Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Je bent van mij » 3. Tokio hotel.
Je bent van mij
3. Tokio hotel.
Samen zat ik met mijn vader in de witte blinkende range rover op weg naar een van zijn studio's. Mijn vader was strak in pak en ik had mijn zwarte jurkje met hoge pumps aan. Het was een belangrijke dag vandaag had mijn vader tegen me gezegd. Ik bepreep niet waarom de zaterdag was toch altijd de minst belangrijke dag van de week. Het was een soort rust dag voor ons om alle informatie te verwerken in de grote computers en alles op orde te maken. Maar volgens mijn vader was dit een belangrijke dag. Een duitse band was door gebroken in duitsland en nu wouden ze nederland veroveren en die kans liet mijn vader niet liggen. Het was ongeveer twintig minuutjes rijden, maar mijn vader hield zich niet altijd aan de snel heid. Hij zei altijd: Niet iedereen hoeft zich aan de wet te houden. Dus ook met het rijden geld deze zin. Dus binnen een kwartiertje kwamen we bij de studio aan. Te samen liepen we naar binnen en binnen werden we vriendelijk maar terug houdend begroet.
Het meeste personeel was bang voor mijn vader en deed liever een woord te weinig dan te veel. We liepen gelijk door naar zijn kantoor voor nadere uitleg. Mijn vader had een groot kantoor met zijn bureau en daar tegen over een grootte vergader tafel. Aan die tafel zaten al enkele mannen te wachten op onze komst. 'Welkom meneer immertsen en Mariah.' Verwelkomde een vriendelijke man ons. Dit personeel vergeleken met het personeel beneden was een stuk minder terug houdend en bang. 'Er wordt vandaag een belangrijke deal gesloten hea weet u nog?' Vroeg de man aan mijn vader. 'Natuurlijk weet ik dat nog. Dat zou wel goed geld op kunnen leveren.' Daar dacht mijn vader altijd aan. Als het geen geld opleverde of geld kost kon je vertrekken of zorgende ze ervoor dat je verdween.
Ik ging naast mijn vader op de stoel zitten en wachte gespannen af. Ik wist er natuurlijk nog niet zo veel van, maar stukje bij beetje leerde ik elk hoekje van het bedrijf kennen.
'De band komt uit Duitsland, en is daar al razend populair, de platenmaatschappijen daar zwemen in het geld. Er kwamen dollar tekens in mijn ogen te staan volgen mij. Ik hield van geld. ja ik hield van geld. 'De band heeft 4 band leden met allemaal een andere stijl en een aparte naam namelijk Tokio Hotel.' Serieus, mijn mond lag zowat op tafel. Tokio hotel? Nee toch? Hoe kan dat? Hoe is dat mogelijk? Mijn hersens draaide een rondje maar ik kon niks bedenken. Hoe konden vier jongens mijn z'n naam zo beroemd worden. Ik moest het nog zien. Mijn vader vertelde aan mij en de rest van zijn personeel dat we zo een meeting hadden en hij had als grote verassing voor mij om te leren om net zo als hij te worden dat ik hun manager mocht assisteren. En het assisteren betekende absoluut niet als een gek rond rennen en koffie halen. Opeens klonk er een geluid en pakte mijn vader zijn telefoon uit zijn zak van zijn pak. 'Immertsen.' '...' 'Ja is goed laat ze maar komen '...' 'oke' En hij hing op.
Tokio hotel komt naar boven. Ik moest profesional over komen, dus mocht niet in de lach schieten als ik hun zag. Want als hun naam al zo idioot klinkt, hoe moeten die jongens er dan wel niet uit zien. De deur klink ging naar beneden en er kwamen vier jongens binnen. Of was die ene nou een meisje? Wat het ook was het had wel stijl. 'Dit is Tokio hotel. De band die ons allen rijk gaat maken.' Kondigde mijn vader aan. De bandleden stonden er wat lullig bij de glimlachen. Ze hadden natuurljik al gehoord dat mijn vader keihard was.
'Nou jongens, stel jullie maar even voor.' Zei mijn vader.
De jongen/meisje begon met praatten. 'Ik ben Bill kaulitz en ik ben de zanger.' Hij was dus een jongen. De volgende nam het woord. 'Ik ben Tom kaulitz en ik de gitarist.' De andere twee zeiden dat ze Gustav Schaffer heette de drummer was en de andere was Georg Listing en hij was de basgitarist.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.