Hoofdcategorieën
Home » De Hongerspelen » 12 districts, 24 children -oneshots » Foxface
12 districts, 24 children -oneshots
Foxface
Ik wachtte geduldig tot de laatste tribuut van de voedselvoorraden vandaan was en zich van de open plek had verwijderd. Het was een slim idee geweest om me in de hoorn te verstoppen, al zeg ik het zelf. Ik had toegekeken hoe de jongen van 3 de mijnen gebruikte zodat ze als beveiliging werkte voor de voorraden. Hoe slordig ze daar onder hopen zand waren begraven, alsof het niet opviel.
Als je over de hopen liep, boem.
Liet je er iets op vallen, boem.
Kinderspel.
Ik strijk mijn vuurrode lokken uit mijn gezicht en stort me op de voorraad als ik merk dat de kust veilig is. De beroeps waren afgeleid door een rookpluim van een domme kampeerder. Ongetwijfeld een afleidingsmanoeuvre. Maar er was op het moment niemand te bekennen, waarschijnlijk zat hij/zij met spanning tussen de bomen te wachten tot iemand de eerste stap zette. Ik nam het risico graag. Ik was slim, snel en sluw. Mijn bijnaam was niet voor niets Foxface, ik ben zo sluw als een vos.
Als een ware ninja ontwijk ik de zandhopen, ik buig me diep over een hoop zodat ik een grote sappige appel kan pakken. 'Wacht!' Het boogschutter meisje komt met haar armen boven haar hoofd op me afgestapt. Ik verloor mijn evenwicht. 'Zoek dekking!' Schreeuwde ik haar nog toe.
Boem.
Reacties:
Bij dat einde moest ik lachen.
Omg wat ben ik sadistisch bezig!
En ook bij dat "als een ware ninja".
You rawk!
Xx
die boem op het eind was wel grappig
niet lullig bedoeld voor haar
maar ja
love