FanFic.nl

Aquarius

3. A magic night

Nadat ze de computer heeft afgesloten is ze nog steeds druk bezig in haar hoofd. Van alles gaat er door haar heen. Zo veel dat ze gek wordt van zichzelf. Ze besluit om even op het strand uit te waaien. Dat helpt altijd wel.
Ze pakt wat spullen bij elkaar en gaat op pad.
Niet veel later loopt ze over het strand. Net aan het randje van de zee, zodat het water af en toe haar voeten raakt. De zoute wind waait door haar haren. De temperatuur is al gedaald, maar nog wel aangenaam. Langzaam maar zeker zakt de zon in de zee. Om hier nog beter van te kunnen genieten gaat ze naar het stuk met de rotsen toe.
Hier kijkt ze gefascineerd hoe de zee tegen de rotsen slaat. De zon zakt lager en lager.
Ze geniet er zo erg van dat ze niet door heeft dat er iemand met haar mee kijkt.
Ze heeft alleen maar oog voor het water, de wind en de oranje gekleurde zon.
"Anastasia, het is niet verstandig om zo dicht bij de rand te zitten." Klinkt er opeens.
Even schrikt ze, verliest bijna haar evenwicht, en voelt dan de sterke armen om haar middel.
Als ze om kijkt is haar gezicht heel dicht bij die van Pelagius.
Ze kijkt diep in zijn ogen, ze zijn zo blauw als de zee. Zijn lippen zijn heel dicht bij die van haar.
Geschrokken kijkt ze naar de rand waar ze bijna vanaf was gevallen. "Ik schrok me kapot joh. Ik viel bijna." Zegt ze met grote ogen.
"Dat is nou net wat ik wilde voorkomen. Het is toch zonde als zo'n mooi meisje tegen de rotsen te pletter slaat." Zegt Pelagius. Hij speelt even met een blonde lok en strijkt hem dan achter haar oor.
Ze zijn zo dicht bij elkaar. Ze krijgt een sterke drang om een kus op zijn lippen te geven, maar wat zal hij wel denken als ze dat doet? Hij zal denken dat ze gek is. Dat ze dit bij iedereen zou doen. Het tegenovergestelde is waar. Zoiets heeft ze nog nooit gevoeld.
Ze wil genieten van het moment, alles bij elkaar is zo perfect. Dan beseft ze dat hij haar nog steeds vast heeft, niet dat ze dat erg vind. Ze gaat dichter tegen hem aan zitten en sluit haar ogen. Puur genieten. En dan voelt ze zijn lippen op de hare. Ze is verrast, maar vind het niet erg. Waarschijnlijk is ze gewoon geobsedeerd en droomt ze nu. Is ze in haar hotelkamer in slaap gevallen? Of ergens op het strand in slaap gevallen?
Een ding weet ze zeker, deze droom wil ze absoluut niet over laten gaan. Laat haar maar eeuwig dromen.
Samen kijken ze naar de ondergaande zon. Tot diep in de nacht luisteren ze naar het water. Pelagius fluistert lieve woordjes naar haar. Ze krijgt er kriebels van haar in haar buik, maar ze wordt er tegelijkertijd wel weer rustig van in haar hoofd.
Dan zakt ze weg in slaap, in zijn armen.

I hear your whispers
Break the silence
And it calms me down
Your taste on my lips
Your salty kisses

Reacties: