Hoofdcategorieën
Home » One Direction » just a movie » six
just a movie
six
Toen ik bij de deur werd afgezet hadden Lyam en Martin nog niks gezegd over het Troublemaker feit. Geef ze eens ongelijk. Hoe lang kende ze me nou al? Een paar uur? Ik zei de jongens gedag en liep naar binnen. Ik pakte mijn boek en begon te lezen. Na een half uurtje begon mijn maag te knorren. Misschien moest ik toch maar eens naar het buffet gaan om wat te eten. Natuurlijk kwam ik daar de jongens tegen. Ze wenkten me en vroeg of ik bij hun wilde komen zitten.
'Waarom niet?', zei ik. 'Wat raden jullie me aan?'.
'De kippenpootjes, de aardappeltjes, de stracciatellapudding, de slagroomsoesjes, de hamburgers zijn ook wel te eten...', zei Alex terwijl hij aan zijn aardappelen begon.
'Hamburgers!', riep ik en ik rende naar de hamburgers, laadde er een stuk of 5 op mijn bord en liep weer terug. Ik viel meteen aan.
'Dit is voor het eerst dat ik een meisje zie eten', zei Alex met zijn mond vol. 'De meeste zijn te druk bezig met zichzelf uithongeren om dunner te worden.'
'Alex, eet eerst je mond leeg voordat je praat', zuchtte Martin. Ik moest lachen en begon aan mijn derde hamburger. Tegen de tijd dat ik aan mijn vierde hamburger begon wisten ze alles over mijn familie. En vrienden. En school. Ze wisten eigenlijk best veel van me. Mijn vragen werden soms beantwoord maar als het over zingen ging of de band Troublemaker of iets wat er op leek, dan werd de vraag professioneel ontweken. Ik vond het op zich niet erg. Iedereen had zo zijn geheimen.
Die nacht droomde ik van Lyam. Hoe langer ik hem kende, hoe leuker hij werd. Maar ik was niet verliefd op hem en zou dat ook niet worden, beloofde ik mezelf. Hoe kon je nou verliefd worden op iemand die je net een paar uurtjes kent? Toch droomde ik die nacht van hem. Ik werd wakker omdat ik dorst had. Ik kon de droom tot in detail vertellen. Ik dronk wat en viel weer in slaap. Toen ik daarna om 9 uur wakker werd was ik mijn hele droom vergeten.
Ook die volgende dag waren we samen. En hadden we heel veel lol. Zo stonden ze een half uur lang op mijn deur te kloppen terwijl ik in mijn o z charmante pyjama rondliep. Ok, dat half uur is wat overdreven. Het was eerder 2 minuten. Zo lang deed ik erover om mijn laatste stukje van mijn boterham met hagelslag op te eten en naar de deur te lopen. Ik liet ze binnen en vertelde ze dat ze moesten doen alsof ze thuis waren, terwijl ik even gewone kleren aan zou gaan trekken. Ze gingen braaf op de bank zitten. Toen ik terug in de woonkamer kwam hadden ze allemaal een kopje thee in hun hand en waren ze met een bekakt engels accent aan het praten. Ze boden mij ook een kopje aan en ik ging tussen Alex en Edward inzitten, stak mijn pink in de lucht.
'Wat vinden de heren van het weer?', vroeg ik in het algemeen.
'Nou mevrouw Janssen', zei Martin nog serieuzer. 'Het weer staat me wel aan. Het had anderhalf graadje warmer mogen zijn, dan zou mijn baard het beste uitkomen.' Lyam was de eerste die moest lachen.
'Ik herinner u er beleefd aan dat u geen baard heeft meneer', zei ik serieus. Lyam kwam niet meer bij.
'O grutjes', zei Martin. 'Dan verwacht ik dat een gespikkelde eenhoorn mijn snor er deze avond vanaf heeft geschoren. Ik zal mijn advocaten inlichten'. Lyam ging bijna dood van het lachen.
'Net beweerde u nog dat u een baard had, nu is het een snor. U moet een keuze maken mijnheer, een snor en een baard samen is zooooo 2011', ging Edward verder. Ik denk dat Lyam op dat moment letterlijk stikte in zijn lach. Het leek er verdacht veel op.
Reacties:
mijn pa is aan het zeiken dat ik moet helpen tafel dekken maar dit verhaal is veel te leuk(L)
dat heb ik ook zo vaak!!! maar in mijn geval is het gewoon niet grappig. dan lach ik me kapot om een cactus of zoiets raars...
Whahahaaaaaah!
Die was zo geweldig.
Echt ik stikte ook. Terwijl het bijna een uur is.
Daarom moestik mijn kop in mijn kussen drukken voordat mijn ma en pa wakker werden. (slaap probleembjes)
Xx
geef hem mond op mond