FanFic.nl

Wilted Flowers ~Thriller Senior Year

Hoofdstuk 2, Jenna

Jenna's POV


Bezorgd keek ik Kayla na, die de klas uitrende. Jill was ook mijn vriendin! Maar bij Kayla was het anders. Die twee maffe meiden kenden elkaar al sinds ze in de wieg lagen.
Jill…
Haar naam wist zich telkens weer een weer een weg door mijn gedachtes heen te banen.
Wie was de moordenaar? En waarom Jill?
Zoveel vragen, zonder antwoorden. Antwoorden die ik moest weten.
Ik zou niet rusten tot hij of zij achter slot en grendel zat.

‘Doe nou een rustig, zoveel stelt het nou ook weer niet voor!’ zei Alexandra. Dat leverde haar een woedende blik van Kayla op.
‘Goed bezig, Alex!’ zei ik droog.
‘We weten allemaal dat jullie water en vuur zijn-’
‘Waren…’ onderbrak Elizabeth me zachtjes.
‘Waren,’ zuchtte ik en vervolgde mijn verhaal. ‘Maar ze is dood. Vermoord nog wel. Dus een beetje respect graag!’ Ondertussen had ik mijn lege colablikje bijna plat gedrukt.
Woedend keek Alexandra me aan.
‘Ze heeft me altijd gepest en pijn gedaan! Weet je wat? Ik ben die moordenaar fucking dankbaar!’
Alle kinderen in de kantine keken onze kant op.
Ongemakkelijk zakte ik onderuit in mijn stoel.

3…
God alsjeblieft niet!


2…
Hou je in Kay!


1…
Fuck.

En ja hoor, daar gingen we.
Kayla vloog over de tafel heen en sprong op Alexandra. Samen belandden ze op de grond. Kayla begon op haar in te beuken, en Alexandra trok aan haar haar.
Nu stond ondertussen de hele school om hen heen.
Ik kon er niet meer tegen, en ik haalde al diep adem, maar iemand was me voor.
‘STOP!’ schreeuwde Luke.
Even keken ze op uit hun gevecht, maar gingen daarna gewoon weer door.
Tranen vulde mijn ogen en vertroebelde mijn zicht.
Dit zou Jill niet willen.
We zouden moeten rouwen, maar verder gaan.
Luke trok me weg van het gevecht, naar de andere kant van de kantine waar niemand meer was.
‘Gaat het?’ fluisterde hij.
Na die twee lieve woordjes begon ik te snikken als een klein kind, en begroef mijn gezicht in zijn shirt. Het veilige plekje, dat alleen van mij was.
Hij sloeg zijn armen om me heen en gaf me een kus op mijn kruin.
‘Stil maar liefje, het komt wel goed. We krijgen hem wel.’
Ik huilde maar door en door, tot zijn shirt helemaal doorweekt was.
Ik keek op naar mijn vriendje, en snel gaf hij me nog een kus.
Nog voordat ik terug kon kussen ging de bel.
‘Ik moet gaan, als er iets is kun je altijd naar me toe komen. Dat weet je.’
Ik keek hem na tot hij was opgeslokt door de menigte.

Toen ik naar mijn les liep drong het pas tot me door.
Hij zij “hem”� niet “haar.”�
Hoe wist hij dat zo zeker?




Heej iedereen!
Chrissy en ik zijn eruit wie de moordenaar/moordenares is.
Dus hebben we ook leuke hints bedacht voor jullie.
Dit is de allereerste hint, vanuit iemands POV, hier komt ie:

“You need me but i don’t need you.”�

Reacties: