Hoofdcategorieën
Home » Overige » Waar de lijken eeuwig zinken! » De Klaagzang Van De Violist
Waar de lijken eeuwig zinken!
De Klaagzang Van De Violist
Luister! Hoor je die gestoorde symfonieën van verdriet en angst? De weemoed en wanhoop was duidelijk te voelen hoe we dichterbij kwamen. Sommige horen een viool andere horen een man die in tranen uitbarst! De meest sombere melodieën van de natuur spoken door deze velden. De melodieën van zelfmoord klinken alsof ze alle licht opzuigen, en een eeuwige duisternis achterlaten, Deze grond is vervloekt met weerspiegelingen van de tweede wereld oorlog....
Herrijs! 1942, '42
De aanwezigheid van oorlog op het oostelijk front is verschrikkelijk. Er is een soldaat onbekwaam om te zonden. Die in leven is gelaten door zijn kameraden door zijn goddelijke beheersing van de viool. Zijn briljante muziek zo prachtig en puur... Verwarmt het hart van iedere soldaat. Het helpt ze om te overleven. Adembenemende melodieën die alle haat, leed en pijn absorbeert. Deze prachtige melodieën zijn als zijde voor hun oren. En voor een moment is hun pijn verdwenen! Maar dit moment duurt niet lang omdat ze verstoord worden door een bom inslag iets verderop, de vijand is dichtbij, het regent kogels, die soldaten vermoorden, hier en daar. En zo is het instrument van vrede tot stilte gelecht door het geluid van oorlog. Het maakt de muziek van de dood; muziek gemaakt van pijn!
''Ik heb genoeg gehad van deze misselijkmakende oorlog en zijn moordende poppen! Ze begrijpen gewoon niet dat de taal der muziek niet gesproken kan worden met dood! Ik heb nog nooit een leven genomen! Maar mischien is het nu tijd om de mijne te nemen... In de naam van muziek; zal ik mijn polsen doorsnijden? of mezelf hoog hangen aan een snaar van mijn viool? Een symfonische zelfmoord is waar ik voor zal zorgen!''
De vijand ligt aan de andere kant van het veld! Hij besluit om recht in de vuur linie te gaan lopen, en dit goddelijke meesterwerk te spelen. Iedere soldaat stopt, houd zijn adem. Geen enkel schot word gehoord in het intro van zijn eigen dood. En als hij de strijkstok omlaag laat zakken aan het einde, bijde kanten openen gelijk vuur!! Daar ligt het lijk van de violist in modder en prikkeldraad. Deze velden zijn vervloekt door de klaagzang van de violist. Kan je zijn schreeuw des doods niet horen? Luister! Hoor je echt niet deze gestoorde muziek van pijn en angst? Het word alleen maar luider en luider, sommige horen een viool andere horen een man die in tranen uitbarst! De klaagzang van de violist!
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.