, maar maken toch wel wat tijd voor me vrij. Ik slaap nog steeds Nick op z’n kamer, die onwijs zijn best doet om me alles naar mijn zin te maken. Echte dagelijkse taken heb ik niet, al vind ik het heerlijk om met de honden over het erf te lopen. Even naar buiten. Ik heb aangeboden te kunnen schoonmaken of de was te doen, maar daar hebben ze mensen voor, zeiden ze. Koken deed ik wel voor ze, het was een manier om mijn gedachten te verzetten. De beveiliging bij de hekken was opgeschroefd, zodat er geen enkele journalist naar binnen kan glippen om ons hier lastig te vallen. Boodschappen werden bezorgd, gecheckt en naar binnen gebracht. Ik voelde me schuldig, tegenover Nick, Joe, maar ook tegenover al die beveiligers. Ik had hun leven onnodig moeilijk gemaakt door me zo aan Nick op te dringen. En het vervelendste was, ik had geen enkel idee hoe ik dit allemaal moest gaan oplossen. Van Mary had ik al dagen niets gehoord, Grace snapte me niet en mijn moeder vond het allemaal maar raar. Ik voelde me rot, leeg, alsof ik niets was.

‘T? Ben je binnen?’
Nick. Een van de weinige mensen die mij nog vrolijk kon krijgen. Het lukte Joe ook aardig, met zijn gestuntel en lompe gedrag, maar Nick was een ander verhaal. De afgelopen drie dagen waren zo.. intensief geweest. We zitten 24/7 op elkaars lippen, maar vinden het geen van beide erg. Het voelt natuurlijk. S ’nachts liggen we in hetzelfde bed, kan ik hem uren aanstaren voor ik in een onrustige slaap val. Overdag doet hij dingen met me om me bezig te houden, hij denkt echt aan me. Zijn aanrakingen steken vuurwerk af in mijn spieren, organen en de rest van mijn lichaam. Zijn stem klinkt als een melodie zo mooi en zacht door de wind. Ik werd verliefd, tot over mijn oren..
‘Ja, kom binnen..’
Nick zijn vrolijke krullenkop verscheen in de deuropening.
‘Wat doe je hier nou helemaal alleen?’
Mijn hart maakte een sprongetje.
‘Ik dacht wat na, niets bijzonders.’
Mijn stem klonk verdrietig. Nick moes het gehoord hebben, want hij kwam naast me zitten en trok me tegen hem aan.
‘Wat gaat er allemaal in dat mooie hoofdje van jou om, T?’
Ik deed mijn ogen dicht en legde mijn hoofd tegen zijn borst. Mijn hartslag ging als een gek tekeer, maar ik liet ‘t maar gaan.
‘Ik voel me schuldig! Jij, Joe en al die andere hebben nu zoveel gezeik, alleen omdat ik me zo aan je opdrong! Als ik je gewoon met rust had gelaten was dit allemaal niet gebeurd en had jij nu geen zwerver in je kamer wonen.’
Zijn borst ging op en neer, een teken dat hij lachte.
‘Lieve T, niemand geeft jou hier de schuld van. Het is toch niet dat we hiervoor hebben gekozen? En ik vind het stiekem wel heel gezellig, die zwerver, voel ik me niet zo eenzaam.’
Hij legde zijn hoofd op mijn haar. Zo bleven we samen een tijdje zitten.
‘N, zullen we samen wat liedjes spelen?’
Ik verbrak de stilte.
‘Jij piano, ik gitaar?’
Ik tilde mijn hoofd op, keek hem glimlachend aan en knikte.
‘Kom op dan!’
Hij hees me omhoog en hield mijn hand vast. Verbaasd liep ik achter hem aan. Ik settelde me op de kruk voor de vleugel en Nick hing een gitaar om zijn nek.
‘Roept u maar een nummertje!’
Ik dacht na.
‘Ken je Jack’s Mannequin?’
Nick knikte.
‘De tekst niet echt, maar ik weet wel hoe ik veel nummers moet spelen.’
‘Laat het zingen dan maar aan mij over.’
Ik zette een nummer in op de piano. De intro was alleen met piano. Vragend keek ik Nick zijn kant op.
‘Casting Lines?’
‘Heel goed!’
Nick deed zijn ogen dicht en speelde mee.

th’

Ik zong het nummer uit en speelde de laatste noten. Achter me begon iemand te klappen. Ik draaide me om en zag Joe de kamer inlopen.
‘Heb jij nog meer geheimen, meisje Rose?’
Joe grijnsde naar me en ging op de bank naast de vleugel zitten, Nick nam plaats naast hem.
‘Ze is echt goed hé?’
Nick keek trots mijn kant op. Ik voelde een warm gevoel door mijn maag heentrekken en honderden vlinders fladderde op.
‘Bedankt Joe, Nick.’
Ik maakte voor de grap een kleine buiging. Joe sloeg Nick op zijn rug.
‘Wilde jij dat mooie stemmetje van haar helemaal voor jezelf houden? Egoïst!’
Nick lachte.
‘Ik vind het heerlijk om met haar te spelen, dus eigenlijk: ja!’
‘Ik zou me vereerd voelen als ik ook een liedje met je mag spelen?’
‘Natuurlijk!’
Samen met Joe speelde ik piano en zongen we Miserable at Best van Mayday Parade. Nick keek gelukzalig toe hoe de harmonieën mooi in elkaar overliepen. Hij pakte zijn gitaar weer en speelde mee. Het was een geweldig gevoel. Muziek maken.
‘Dat was geweldig!’
Joe sprong op en gaf me een klapzoen op mijn wang. Hij aaide Nick over zijn hoofd en rende de kamer uit.
‘Zo, die is enthousiast.’
Nick zei niets, hij staarde me alleen maar aan.
‘Nick?’
Geen antwoord.
‘Nicholas?’
Zijn blik veranderde en er kroop een speelse blik in zijn ogen.
‘Hoe weet jij mijn officiële naam?!’
Hij zette zijn gitaar in de standaard en rende op me af. Gillend sprong ik op en vluchtte de slaapkamer in.
‘Nick, nee! Haha!’
Ik trok de kamerdeur achter me dicht maar vergat hem op slot te draaien. Nick stormde achter me aan en dook bovenop me. Samen stortte we op bed, hij kietelde me.
‘Nee. Nick. Hou op, alsjeblieft!’
De tranen liepen over mijn wangen, ik kon niet stoppen met lachen. Nick liet zich neervallen bovenop e en grinnikte nog wat na, ik liet een luidde zucht horen. Hij tilde zijn hoofd op, precies op het moment dat ik mijn hoofd draaide. Zijn adem streek langs mijn lippen, zijn ogen boorde zich in de mijne.
‘Nick, ik moet je wat vertellen..’
Hij drukte zijn wijsvinger tegen mijn lippen.
‘Taylor Rose, jij hebt geen idee wat je met mij en mijn hoofd doet..’
Hij haalde zijn vinger van mijn mond. Ik zag het vuur in zijn ogen branden. Ik wilde wat zeggen, maar kreeg de kans niet. Nick duwde zijn lippen zachtjes op die van mij.

Reacties: