FanFic.nl

One Direction One Shots

Zayn & Lianne

Lianne POV

‘Lianne, zou je misschien eens niet moeten vertrekken naar je werk?’ vraagt mijn moeder. Ik schrik op. Is het al zo laat?
‘Euhm, ja, ik ben al weg,’ stamel ik. Ik moet me echt haasten, zo te zien. Ik werk bij een supermarkt hier in de buurt. Maar de laatste tijd is het me opgevallen dat één jongen wel opvallend veel keer boodschappen komt doen. Niet dat ik dat erg vind, ik vind hem wel knap, maar toch.

‘Hier hebt u drie eurocent wisselgeld, en nog een prettige dag verder!’ zeg ik, na alweer een klant bedient te hebben. Ik wil ook wel eens iets anders doen, zoals schappen bijvullen, maar mijn baas denkt daar anders over. Hij zegt dat mensen mij graag aan de kassa hebben, omdat ik zo vriendelijk ben. Ach ja, het is omdat het beter verdiend dan mijn vorige baantjes, anders had ik dit al lang opgegeven. En dan, ik geef het toe, is er die jongen nog.
‘Wakker worden!’ zegt een lieve stem. Ik kijk op en kijk recht in een paar bambi-bruine ogen. De jongen…
‘Euhm,’ stamel ik,’ ik sliep niet hoor.’
‘Nee, je droomde. Van wie ?’ vraagt hij, terwijl hij grijnst.
‘Jij bent wel nieuwsgierig. Niet van jou als je dat soms dacht. ‘
‘Oh, spijtig,’ grinnikt hij,’ maar euh, wanneer heb je gedaan met werken?’
‘Ik moet nog een halfuurtje, waarom?’
‘Oh, ik dacht’,stamelt hij,’ dat we misschien samen wel eens iets zouden kunnen gaan doen?’
Ik bloos. Zou hij echt… . Nee, dat kan toch niet? Zo’n knappe jongen!
‘Meisje waarvan ik de naam niet ken, je bent weeral aan het dromen. Nu wel van mij hoop ik?’
‘Ja, euh, nee, euh ik bedoel.. Ja, ik was van jou aan het dromen,’ geef ik eerlijk toe,’ en mijn naam is Lianne.’
‘Haha, ik wist het wel hoor. Aangename kennismaking, Lianne.’

Zayn Malik POV

Wat doet die meid toch met me? Ik was mezelf niet daarnet, ik heb me nog net kunnen beheersen haar niet te kussen. Maar goed dat ik haar gevraagd heb of ze tijd had vandaag, ik weet niet of ik mijn gevoelens nog langer zou kunnen verbergen. Ze zei dat ze nog een halfuurtje moet werken, dus ik ga op een bankje tegenover de supermarkt zitten.

Ik schrik op als ik een hand op mijn schouder voel.
‘Hey, jongen, wie is er hier nu de slaapkop?’
‘Oh, hoi, Lianne. Was ik in slaap gevallen?’ stamel ik verbaasd.
‘Ja, inderdaad. Maar ik weet nog niet hoe je heet.’
‘Zayn’,zeg ik. ‘Zayn Malik.’
‘Wel, Zayn, Zayn Malik, wat wou je gaan doen?’
‘We kunnen naar het park gaan, rondwandelen en de eendjes eten geven,’ zeg ik vrolijk.
Lianne lacht: ‘ Ach jij, klein kind. Kom, de eendjes wachten.’

Lianne POV

Wat is hij toch schattig. Hij keek echt niet normaal vrolijk toen we bij de eendjes passeerden in het park. We lopen nog een stukje verder. Ik schrik op als ik iets zachts voel aan mijn hand. Vijf vingers sluiten zich rond de mijne. Ik kijk even opzij, en zie Zayn hetzelfde doen. Vlug kijk ik weg van hem. Hij trekt me naar een bankje. Als we zitten slaat hij zijn arm om mijn schouders heen, en trekt me naar hem toe.
‘Lianne?’ vraagt hij onzeker.
‘Ja, Zayn, is er iets?’ antwoord ik, terwijl ik op kijk, en recht in zijn prachtige ogen staar.
‘Ik, euhm, moet iets bekennen. Je zult vast wel gemerkt hebben dat ik de afgelopen weken abnormaal veel in die winkel ben geweest. Misschien snap je waarom, ik ben verliefd op je, zoals ik nog nooit op iemand verliefd ben geweest. En aangezien je daarnet van mij aan het dromen was, en op mijn uitnodiging inging, dacht ik dat het misschien wederzijds is. ‘
‘Wel, euhm, Zayn. Ik denk van niet. ‘ zeg ik. Ik zie hoe hij zijn ogen neerslaat en op het punt staat om in tranen uit te barsten. Snel vervolg ik de rest van de zin.
‘Ik weet het gewoon heel zeker. Ik vond het niet erg dat je zovaak langskwam. Je was me al opgevallen, en elke keer ik aan je dacht, voelde ik iets heel speciaal. Ik ben normaal heel gesloten, maar bij jou voel ik me goed, nu al, en ik ken je nog maar net.’ De rest van mijn uitleg gaat verloren in een wirwar van tranen, en Zayn’s lippen op die van mij.

Zayn Malik POV

Eindelijk is het me gelukt. De meid waar ik al wekenlang van droom, is nu de mijne. Na onze korte date in het park zijn we bij mij thuis aanbelandt. Er is gelukkig niemand anders thuis. Ik kom mijn kamer binnen, ik was wat te drinken gaan halen, en Lianne zit op mijn bed. Ik ga naast haar zitten. Onmiddellijk kruipt ze tegen me aan. Ik kus haar, en ze kust me terug, terwijl ze met haar hand door mijn haar gaat.
‘Dat zou ik maar niet te vaak doen.’
‘Wat? Met mijn hand door je haar gaan? Is je haar heilig, misschien?’
‘Een soort van, ja. Ach, weet je, jij mag dat. Maar alleen omdat ik van je hou.’
Onmiddellijk springt ze op me af, met als doel mijn haar zoveel mogelijk door elkaar te krijgen. Ik laat me niet doen, en ga in de tegenaanval. Een tiental minuten later liggen we uitgeput naast elkaar. Ik proest het uit als ik haar zie liggen, en zo te zien ligt mijn haar ook raar, want ook Lianne kan haar lach niet inhouden.
‘Hou je nu nog steeds van me?’ giechelt ze.
‘Nee. Ik haat je.’
‘Echt?’ vraagt ze, terwijl ze een beteuterd gezicht trekt.
‘Nee, hoor, dat weet je toch? Ik hou van je, zoals ik nog nooit van iemand gehouden heb.’
‘Aah, wat ben je toch lief. Ik hou ook van jou, lieverd.’

Reacties: