FanFic.nl

Random Drabble

Children of Bodom drabble

Mehehe... Als je eens wilt lachen ---> Klik!
Ik vond het toch grappig...

Now on to the wrighting :3

'Alexi...'
'...'
'Alexi!'
'Hmm...'
'God, niet opnieuw... ALEXI!'
Met een doffe bonk donderde Alexi uit bed. Janne stond naast hem, ietwat ongeduldig. Alexi, die nog steeds op de grond zat, keek op naar de keyboardspeler.
'Wazzer gebeurd?' vroeg Alexi in de war.
'Je moest je luie kont uit bed reppen! We hebben een concert, remember?'
Alexi fronste zijn wenkbrouwen even en kwam overeind. Hij droeg zijn kleren van de vorige dag nog. Het was laat geworden en er had rijkenlijk bier, vodka en van dat soort toestanden gevloeid. Wat verwacht je anders van een metalband?
Janne was het meest nuchter gebleven van de band. Hij zag er nog redenlijk "fris" uit integenstelling tot Alexi, die wallen had onder zijn ogen en wiens haar nu één grote puinhoop was.
Roope, Jaska en Henkka zaten aan tafel met elk een glas met aspirine in.
Alexi was de badkamer in gedoken om zijn haar te fixen en Janne rolde gewoon met zijn ogen bij het zich van zijn drie er even belabbert uitziende bandleden. Voor een of andere reden was Janne nogal geagiteerd. Toen hij de stoel aan de ronde keukentafel naar achter trok en het ding een krassed geluid tegen de vloer produceerde, keek hij toe hoe zijn bandleden in mekaar krompen. Gisteren hadden ze echt wel veel te veel gedronken. Meer dan ze gewoonlijk dronken.
Eigen schuld, dikke buld, dacht Janne bij zichzelf.
Toen kwam Alexi de badkamer uit. Zijn bruinblonde haar hing smetloos over zijn schouders en zijn grijze ogen waren omrand met een kunstig aangebrachte lijn oogpotlood. Alexi voegde zich bij het viertal en tokkelde met zijn vingers de melodie van "Hate me!". Hij opende zijn mond om iets te zeggen toen plots de bel ging.
Roope, Jaska en Henkka lieten een pijnlijke kreun horen en Janne kon nog net een klein lachje onderdrukken. Alexi was opgestaan en ging de deur opendoen.
Hij had nog maar net de deur open gedaan toen er een verwilderdt zwartharig meisje hem angstig aankeek.
'Kan ik je ergens mee helpen?' vroeg Alexi verward.
Het meisje keel recht in zijn ogen. Ze was een centimeter of drie groter dan hem en nu pas merkte hij dat ze hevig stond te trillen.
'Alsjeblieft, verstop me.'
'Waarom?'
'Hij gaat terugkomen. Alsjeblieft!'
Alexi fronste zijn wengbrouwen en zette toen een stap opzij om haar naar binnen te laten. Hij stak zelf zijn hoofd even naar buiten, maar er viel niemand te bekennen in de schemirige straat.
'Allu!'
Alexi schrok op toen hij zijn bijnaam hoorde. Jaska kwam de gang in gerend en keek Alexi aan met grote ogen.
'Dat meisje! Ze is flauw gevallen!'
Alexi haaste zich op een sukkeldrafje de woonkamer in. Roope en Janne waren net bezg met het meisje in de sofa te leggen. Het was nu dat Alexi de kans kreeg haar goed te bekijken. Ze had halflang zwart haar en een bleke huid. Ze was mollig, maar niet té. Ze droeg een zwarte t-shirt en een jeans. Om haar rechter pols zat een festivalbandje met GMM op. Alexi herinerde zich dat. Graspop. Daar had hij gespeeld. Best wel leuk daar...
Plots merkte Alexi een rode veeg op haar arm op.
Bloed! Ze bloedde!
Alexi liep op haar af en merkre dat er een jaap in haar zij zat die erg bloedde.
'Jaska, haal de ehbo set.' zei Alexi wat ticked off.
'Waarom?' vroeg Jaska fronsend.
'Wil je dat ze doodbloed ofzo! GA DIE EHBO KIST HALEN!'
Jaska was verbaasd door Alexi's moodswing maar liep uiteindelijk de keuken in om het rode kistje te gaan halen. Janne, Roope en Henkka waren eveneens aangedaan door Alexi's moodswing. Waneer Jaska terug kwam rukte Alexi het doosje uit zijn handen. Alexi's handen trilde hevig terwijl hij het pakje watten open scheurde en daarbij viel de helft op de vloer. Alexi vloekte hevig.
'Doe haar shirt uit.' zei Alexi geagiteerd.
Het viertal dat zich naadt de sofa had verzameld keek Alexi dwaas aan.
'Waarom?' vroeg Roope.
'Ze heeft een wonde op haar zij en zo kan ik er niet aan!' zei Alexi kwaad.
Roope en Janne deden voorzichtig het meisje haar shirt uit. Een lange, kromme snee liep van net onder haar oksel tot onder haar ribben. Alexi deed ontsmettingsmiddel op een prop watten en depte voorzichtig op de wonde. Roope, Jaska en Henkka hadden de kamer verlaten om zich terug tot hun glazen aspirine te wenden. Janne zat op het randje van de sofa en keek naar Alexi die op zijn knieën de wonde van het onbekende meisje verzorgde. Toen hij de wonde had ontsmet plakte hij die dicht met wat windels en pleisters. Janne schraapte even zijn keel.
'Allu?'
Alexi keek op naar Janne maar richte zijn aandacht al snel terug op het meisje.
'Waarom ben jij plots zo... Bezorgd?'
'Zijn je zaken niet.' zei Alexi kortaf.
Janne fronste zijn wenkbrouwen.
'Ik ga maar even kijken hoe het met de rest zit...' mompelde Janne onder zijn adem en hij verliet de kamer. Alexi keek naar het meisje haar gezicht en het was alsof iemand hem een mokerslag had gegeven.
Dit meisje....
'Ze lijkt sprekend op...'
Alexi kreeg een krop in zijn keel. Hij kreeg niet veel tijd om na te denken over de onplezierige herinering want het meisje werst wakker.
'Jennsyn... Je-'
'Shh... Rustig maar. Hier ben je veilig.' suste Alexi.
Het meisje knipperde een paar keer met haar ogen.
'Dankje...' zei het meisje zachtjes.
Ze nam Alexi's hand vast en gleed met haar duim over de getatoeerde slang.
'Wat is je naam?' vroeg ze zacht.
'Alexi Laiho. En jou naam?'
'Saija.' zei ze zachtjes.
Alexi glimlachte even.
'Slaap maar wat. Dan kun je rusten. Waneer je terug wakker wordt kan je me vertellen wat er met je is gebeurt.'
Saija knikte en sloot haar ogen. Alexi trilde even. Tranen welde op in zijn ogen. Haar stem was zelfs identiek...
Alexi kon zijn tranen tegen houden maar de krop in zijn keel bleef koppig aanwezig.

Reacties: