Hoofdcategorieėn
Home » De Hongerspelen » Ultionem [ Afgewerkt ] » 24 Aveline Rowe
Ultionem [ Afgewerkt ]
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
24 juni 2012 - 13:29
Aantal woorden:
550
Aantal reacties:
9
Aantal keer gelezen:
666
24 Aveline Rowe
# Song [ The end ]
http://www.youtube.com/watch?v=RlwF1vaslc8
http://www.youtube.com/watch?v=RlwF1vaslc8
Ik ontwaakte uit mijn verleden, zoog mijn longen vol lucht en staarde uit het raam. De hele stad was versierd, klaprozen bladeren glommen in het zonlicht. Ik stond op en glimlachte toen Ayita de kamer binnenhuppelde, vanavond zou ze met Haymitch, Peeta en Katniss naar de winnaarswijk in District 12 verhuizen. Haymitch leek gehecht aan haar te zijn en Ayita aan Haymitch.
‘Wat zie je er mooi uit Aveline…’ Fluisterde ze en keek me met open mond aan. Ik lachte maar de pijn vrat zich nog altijd een weg door mijn hart.
Ik zou nooit meer diezelfde Aveline zijn als voor de oorlog.
Vandaag werd er een herdenking voor alle overleden gehouden, waar veel belang werd besteed aan mijn overleden vriendinnen uit de Symbolische Hongerspelen.
‘Aveline…’ Fluisterde Ayita zachtjes toen de tranen alweer over mijn wangen rolden. Ze kwam bij me op schoot zitten en klampte haar armpjes om mijn hals. Ik staarde naar de bandjes rond onze polsen,
“Psychisch zwaar onstabiel”¯ Ik haalde diep adem en nam haar handje.
We liepen de kamer uit naar de anderen.
Katniss glimlachte bemoedigend toen ze me zag en dat hielp me.
We waren vanbinnen allemaal gebroken en ziek, maar ik had Cian beloofd oud te worden. Een leven te leiden en een betere wereld te creëren.
Daar zou ik me levenslang aan houden.
Een uitgestrekte weide in het hart van wat nu een nieuw Capitool vormde.
Vol met wilde klaprozen, ongerangschikte vormen en geurige bloemen.
Het liet iedereen terugdenken aan de arena, aan de kleine velden vol klaprozen. Alle mensen uit heel Panem verzamelden en keken opgetogen naar Katniss en Peeta. Vooraan was er een stenen cirkel in de grond met daarop alle namen van gesneuvelden. Daar stonden Katniss en Peeta.
‘Panem, vandaag zijn we vrij ! Vormen we een uniek land zonder wrede Spelen ! Dat was niet gebeurd zonder de vierentwintig spelers uit de Symbolische Hongerspelen.’
“Marceline Kane”¯
“Love Romero”¯
“Margaretha Glover”¯
“Josephine Shaw”¯
“Aisling Luna”¯
“Charm Alvarado”¯
“Lorelei Garza”¯
“Myeline Dixon”¯
“Pandorah Levine”¯
“Verena Wallace”¯
“Saphira Cantu”¯
“Cian Herrera”¯
“Love Romero”¯
“Margaretha Glover”¯
“Josephine Shaw”¯
“Aisling Luna”¯
“Charm Alvarado”¯
“Lorelei Garza”¯
“Myeline Dixon”¯
“Pandorah Levine”¯
“Verena Wallace”¯
“Saphira Cantu”¯
“Cian Herrera”¯
Honderden namen stegen op naar het wolkendek.
‘Dan hebben we nog enkele mensen die iets willen opdragen.’ Zei Peeta en toen merkte ik dat kleine Ayita naar Katniss schuifelde.
Haar wit kanten jurkje en twee paardenstaarten dansten vrolijk mee in de wind. Iedereen haalde diep adem, zij was een van de laatste kinderen uit Panem.
‘Ik wou zeggen tegen iedereen die nu een bescherm engeltje is dat we hen missen. Ik geef mama, papa en mijn broers een dikke knuffel… een zoen voor Saphira en heel veel liefs voor Cian en Lorelei. Rust in vrede…’
Fluisterde Ayita zacht en liep naar Haymitch.
Hij nam haar glimlachend in zijn armen, ik zou hem nooit echt volkomen begrijpen. Ik wist wel dat hij een goed man was.
‘Katniss Everdeen en Aveline Rowe mogen zichzelf bekronen tot vredestrijders. Peeta Mellark en Haymitch Abernathy voor hun vechtlust en slimme aanpak.’ Iedereen werd vrolijk toen Effie Prul het overnam.
De avond viel toen we allemaal een vuurballon vasthielden.
Een glimlach sierde mijn gezicht toen ik achterom keek.
Hij nam me in zijn armen, duwde voorzichtig zijn lippen op mijn voorhoofd en toen we naar de hemel staarden werd die gevuld door miljoenen lichtjes. Iedereen kuste de drie middelste vingers van hun linkerhand en stak ze op.
Ik scheurde het bandje van mijn pols en glimlachte.
De herinnering en slapeloze nachten zouden altijd blijven…
de pijn zou vervagen maar nooit vergeten worden.
Ik zou altijd dat meisje uit de Symbolische Hongerspelen blijven.
“The End”¯
Reacties:
Heartbeat zei op 25 juni 2012 - 17:03:
Prachtig. Net als je hele verhaal. Jij bnt echt een van de beste schrijfsters ooit!
Prachtig. Net als je hele verhaal. Jij bnt echt een van de beste schrijfsters ooit!
Jopie2 zei op 25 juni 2012 - 15:41:
wauw
wauw
wauw
applaus voor jou
Dit is echt het moment als dit een toneelstuk was geweest, waarbij iedereen met tranen in haar/zijn ogen opstond en begon te klappen.
Urenlang.
Een staande ovatie.
Voor jou.
En je perfecte verhaal.
wauw
wauw
wauw
applaus voor jou
Dit is echt het moment als dit een toneelstuk was geweest, waarbij iedereen met tranen in haar/zijn ogen opstond en begon te klappen.
Urenlang.
Een staande ovatie.
Voor jou.
En je perfecte verhaal.
Chrissy zei op 24 juni 2012 - 20:31:
asdfghjkl
WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH
Zo mooi!
Echt waar!
EN GOOOO AVELINE!
lolz
maar oké, echt prachtig!
~mew
asdfghjkl
WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH
Zo mooi!
Echt waar!
EN GOOOO AVELINE!
lolz
maar oké, echt prachtig!
~mew
MissEva zei op 24 juni 2012 - 17:07:
Ben ik hier wat aan het huilen als een klein kind.
Ook zo dom aan het glimlachen dat het bijna pijn doet.
Dit verhaal zou ik nooit maar dan ook nooit vergeten.
Respect.
Xx
Ben ik hier wat aan het huilen als een klein kind.
Ook zo dom aan het glimlachen dat het bijna pijn doet.
Dit verhaal zou ik nooit maar dan ook nooit vergeten.
Respect.
Xx
Wowowowowowowow!! Is dit het einde