FanFic.nl

Aquarius

2. Searching

Haar ouders waren hier. Nu weet ze het zeker.
En Pelagius heeft ze gezien of ontmoet. Of wat dan ook.
"Dat is geen toeval denk ik." Zegt ze.
"Hoezo?" Vraagt hij nieuwsgierig.
"Mijn ouders waren hier een paar weken geleden. Heb jij ze laatst nog gezien?"
Even leek Pelagius te twijfelen. "Nee, niet meer gezien. Is er iets gebeurd dan?" Vraagt hij bezorgd.
"Ze zijn vermist. En ik ben hier om ze te vinden. Thuis heeft iedereen al afscheid van ze genomen, alsof ze overleden zijn. Maar ik weet zeker dat ze nog ergens rondlopen. Daar ben ik echt 100% zeker van." Zegt ze vastbesloten.
"Zozo, geen doorsnee toerist dus. Ik hoop dat je ze vind." Zegt hij.
Ze bijt op haar lip. Zou ze vragen waar hij ze heeft gezien? Of wat er hier in de buurt is.
"Denk je dat ik er iets mee te maken heb?" Vraagt hij.
"Huh? Hoe kom je daarbij. Natuurlijk niet." Zegt ze.
"Kan toch? Het is toch wel heel toevallig dat ik je ouders heb gezien. En dat jij nu hier bent." Zegt hij.
"Nou, ik wil wel iets weten." Zegt ze. "Is er hier iets waardoor ze omgekomen kunnen zijn? Waardoor dat mogelijk is? Denk je dat ik ze nog levend ga vinden?"
"Daar stel je me een vraag. Tja, er kan van alles gebeurd zijn. De stroming bij de rotsen een eindje verderop is verraderlijk. Het ziet er vriendelijk uit, maar er zijn daar sterke stromingen. Maar het kan ook heel goed zijn dat je ze gewoon heelhuids terug vind. Ik durf niets te beloven wat dat betreft."
"Oké, bedankt. Ik zie je nog wel Pelagius. Nu moet ik snel er vandoor, voordat het avondeten op is in het hotel."
Ze zeggen elkaar nog snel gedag en dan gaat Anastasia weer naar het hotel.
Anastasia heeft nog geen honger.
In plaats van wat te eten te halen zoekt ze een computer op. Daar gaat ze zo veel mogelijk sites af met verhalen over deze streek. Ze hoopt iets te vinden wat haar naar ouders brengt.
Na een tijdje komt ze een website tegen met verhalen die hier de ronde doen.
Ze kwam er een tegen die op meerdere sites terug kwam. Het leek haar alleen wel erg stug dat dit echt waar kan zijn.

"De Sirenen zijn halfgodinnen uit de Griekse mythologie. Sirenen verleidden hun toehoorders met gezang. Zij waren de dochters van de zeegod Phorcys of van de stroomgod Acheloüs en Sterope. Volgens Romeinse auteurs woonden zij op drie kleine rotseilandjes tussen Sorrento en Capri.
Ze waren erg knap en zongen zulke mooie liederen, dat de reizigers die hun eiland passeerden de verlokking niet konden weerstaan. Vervolgens liep hun schip dan te pletter tegen de rotsen en werden zij gedood, doordat de Sirenen alle levenskracht uit hun slachtoffers wegzogen.
Odysseus ontsnapte, volgens het verhaal van Homerus, aan hun gezang door de oren van zijn bemanning te vullen met was en zichzelf vast te laten binden aan de mast van het schip. Hij kon op deze wijze de liederen van de nimfen horen terwijl zijn bemanning door de was in hun oren zich niet liet verleiden te dicht in de buurt van de rotsen te varen. Odysseus' doortocht benam de sirenen hun magische krachten voorgoed en de vrouwen veranderden in rotsblokken. Alleen Parthenope stortte zich in zee en verdronk. Haar lichaam spoelde aan en werd begraven op de plaats waar later de stad Napels zou ontstaan."

Wie gelooft dat nou?
Ze heeft geen zin meer om verder te zoeken. "Morgen weer een dag." Mompelt ze als ze de computer uit zet.

Reacties: