FanFic.nl

Je bent van mij

4. Assisteren.

De bespreking ging verder over wat ze van de jongens verwachten en wie wat ging doen.
Meneer Kaya was hun manager en ik mocht hem gaan assisteren. Iedereen was aan het werk gegaan en meneer Kaya, ik en natuurlijk de band met de mooie naam Tokio hotel waren in een aparte kamer aan het vergaderen. Ik had mijn kladblok met pen mee en maakte aantekingen. Want overal kan je van leren. 'Ik wil mijn eigen schema en een assistente.' Legde Bill uit aan meneer Kaya. Ik keek hem aan met verbaasde ogen, zo die durft. 'Meneer kaulitz, onthoudt dit goed. U bent maar een pion in deze grootte bisniss, U heeft ons nodig anders red u het hier niet! Wij geven orders en u volgt ze op! is dat duidelijk Kaulitz!?' Zijn laatste woorden spuugde hij er zo wat uit. Maarja zo ging dat bij ons. Wie niet wil luisteren moet maar voelen. Bill zo heet hij, keeck ons geschrokken aan. 'Euh .. euhm ja natuurlijk meneer.' Praatte hij zacht. Dit had Kaulitz niet verwacht, hij verwachte dat hij aanbeden zal worden, dat mensen voor hem zouden gaan rennen, dat hij de baas kon gaan spelen. Maar daar had hij zich op alle vlaken in vergist. Kaulitz ging voor ons rennen, wij gingen de baas over hem spelen. Zo was het en zo bleef het. 'We willen jullie eerst zelf horen spelen. We hebben we een aantal bandjes van jullie ontvangen maar we willen jullie toch eerst met onze eigen oren horen.' Ging Kaya verder. 'Oke dat is geen probleem.' Zei Bill een beetje terug houdend. Want ja hij kon beter geen grote mond meer hebben. Dan zou hem bezuren denk ik. 'Dus jullie spelen nu duits en engels?' Vroeg Kaya. 'Ja meneer. We zetten duitse songs over naar engelse songs.' 'Ja natuurlijk duits heeft niet altijd goede succesen in de muziek wereld.' 'Nee meneer.' Ging het gesprek verder. 'Oke dan gaan we nu naar de muziek ruimte.' En iedereen stond op. Ik ging achter Tokio hotel lopen en bekeek ze is goed. Ze waren nog jong voor echte artisten. Ik gok ze zeventien net achttien. Die drummer zag er wat gewoontjes uit vondt ik. Net zoals die bassgitarist, maar met zijn lange haren was hij het net. Dan had je die Tom, ik vondt hem een beetje een uitslovertje, hij hong maar wat over de stoel te wachten tot we klaar waren en het leek of het hem geen bal intresseerde en alles al wist wat er te sprake kwam. Daarin tegen was de zanger van andere koek. Hij leek makkelijk te inponeren. En ik als dochter van mijn vader moest daar gebruik van maken. Als hij alles deed wat we zeiden konden we daar goed geld mee verdienen.
Oei, ik klink wel als een loverboy. Maar zo kun je ons eigenljik wel vergelijken. Alleen gaat het niet om sex bij ons. Nee dat zal er ook nog is bij moeten komen. Maar ik denk wel dat ze regel recht de val in lopen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.