FanFic.nl

Je bent van mij

2. Mariah Immertsen.

Hier zat ik dan aan tafel met mijn familie aan het ontbijt op zaterdagochtend.
Dat was standaart in onze familie, op zaterdagochtend ontbijten. De rest van de dagen hadden mijnn ouders geen tijd. Ze moesten werken. Mijn vader was zaken man en was bijna elke ochtend van zes uur tot s'avonds elf uur weg. minstens drie keer per maand ging hij naar het buitenland voor zaken. We waren dan ook niet bepaald arm. Mijn moeder had dan wel geen baan maar ze was wel bijna elke minuut van de dag weg. Mijn broer had zich er inmiddels bij neer gelegd dat het zo in ons gezin gaat. Hij kon er toch niet veel aan veranderen, hoe graag hij dat ook wou. Mijn jongere zusje doet alsof het haar niet kan schelen en leeft haar leven zoals ze altijd doet. Maar ik kan in haar ogen lezen dat het haar soms toch wel wat kan schelen en dat ze het niet altijd even leuk vindt.
Ik daarin tegen snap mijn broer en zusje niet. Papa maakt geld voor ons. Papa zorgt ervoor dat wij geld kunnen besteeden aan dure dingen zoals kleding en auto's. Hij hield van macht en de baas zijn. En daar stond ik met mijn mening helemaal achter hem. Ik wou later in zijn voetsporen worden. Ik wou ook een kei harde zaken vrouw worden. Ik vondt mijn vader een super held. Maar ik moet toegeven de manier waarop hij werkt is niet altijd legaal en vriendelijk volgens mij. Soms pikken, wij het gezin, wel is een keer een telefoontje op die mijn vader voert met een van zijn beroemde projecten, zo noemt hij ze. Mijn moeder vondt ik zelf wat te overdeven kak. Ze had te strakke kleding aan voor een vrouw van 45 en dat vondt ik walgelijk. Ik pakte een crosaint en deed er smeerkaas op, mijn moeder keek me afkeurend aan. 'Wat is er?' Vroeg ik aan haar. 'Weet je wel hoeveel daar in zit lieverd?' 'Nee en het kan me ook niks schelen eigenlijk.' Mijn moeder keek me met grote ogen aan maar negeerde me verder. Ik had een opleiding bij mijn vader gedaan en werkte nu ook onder hem in de zakenwereld. Ja ik had geluk gehad. Ik met mijn negentiende bijna twintig werkte nu al voor een groot zakenbedrijf. Het bedrijf leide bands op naar grote succes. Als de band eenmaal binnen was bij het bedrijf, was de band helemaal voor mijn vader en zijn collega's. Ze wisten wie mijn vader was en deden alles er voor om hem gelukkig te maken. Je zult denken dat artisten het goed hadden, maar ze moesten werken voor hun geld. En als mijn vader niet te vreden was deed hij er wat aan. Dat ging niet altijd goedschiks. Vaak was het een onderwereld van geweld en macht. Maar dat mocht natuurlijk niemand weten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.